رواية انتقام الحب الجزء الثالث للكاتبة أمنية الريحاني الفصل العشرون
فى بيت أحمد: احمد ورحمة بيفطروا رحمة: وبعدين يا احمد هنعمل ايه الضربة جامدة اوى،هنصرف منين بعد ماسبنا الشغل احنا الاتنين احمد: مش عارف يا رحمة، انا هنزل النهاردة ادور ع شغل ولو ملقتش مفيش غير...
رحمة: غير ايه يا احمد، اوعى تقولى انك هترجع تشتغل مع حسن تانى أحمد: عندك حل تانى؟ وبيقطع كلامهم جرس الباب بيرن رحمة: يا ترى مين جاى الصبح كده أحمد: هروح هفتح واشوف أحمد بيفتح الباب وبيتفاجئ بعاصم ادامه أحمد: عاصم بيه. !
عاصم: صباح الخير ولو انى زعلان منك أحمد: طب اتفضل الاول عاصم: ازيك يا رحمة ولو انى زعلان منك انتى كمان رحمة: انا عارفة يا عاصم بيه انى حضرتك زعلان منى عشان سبت اميرة لكن ….. عاصم: مين قال كده اى حد مكانك كان عمل كده واكتر، الى مزعلنى منك ومن البيه جوزك اللي واقف ادامك ده انكم بدل ما تجولى تحكولى ع اللي حصل، احمد بطل يجى الشغل، انا عمرى ما اتعاملت معاكم على انكم موظفين انتم بالنسبة لنا اخواتنا ودا حقكم عليا.
احمد: احنا بس محبناش نعمل سوء تفاهم بينك وبين اميرة عاصم: متقلقش يا احمد سوء التفاهم موجود من غيركم رحمة: يعنى ايه؟ عاصم: متشغليش بالك انتى، المهم يا استاذ احمد من النهاردة اروح. الشركة الاقيك على مكتبك، وانتى يا رحمة انا كلمتلك شركة العمرى للمقاولات الهندسية وتقدرى تروحى تستلمى شغلك هناك من بكرة.
أحمد ورحمة بصوا لبعض وابتسموا أحمد: عاصم بيه مش عارف اقولك ايه عاصم: تقولى يا عاصم بس احنا اتفقنا اننا اخوات احمد حضن عاصم بشدة: انت بجد انسان رائع يا بخت اميرة ليك عاصم ابتسم بحزن: عن اذنكم دلوقتى عشان متاخرش على الشغل وانت تحصلنى كفاياك قعدة فى البيت احمد: وراك علطول.
رحمة وقفته قبل ما يخرج: عاصم بيه عاصم: نعم يا رحمة رحمة: هو فى ايه بينك وبين اميرة؟ عاصم: خلاص يا رحمة مبقاش فى حاجة رحمة: يعنى ايه؟
عاصم: يعنى انا سبت لاميرة البيت يعنى خلاص كل حاجة بتخلص رحمة: ايوا بس أميرة بتحبك عاصم: عن اذنكم احمد: فى ايه يا رحمة؟ رحمة: أميرة فى ازمة يا احمد فى شركة العشرى: أميرة: صباح الخير يا هدى هدى: صباح النور يا بشمهندسة أميرة: قوليلى عندى اى مواعيد النهاردة؟ هدى: اه يا بشمهندسة عندك كذا ميعاد النهاردة أميرة: طب اسمعى الغى كل المواعيد اللي بعد الساعة 2 هدى: ايوا يا بشمهندسة بس ….
أميرة: اسمعى الكلام يا هدى وبعد كده متاخديش اى مواعيد بعد الساعة 2 هدى: حاضر فى بيت عزة: عزة فى اوضة اميرة القديمة بتلمس كل حتة فيها وبتفتكر اميرة وهى صغيرة، قعدت على مكتبها وقعدت تحسس على كتبها اللي ع المكتب ودموعها بتنزل عزة: غصب عنى يا بنتى، على عينى بعدى عنك يا بنت قلبى، بس معدليش خيار تانى.
فى شركة العشرى: هدى: ودا فاكس جيه من الساحل أميرة: تمام، هى الساعة كام دلوقتى هدى: اتنين وربع أميرة: يا خبر اتأخرت على العيال زمانهم راجعين من المدرسة، لو فى حاجة كلمينى فى التليفون بتمر الايام واميرة لوحدها الكل بعد عنها، كل يوم الصبح تصحى ولادها وتفطرهم وتطمن انهم ركبوا باص المدرسة وبعدين تروح الشغل تخلص بسرعة وترجع على ميعاد رجوع الولاد من المدرسة تغديهم وتقعد معاهم لحد ما يناموا.
بعد عزة وتهانى واسمت عنها خلاها تحس بالمسؤلية ناحية ولادها . وفى يوم كانوا الولاد نايمين دخلت اوضتها قعدت تلف فيها وتفتكر عاصم وذكرياته معاها،لقت قميص ليه متعلق على الشماعة مسكته وحضنته وقعدت تشم ريحة عاصم اللي فيه، عاصم واحشها جدا ومفتقداه فى حياتها بس كبر نفسها مانعها تعترف بده، وفجأة افتكرت كلام عاصم ليها.
«عشان كده انا همشى ومش هرجع لما اميرة اللى عرفتها وحبتها ترجع» سابت قميصه وراحت تطمن على ولادها الاول اطمنت على تقوى وبعدها سيف ولما قربت من اوضة طارق فوجئت انه ضاحى والنور منور دخلت الاوضة لقت طارق نايم وفى ابده صورة ماسكها أميرة: ايه يا طارق يا حبيبى صاحى ليه لحد دلوقتى، وصورة مين اللي انت ماسكها دى.
طارق: دى صورة جدو يا ماما أميرة باستغراب: جدو مين يا طارق طارق: جدو طارق أميرة: وانت تعرف جدو طارق منين، وجبت الصورة منين طارق: من تيتة اسمت،علطول كانت بتحكيلى عنه، مامى هو انا ينفع اروح لجدو طارق أميرة: بعد الشر.عليك يا حبيبى متقولش كده، ليه يا حبيبى عايز تروحله طارق: تيتة اسمت كانت دايما تقولى لو جدو كان عايش كان هيحبنى اوى وانا عايز اروحله عشان مش لاقى حد يحبنى.
أميرة مش مصدقة كلام طارق وازاى فى سنه ده حاسس بكم الوجع ده، مكنتش مصدقة عاصم لما قالها قبل كده ان ابنها كبر وبقى يحس بالوحدة أميرة: ايه اللي بتقوله ده يا حبيبى كلنا بنحبك طارق: لا يا ماما حضرتك علطول بعيد عننا ومش بنشوف حضرتك خالص وعلطول بتتخانقى مع بابا، حتى بابا مشى وسابنا ومكلمنيش ولا مرة من ساعة ما مشى، حتى تيتة عزة وتيتة اسمت وتيتة تهانى هما كمان كلهم مشيوا أميرة اتوجعت اوى لوجع ابنها وخدته فى حضنها: انا بحبك يا طارق انتوا اغلى حاجة فى حياتى واوعدك يا حبيبى كل حاجة هترجع زى الاول واحسن.
تانى يوم فى شركة الاسيوطى: حسن قاعد فى مكتبه وجاله احمد حسن: عاش مين شافك يا ابو حميد أحمد: معلش يا ابو على كان عندى ظروف كده حسن: ظروف ايه دى خير أحمد: حصل خلاف بين اميرة ورحمة،ورحمة سابت الشغل عندها.
حسن: معقولة رحمة واميرة طب ازاى دول صحاب طول عمرهم احمد: أميرة اتغيرت يا حسن ومبقاش عندها اى حساب لصحوبية ولا مشاعر، اللي يخليها تسيب عاصم بعد كل اللي كان بينهم حسن: انت بتقول ايه، اميرة وعاصم سابوا بعض طب ازاى.
فى شركة الشاذلي: شهد قاعدة ع مكتبها وبيدخل عليها حسن حسن: ايه ده شهد، هو انتى رجعتى تشتغلى هنا شهد: حسن بيه، اه عاصم بيه رجعنى حسن: طب بلغيه انى عايز اقابله شهد: خير يا افندم حسن: خليكى فى حالك وروحى شوفى شغلك شهد بغيظ: حاضر عاصم: خير يا شهد شهد: حسن بيه فهمى برة.
عاصم: ايه انتى اكيد بتهزرى شهد: لا بتكلم بجد وطالب يقابل حضرتك عاصم: يقابلنى انا، لا طبعا مشيه انا مش عايز اشوفه بيقطع كلامهم دخول حسن حسن: كنت عارف انك مش هترضى تقابلنى عشان كده دخلت بنفسى عاصم: انت ايه اللي جابك هنا، اتفضل اطلع برة حسن: هطلع يس لما اقول كلامى الى جاى اقوله حسن بص لشهد: وانتى اطلعى برة ومتدخليش علينا لحد ما امشى.
شهد بصت لعاصم اللى متنح من طريقة حسن حسن بعصبية: انتى مسمعتيش، يالا برة شهد خرجت وهى مضايقة جدا من طريقة حسن عاصم: ياريت تخلص بسرعة عشان مش فاضيلك وتقول عايز ايه بعد فترة: شهد قاعدة على مكتبها بتكلم نفسها من الغيظ وبيدخل عليها عادل عادل: عاصم بيه جوا يا شهد شهد: اه جوا بس معاه حسن بيه فهمى عادل: ايه بتقولى مين؟
بيقطع كلامهم حسن الليى بيخرج من عند عاصم وييبص للاتنين: سلاااااااااام عادل بيدخل جرى على عاصم بيلاقيه قاعد سرحان عادل: عاصم، الشخص دا كان بيعمل ايه ؟ عاصم: اقعد يا عادل وانا هحكيلك عادل: اتفضل، احكى فى شركة العشرى: أميرة بتشتغل ع مكتبها وبتدخل عليها هدى هدى: فى واحد عايز حضرتك برة أميرة: واحد مين ده وعنده ميعاد؟
هدى: لا معندوش ميعاد، بس هو جيه هنا قبل كده بس مش فاكرة امتى، وبيقول عايز حضرتك فى حاجة تخص عاصم بيه أميرة: عاصم، طب دخليه بسرعة بيدخل حسن وبتتفاجأ أميرة بيه، بتروح لحد عنده وهى متعصبة أميرة: انت ايه اللي جابك هنا ؟ حسن مبيردش عليها لكن بيرفع ايده ويضرب أميرة بالقلم على وشها يا ترى حسن قال لعاصم ايه، ويا ترى ضرب اميرة ليه، دا اللي هنعرفه الحلقة الجاية ان شاء الله.
رواية انتقام الحب الجزء الثالث للكاتبة أمنية الريحاني الفصل الواحد والعشرون
فى شركة الشاذلى: عاصم حكى لعادل اللى حصل بينه وبين حسن فلاش باك: عاصم: ياريت تخلص بسرعة عشان مش فاضيلك وتقول عايز ايه حسن: انا عرفت بالخلاف اللى بينك وبين اميرة عاصم: وانت مالك انت ومال اميرة واى خلاف بينا
حسن مسك عاصم دراعه ولفه ليه واتكلم بعصبيىة: افهم بقى يا عاصم أميرة دى أختى الصغيرة،انا اللي مربيها على ايدى عاصم: يا زين ما ربيت بصراحة، تصدق انا دلوقتى مصدق انك انت اللي ربيت اميرة من اللي شايفه منها حسن: عاصم، مش هسمحلك تخلى غضبك يخليك تغلط فى أميرة انت عارف أميرة متربية إزاى، اللى بتتكلم عليها دى تبقى اختى وبنت عمرى اللى فات عاصم: اختك ازاى دا انت كنت خاطبها ولا نسيت.
حسن: لا منستش، بس صدقنى يا عاصم اميرة علمتنى اهم درس فى حياتى، عرفتنى يعنى ايه حب حقيقى، عرفتنى ان اللي كان بينا زمان دا مكنش حب لا، تقدر تقول جيرة عشرة صداقة اخوة، وزى ما أميرة لقت حبها الحقيقى معاك، انا كمان قدرت الاقى حبى الحقيقى مع بسنت مراتى وبنتى ، الحب اللى مفيش اى حب ممكن يساويه، عشان كده عاهدت نفسى إن عمرى ما هفكر اخون بسنت ولا حتى افكر فى واحدة غيرها عاصم بصله بشئ من الارتياح اول مرة يبقى مصدقه كده.
حسن حط ايده على كتف عاصم: صدقنى يا عاصم ورحمة امى وابويا انا فعلا اتغيرت، وأميرة بالنسبة لى أختى وبس، ودى الحقيقة اللي لازم تقتنع بيها، لأن مهما حصل عمرى ما هتخلى عن دورى كأخ ناحية أميرة عاصم حرك رأسه بالموافقة حسن: أنا عارف يا عاصم إن اميرة فيها حاجة اتغيرت، وان المسؤلية اللى شالتها عمت عينيها عن حاجات كتير، بس أنت كمان غلطان عاصم: أعمل ايه يعنى معاها، انا جربت كل الوسايل عشان ارجعها عن اللي هى فيه حسن: برضه مكنش ينفع تسيب البيت وتمشى، دا مش حل، عاصم انت اكتر واحد عارف اميرة كويس اوى وعارف ان اللي عملته دا ممكن يعقد الموضوع زيادة، اخطر حاجة ممكن تأثر على اى علاقة البعد بين الزوجين لأن البعد بيولد الجفا والتعود.
عاصم: طب والحل حسن: عاقبها بس وانت أدامها، امنعها من الحاجة اللي عاملة المشاكل بينكم بس وهى فى حضنك متبنيش بينك وبين أميرة سور يبعد بينكم، فى ايدك تعاقبها بحاجات كتير اللى البعد فاهمنى يا عاصم عاصم: فاهمك، بس دى أعملها ازاى ؟ حسن: فكر وانا واثق ان قلبك هيدلك للصح عاصم بيفكر فى كلام حسن ومن غير ما يقصد بقى بيتكلم مع حسن على انه فعلا اخو اميرة يمكن لانه حس بصدق كلامه وانه فعلا نسى كل اللى فات وبقى يتعامل بحق الجيرة والعشرة والاخوة.
حسن كان هيمشى بس افتكر حاجة ورجع يقولها حسن: عاصم، فى حاجة كمان، البنت اللي اسمها شهد دى شيطانة ورجوعها تشتغل معاك مش حاجة كويسة خد بالك منها انا عارفها كويس، واكيد بتخطط بحاجة ليك انت واميرة عاصم: متقلقش انا مفتحلها كويس حسن: برضه خد بالك متعرفش ضربتها هتيىجى منين، عن إذنك عاصم: حسن، انا متشكر اوى حسن: الشكر اللى بجد انك تخلى بالك من أميرة أختى وترجعها عن اللي هى فى ومتتخلاش عنها ولا عن حبكم لبعض عاصم:أوعدك هعمل كده حسن: وانا واثق من كده
باك عادل: معقولة حسن يعمل كده عاصم: ايه رايك فى كلامه؟ عادل: بصراحة كلامه كله صح، ولو زى ما بتقول يبقى فعلا خايف على علاقتك بأميرة واحد غيره كان استغل الفرصة عشان يوقع بينكم وخصوصا انك بعيد عن أميرة اليومين دول مش يجى ويقولك خليك جنبها عاصم: ودا معناه ايه؟ عادل: معناه ان حسن فهمى اتغير بجد وفعلا فاق لنفسه وبيعتبر اميرة اخته مش اكتر، وعلفكرة كلامه عن اميرة صح، بس انت ناوى تنفذ كلامه ازاى عاصم سرح وبيفكر فى كلام حسن.
فى شركة العشرى: ونرجع لحسن اللى ضرب أميرة بالقلم فى صدمة منها أميرة: انت اتجننت يا حسن أنت بتضربنى حسن: القلم اللى فات دا عشان يعرفك ان ليكى كبير ومتفضليش طايحة فى العالم كده حسن ضربها بالقلم تانى حسن: والقلم ده لأنى بسببك عاصم اتهمنى انى معرفتش اربيكى وان تربيتى ليكى هى السبب وضربها تالت بالقلم.
حسن: أنا القلم دا عشان تفوقى بقى من اللى انتى فيه قبل ما كل حاجة تضيع منك وأولهم جوزك اللي هضيعيه بغباوتك وانانيتك أميرة مصدومة ومش عارفة ترد عليه عايزة تشتمه وتطرده برة وتقوله انه ملوش صفة انه يضربها بس فى حاجة منعاها كأن ضربه ليها زلزلها من جواها كأنها كانت فاقدة الذاكرة وضربه ليها عملها صدمة.
حسن: اسمعى يا اميرة، يوم ما ابوكى مات، ابوكى الحقيقى مش طارق العشرى، كنت انا وابويا أخر ناس عنده وكان اخر كلامه لينا بيوصينا عليكى كنت ساعتها فى اعدادى، كنت صغير بس وصيته كانت غالية عليا أوى وكنت حريص افضل محافظ عليها، كنت دايما سندك وضهرك مكنش فى مخلوق يقدر يضايقك طول ما انا موجود، لكن من كتر ما اتعودت على مسؤليتى ناحيتك فسرت علاقتى بيكى غلط افتكرتها علاقة حب، بس فى الحقيقة هى كانت علاقة اخوة وأخوة حقيقية، انا بعترف إنى كنت مغيب لفترة طويلة وبعترف ان لولا اللى عملتيه معايا مكنتش فوقت ورجعت لنفسى، بس هتفضل الحقيقة اللى مش هتقدرى تنكريها انى انا اخوكى اللى طول عمرى هفضل فى ضهرك، وزى ما اخوكى طول عمره هيفضل فى ضهرك واجبه كمان لما يشوفك بتغلطى فى حق اقرب الناس ليكى يفوقك حتى لو هيكسر دماغك.
أميرة: حسن، أنا ….. حسن: انتى غبية ولأول مرة تبقى غبية، انتى بايدك هضيعى الانسان الوحيد اللى حبك بجد هضيعى الحب الحقيقى فى حياتك، بس انا مش هسمحلك بده يا اميرة وقسما بالله لو متعدلتيش مع عاصم وخلتيه يرجع البيت لأنا اللى هيكون ليا تصرف تانى معاكى، عن إذنك اميرة مش عارفة ترد كلام حسن ليها وطريقته معاه شلتها مكانها خصوصا وان كلامه ليها كان صح، حسن طول عمره فعلا اخوها اللى بيقف فى ضهرها وكان فعلا بالنسبة لها الامان، اميرة مقدرتش ترد عليه لانها حست فى لحظة ان اخوها هو الليى بيتكلم وانها فعلا محتاجة الاحساس ده حتى لو كان انه يضربها، فضلت أميرة واقفة مكانها تايهة مش عارفة تعمل ايه وفجأة قررت تاخد شنطتها وتمشى.
فى فيلا الاسيوطى: بسنت رايحة جاية فى الفيلا وشكلها مضايق وبيدخل عليها حسن حسن: مساء الخير يا بسنت بسنت: كنت فين يا حسن؟ حسن: فى إيه يا بسنت طب ردى المسا الاول بسنت: بقولك كنت فين يا حسن، كنت عند أميرة مش كده حسن: ليه بتقولى كده؟ بسنت: انا عرفت من مامتها ان أميرة حصل بينها وبين عاصم مشكلة كبيرة وسبلها البيت وطبعا انت مش هتفوت فرصة زى دى، انت اكيد كنت عندها ولو سمحت متكدبش
حسن: ايوا كنت عندها بس مش بالشكل اللى فى دماغك انا روحت لأميرة عشان,,,, بسنت: مش عايزة اعرف روحتلها ليه لانى بصراحة زهقت ومبقتش قادرة استحمل حسن: تستحملى ايه يا بسنت؟ بسنت: استحمل انى اعيش مع واحد طول الوقت بيفكر فى واحدة تانية، أنا كأنى بلصم عيشتى معاك يا حسن ومفيش واحدة ترضى على كرامتها كده حسن: يا بسنت افهمى أميرة دى,,,,,,,, بسنت: قولتلك مش عايزة اعرف مشاعرك من ناحيتها كفاية عليا وجع لحد كده ……. طلقنى يا حسن حسن: بتقولى ايه يا بسنت بسنت: زى ما سمعت يا حسن بقولهالك ولأول مرة طلقنى يا حسن حسن: يا بسنت انتى فاهمة غلط صدقينى بسنت: ارحم نفسك وارحمنى يا أخى، لو سمحت طلقنى وياريت كل حاجة تخلص بينا بهدوء واحترام حسن مردش عليها وسابها ومشى بسنت: انت رايح فين؟ حسن: طالع الم هدومى واروح اقعد فى اى حتة لحد ما تهدى ونقدر نتكلم، عن إذنك
فى المقابر: أميرة: بابا، وحشتنى أوى الدنيا ضيقة اوى من غيرك، انا عملت بوصيتك وشلت أمانتك ليا وحافظت عليها، بس أمانتك كانت تقيلة اوى يا بابا كلفتنى كتير اوى، كان نفسى تبقى معايا وتقولى اعمل ايه الكل بعدوا عنى حتى عاصم، مبقتش عارفة انا اللى صح ولا هما، انا تعبانة اوى يا بابا ومحتجالك اوى ياريتك يا حبيبى كنت معايا مسحت أميرة دموعها ومشيت بعد ما قرأت الفاتحة لطارق، وادام المقابر لقت عربية مستنياها.
الشخص: حضرتك مدام أميرة الشاذلى أميرة: ايوا انا خير الشخص: بصراحة جوز حضرتك عمل حادثة وطالب يشوفك فى المستشفى أميرة بصراخ: ايه عاصم عمل حادثة، مستشفى ايه؟ الشخص: تعالى معانا حضرتك واحنا هنوديكى ليه أميرة بشك: تودينى فين، وانتوا عرفتوا منين اصلا انى هنا؟ لكن قبل ما أميرة تكمل كلامها كان الشخص رش فى وشها مخدر فأغمى عليها وحطها فى العربية يا ترى مين اللى خطف أميرة وايه اللي هيحصل دا اللى هنعرفه الحلقة الجاية.
رواية انتقام الحب الجزء الثالث للكاتبة أمنية الريحاني الفصل الثاني والعشرون
أميرة بتفتح عينيها ببطئ ودماغها تقيلة، بصت حواليها بتعب وبعدين قامت مفزوعة بعد ما افتكرت اللى حصل أميرة بتعب: ايه ده انا فين ؟
شخص: ياه خلاص نسيتى المكان ده أميرة: مش ممكن انت اللى عملت كده عاصم: أمال تفتكرى كنت هسمح لحد يأذيكى وانا موجود انتى نسيتى ولا ايه يا مدام شاذلى أميرة: طب ليه يا عاصم عملت كده؟ عاصم: تقدرى تقولى بستعمل حقى معاكى، هو مش من حقى انك تبقى معايا هنا فى بيتنا ده اللى بدأنا فيه حياتنا أميرة: تقوم تجيبنى بالطريقة دى يا عاصم عاصم: كنت هتوافقى تيجى بغيرها يا اميرة أميرة: وانت متخيل انى هرضى اقعد هنا.
عاصم: اه يا اميرة انتى هتفضلى هنا معايا وفى حضنى نتخانق نزعق نعمل اللي احنا عايزينه بس واحنا مع بعض فى بيتنا ده، وبالنسبة لولادنا متخفيش عليهم مامتك ومامتى زمانهم معاهم أميرة: والسجن ده مدته أد ايه؟ عاصم: سجن! قعادك معايا فى بيتنا سجن يا أميرة، طب على العموم السجن دا هيفضل لحد ما تفوقى وترجعيلى أميرة حبيبتى اللى حابساها جواكى أميرة: وانا هخرج من هنا يا عاصم ودلوقتى ومش هنفذلك اللى فى دماغك.
جريت أميرة ناحية الباب لكن عاصم مانعها وخرج وقفل الباب بالمفتاح عاصم: لما اشوف هقدر انفذ كلامى ولا لا أميرة قعدت تخبط على الباب بكل ما فيها وهى بتصرخ: افتح يا عاصم، بقولك افتح ومع كل خبطة وصرخة من أميرة بتفتكر كلام حد ليها اول خبطة افتكرت كلام عزة ليها: ” انتى مش لوحدك يا أميرة انتى معاكى شركتك وفلوسك مش دول اللى استغنيتى عننا كلنا بيهم” أميرة بصراخ وخبط: افتح يا عاصم متسبنيش لوحدى افتكرت كلام اسمت:” لو طارق الله يرحمه كان عارف ان الامانة اللي سبهالك هتخليكى تتغيرى وتضيعى منك جوزك مكنش سبهالك ….. يا خسارة يا أميرة” أميرة بصراخ: افتح يا عاصم خلاص.
وافتكرت كلام طارق ابنها: ” لو جدو كان عايش كان هيحبنى أوى وانا عايز اروحله عشان مش لاقى حد يحبنى” أميرة لسه بتخبط وبتصرخ وكلام اللى حواليها بيرن فى ودانها كأنه شبح بيخنقها وافتكرت ضرب حسن ليها وكلامه معاها:” القلم الى فات عشان يعرفك ان ليكى كبير ومتفضليش طايحة فى العالم كده…… والقلم ده عشان بسببك عاصم اتهمنى انى معرفتش اربيكى…… اما القلم دا عشان تفوقى قبل ما كل حاجة تضيع منك” كل قلم كانت أميرة بتفتكره كان كأنها بتضربه تانى وبتتوجع ليه تانى، أميرة من كتر اللى بيحصل جالها انهيار واغمى عليها وعاصم قلق عليها ودخل يطمن عليها لقاها مغمى عليها على الارض.
عاصم: أميرة، فوقى يا حبيبتى، أنا آسف يا حبيبتى فوقى حقك عليا، فوقى وأعملى اللى انتى عايزاه عاصم شال أميرة وحطها على السرير وراح يجيبلها الدكتور أما أميرة فتاهت فى عالم تانى خالص شافت نفسها فى أرض واسعة وهى تايهة لوحدها عمالة تنده على عاصم وعلى ولادها وعلى كل اللى تعرفهم بس مش لاقية حد وفجأة ظهر أدامها نور جاى من بعيد وشافت طارق جى عليها.
اميرة: مش ممكن ….بابا جريت أميرة عشان تحضن طارق لكن طارق وقفها بايده قبل ما توصله اميرة: بابا , أنت وحشتنى أوى، مالك يا بابا مش عايزنى اقرب منك ليه؟ طارق: لانى أول مرة من ساعة ما عرفتك أندم على حاجة كويسة عملتها معاكى أميرة: يا بابا انا كنت بحافظ على أمانتك ليا ونجحت فى ده الشركة فضلت زى ما هى وأحسن اسمك فضل مرفوع عليها طارق: وخسرتى ايه قصادها يا أميرة، خسرتى عاصم، وولادك وصاحبتك الوحيدة حتى والدتك خسرتيها، تفتكرى دا تمن مناسب قصاد نجاحك فى الشركة اميرة: يا بابا أنا …..
طارق:إنتى خذلتينى يا أميرة، أنا النهاردة مت مرتين، فهمانى يا أميرة أنا بسببك مت مرتين وفضل طارق يكرر نفس الكلمة وهو بيبعد ويختفى أميرة بصراخ: لا يا بابا متسبنيش انت كمان، خدنى معاك يا بابا،هرجع كل حاجة بس متمشيش …. بااااااابا وفى الواقع: أميرة بتحلم وعمالة تخترف بالكلام وهى مغمى عليها وعاصم معاها ومعاه الدكتور أميرة بضعف: متسبنيش يا بابا….. خدنى معاك يا بابا عاصم بقلق: خير يا دكتور؟ الدكتور: هى بس اتعرضت لضغط عصبى كبير شوية فضغطها على لكن هتبقى كويسة متقلقش عاصم: بس دى عماله تخترف الدكتور: معلش دا طبيعى انا هديها حقنة تهديها وان شاء الله أول ما تقوم من النوم هتبقى كويسة عاصم: يعنى مش محتاجين ننقلها المستشفى؟
الدكتور: ولا اى حاجة خد بالك منها ومتخليهاش تزعل وهى هتبقى كويسة، ولو فى اى حاجة كلمنى عاصم: حاضر يا دكتور الدكتور مشى وعاصم قعد جنب اميرة ومسك ايديها وباسها من دماغها عاصم بدموع: حقك عليا لو اعرف ان هيحصلك كده مكنتش عملت كل ده، قومى انتى بس وانا هعملك كل اللى انتى عايزاه، بس متروحيش منى يا أميرة، انا مقدرش اعيش من غيرك
تانى يوم الصبح: أميرة بتفتح عينها لقت عاصم نايم وهو قاعد جنبها وماسك ايديها وأول ما بدأت تتحرك حس بيها وقام علطول عاصم بلهفة: أميرة، انتى صحيتى يا حبيبتى عاملة ايه دلوقتى؟ أميرة بصاله ومش راضية ترد عليه عاصم: حبيبتى انا عارف انك زعلانة منى، بس أوعدك هعملك اللى عايزاه ومش هضغط عليكى تانى بس انتى قوميلى بالسلامة، انتى روحى يا أميرة اللى عايش بيها ومن غيرك مقدرش اعيش أميرة لسه بصاله ومش عايزة ترد عليه عاصم: طب يا أميرة أنا مش هضغط عليكى يا حبيبتى أكتر من كده، انا همشى دلوقتى وهسيبك تقعدى براحتك ولو عايزة تمشى يا أميرة امشى انا عمرى ما هغصب عليكى حاجة تانى.
عاصم باسها من راسها وخرجت بعد ما جابلها الاكل فى السرير واداها العلاج أميرة بعد ما خرج عاصم بشوية قامت من السرير وبدأت تلف فى الشقة وتفتكر كل ذكرياتها الحلوة مع عاصم، كل ركن فى الشقة شاهد على أحلى قصة حب بين عاصم وأميرة، فتحت أميرة الدولاب لقت البوم صور فرحها مع عاصم واد ايه كانوا اسعد عروسين كانت اميرة بتقلب الالبوم وهى مبتسمة، حضنت أميرة الالبوم وبدأت تكلم نفسها.
أميرة: ياه يا عاصم، انا وجعتك معايا يا حبيبى أوى طول الفترة اللى فاتت، ازاى خليت حاجة تأثر على علاقتنا، إزاى خليت حاجة تاخد الاولوية فى حياتى غيرك انت وولادى، انا بغباءى كنت هضيعك واضيع أحلى حاجة فى حياتى، انت يا عاصم أحلى حاجة فى حياتى انت وولادنا، بس انا مش هسمح انك تضيع منى ولا هسمح ان بيتنا يتهد وزى ما حبنا كان اقوى من كل المشاكل اللى واجهتنا لازم يواجه المرة دى كمان ويعدى. أميرة ابتسمت وقامت غيرت هدومها وقررت تنزل.
فى شركة الشاذلى: شهد قاعدة على مكتبها وجالها تليفون شهد: الو …. هى فين…. انت متأكد….. طب اقفل حالا شهد راحت ظابطة هدومها ودخلت لعاصم المكتب، عاصم كان سرحان فى أميرة واللى حصلها وفجأة حس باللى بتلف ايديها حوالين رقبته بص وراه لقاها شهد عاصم: انتى اتجننتى، انتى بتعملى ايه شهد: بعمل اللى لازم يتعمل من ساعة ما جيت.
شهد راحت اتشبثت بحضن عاصم وهو حاول يزقها بس كان الوقت متأخر شهد بتمثيل: انا مبسوطة أوى يا عاصم أنك اخيرا حسيت بحبى ليك دخلت أميرة وأتصدمت بالموقف أميرة بصوت مخنوق: أنا اسفة أوى انى جيت فى وقت مش مناسب عاصم: أميررررررة!
تحميل محتوى الموضوع
عرض نسخة صالحة للطباعة
أرسل هذا الموضوع إلى صديق
[64]
الدعوات : 2قوة السمعة : 10
رواية انتقام الحب