رواية انتقام الحب الجزء الثالث للكاتبة أمنية الريحاني الفصل الثاني
عاصم راح الشركة ودخل مكتبه واول ما دخل قعد مع نفسه يفكر وشكله كان مضايق وبعدين مسك التليفون وطلب اميرة اميرة: صباح الخير يا حبيبى عاصم: صباح النور يا اميرة نزلتى بدرى النهاردة يعنى من غير ما اشوفك.
اميرة: معلش يا حبيبى كان عندى ميعاد بدرى فى الجامعة مع الدكتور الى بيشرف على رسالة الدكتوراه بتاعتى ولقيتك نايم مرضتش اصحيك عاصم: ماشى يا اميرة بس بعد اذنك متنزليش تانى قبل ما اصحى اميرة: ايه يا حبيبى بوحشك ولا ايه عاصم: اكيد بتوحشينى وبحب اول ما اصحى اول وش اشوفه يبقى وشك اميرة: حاضر يا حبيبى
عاصم: اميرة انا كنت عايز اتكلم معاكى فى موضوع لوحدينا ممكن نخرج نتغدى برة النهاردة بعيد عن البيت اميرة: النهاردة صعب اوى يا عاصم انا لسه واصلة الشركة وعندى شغل كتير جدا واحتمال انزل اعدى على كذا موقع النهاردة عاصم: يعنى مش فاضية ساعة تخرجى مع جوزك عشان تتكلموا فى موضوع مهم يخص حياتكم اميرة: عاصم يا حبيبى انت عارف مسؤلياتى كتير ازاى وانا لو عندى ساعة واحدة فاضية اكيد هبقى عايزة اقضيها معاك عاصم بسخرية: دا لو عندك.
اميرة: قصدك ايه؟ عاصم: ولا حاجة لما تروحى بليل نبقى نتكلم وياريت متتاخريش النهاردة سلام عاصم بعد ما قفل مع اميرة وهو مضايق قال فى نفسه: يا خسارة يا اميرة يا خسارة فى شركة العشرى: اميرة بعد ما قفلت ماعاصم حست انها قلقانة من طريقته معاها بس ما اهتمتش كتير ورجعت تكمل شغلها بعد شوية دخلت عليها رحمة رحمة: صباح الخير يا اميرة اميرة: صباح النور يا رحمة اتاخرتى ليه كده رحمة: معلش حسن كان تعبان امبارح وطول الليل قاعدة جنبه اميرة: الف سلامة عليه معلش الاطفال فى السن ده بيتعبوا كتير بس حاولى متتاخريش تانى.
رحمة: حاضر يا اميرة اميرة: قوليلى ايه اخبار مشروع الشروق رحمة: تمام الدنيا ماشية وقربنا نخلص وان شاء الله هنسلم فى مواعيدنا اميرة: انا عايزاكى تشدى على الناس هناك شوية وياريت تعمليلهم زيارة النهاردة تشوفى وصلوا لحد فين رحمة: معلش يا اميرة النهاردة صعب عندى شغل كتير فى الشركة ومش عايزة اتاخر على الاولاد هخلص واروح علطول اميرة: لا كده مش هينفع يا رحمة من ساعة ما خلفتى حسن وانتى شغلك متاثر.
رحمة: معلش يا اميرة انتى ام وعارفة الاولاد محتاجين رعاية ازاى والوضع مع طفلين اصعب من الوضع مع طفل واحد اميرة:دا مش عذر حاولى تنظمى وقتك شوية بين البيت والشغل ما انا عندك اهو عندى تلات اطفال ومش مأثرة فى شغلى رحمة فى نفسها: هو انتى تعرفى حاجة عنهم اصلا البركة فى مامتك ومامة عاصم اميرة: بتقولى ايه يا رحمة رحمة بهزار: بقول انتى بس واخدة موقف من حسن من ساعة ما ولدته اميرة: انا مش عارفة من قلة الاسامى يعنى تسموا ابنكم حسن رحمة: ما انتى عارفة ان حسن اقرب صديق لاحمد وبيحبه اد ايه.
اميرة: عالعموم ربنا يخليهوملك ومش هعيد كلامى تانى حاولى تنظمى وقتك شوية يا رحمة مش هقبل اى تاثير فى الشغل رحمة: حاضر يا اميرة حاضر.
فى فيلا الشاذلى: عاصم بيوصل الفيلا ووبيقابل عزة وتهانى واسمت الى كانوا بيلعبوا مع تقوى وسيف عاصم: مساء الخير يا جماعة كلهم ردوا عليه وتقوى وسيف اول ما شافوه جريوا عليه وحضنهم لكن بص حواليه ملقاش طارق عاصم: امال فين طارق عزة: قاعد فوق يا ابنى لوحده عاصم: قاعد لوحده ليه؟
تهانى: والله يا عاصم مش عارفة ماله بقاله كام يوم مش مظبوط حتى الاكل مش بياكله وعلطول قاعد زعلان عاصم: وازاى يا جماعة محدش يقولى انا طالعله عاصم سابهم وطلع لطارق تهانى: عاصم كمان شكله مهموم اوى اليومين دول عزة: وانا كمان ملاحظة كده انا معرفش ايه الى صابنا البيت الى كان كله هزار وضحك دلوقتى بقى كئيب اظاهر حد نشنا عين ولا ايه اسمت كانت بتسمع كلامهم وساكتة لانها الوحيدة الى عارفة ايه الى وصل البيت للكأبة الى بقى فيها عزة: مالك يا اسمت ساكتة يعنى مبترديش اسمت: مفيش افتكرت طارق الله يرحمه يمكن لو كان موجود دلوقتى مكنش الحال بقى كده تهانى: تقصدى ايه مش فاهمة؟ اسمت: مفيش ربنا يهدى الاحوال.
فى غرفة طارق: عاصم بيدخل على طارق بيلاقيه قاعد على مكتبه حاطط ايده على خده . طارق ابن عاصم الكبير طفل عنده عشر سنين وبالرغم من انه على اسم طارق العشرى الا انه اقرب شكلا وطبعا لعاصم عاصم: ايه يا طارق يا حبيبى مالك قاعد لوحدك ليه ؟ طارق: مفيش يا بابا انا بحب اقعد لوحدى عاصم: طب ممكن اعرف انت زعلان ليه اقولك اعتبرنى صاحبك وقولى (وهمس فى ودنه بهزار) وانا مش هقول السر اللى هتقولهولى لباباك.
طارق ضحك: ماشى يا عصوم عاصم: عصوم ! طب قول يا ابن اميرة ايه الى مضايقك طارق: بابا هو انت وماما مبتحبونيش عاصم بصدمة: ايه الى انت بتقوله ده يا طارق ازاى مبنحبكش دا انت نور عينا يا ابنى وانت بالذات يا طارق طارق: لا يا بابا الى بيحب حد بيبقى عايز يقعد معاه وانت وماما مبتقعدوش معايا خالص ولا بتتكلموا معايا حتى لما بنتغدى او نتعشى نادرا لما بتاكلوا معانا عاصم: يا حبيبى انا وماما بنشتغل وانت عارف.
طارق: وهو الشغل اهم منى انا واخواتى يا بابا عاصم: مفيش حاجة اهم منكم يا طارق انتوا اهم حاجة فى حياتنا طارق: ازاى اهم حاجة فى حياتكم وازاى مش انتوا الى بتهتموا بينا انا لما بشوف صحابى وباباهم ومامتهم بياخدوا بالهم منهم وبيوصلوهم المدرسة وبيلعبوا معاهم ببقى نفسى اشوف حضرتك وتوصلنى المدرسة ببقى نفسى ماما هى الى تيجى تنيمنى بليل وتحكيلى حدوتة قبل ما انام زى زمان ببقى نفسى حد فيكم هو الى ياكلنا ويفسحنا لكن كل الحاجات دى تيتة عزة وتيتة تهانى وتيتة اسمت الى بيعملوها . انت عارف يا بابا لما وحشنى ان اقول كلمة ماما عشان كتير مشوفتش ماما وقعدت معاها بقيت بقولها لتيتة تهانى او تيتة عزة.
عاصم كلام طارق وجعه اوى كان مصدوم ان ابنه فى سنه ده وحاسس بكل الوجع ده كان شايف فى طارق نفسه وهو صغير لما تهانى امه سابته ومشيت وهو فضل يعيط عاصم حاول يهون على ابنه: بس كده يا سيدى بقى عشان كده زعلان وبتقول انى انا وماما مش بنحبك اوعدك يا سيدى انا وماما بعد كده هناخد بالنا منك وانا كل يوم هجى من الشغل مخصوص اتغدى معاك وانا بنفسى الى هوصلك للمدرسة الصبح .
طارق: بجد يا بابا عاصم حضن طارق: بجد يا حبيبى لازم تعرف يا طارق انى محبتش حد فى الدنيا قد ما حبيتك انت واخواتك انا عشت طول عمرى وحيد مكنش ليا اخوات عشان كده انا اعتبرتكم مش بس ولادى انتوا اخواتى و عوض ربنا ليا عن كل تعب ووحدة شوفتها فى حياتى ومتنساش انكم ولادى من اكتر انسانة حبيتها فى حياتى مامتك يا طارق حب عمرى كله وانتوا حتة منها ومنى شوف بقى انا بحبكم اد ايه.
طارق: عندك حق يا بابا عاصم: ممكن بقى يا طروق مشوفكش زعلان تانى ويالا عشان احكيلك حدوتة قبل ما تنام طارق: قشطة يا عصوم عاصم: ايه يا واد عصوم دى انا ابوك طارق: مش عايز اكبرك يا بابا عاصم فى اللحظة دى افتكر طارق العشرى وازاى كان بيتكلم معاه .طارق ابنه طريقته زى طريقة عاصم بالضبط عاصم ابتسم بوجع وقعد جنب ابنه يحكيله القصة لحد ما نام.
خرج عاصم من اوضة طارق وراح لاوضته وقعد على السرير بيفكر فى كلام ابنه ليه وافتكر موقف ليه وهو صغير.
فلاش باك: عاصم قاعد زعلان على سريره وهو صغير وبيدخل عليه طارق طارق: عاصم حبيبى زعلان ليه عاصم: هو ليه يا عمو كل الناس الى بحبها بتسبنى هو انا وحش طارق: ليه يا عاصم بتقول كده عاصم: عشان بابا مات وسابنى وماما كمان سافرت وسابتنى طارق بيحضن عاصم: بابا مات ودا قضاء ربنا يا حبيبى ملناش ندخل فيه ومامتك اتجوزت وده حقها تتجوز بعد باباك عشان متقعدش لوحدها عاصم: وانا مش المفروض اعيش معاها.
طارق: انت مش بتحبنى انا وطنط اسمت عاصم: طبعا يا عمو انا بحبك زى بابا وطنط اسمت بحبها اكتر من ماما طارق: خلاص حد بقى يزعل وهو عنده ناس بتحبه كده عاصم: ما انا خايف عشان بحبكم انتو كمان تسيبونى طارق بيحضن عاصم بقوة: عمرنا ما هنسيبك يا عاصم عمرنا يا حبيبى
باك بيرجع عاصم للواقع وبيلاقى دموعه نازلة من عينيه بيمسحها وبيقعد يفكر ازاى ابنه ممكن يتعرض لنفس الى شافه بسبب بعد امه عنه ازاى بقى شايف فى طارق الصغير نفسه وهو محتاج امه وابوه جنبه
عاصم بغضب فى نفسه: لا يا اميرة لحد ولادنا ومش هسكت ولا هعدى انا سبتك براحتك الفترة الى فاتت لكن لحد كده وكفاية فى اللحظة دى بتدخل اميرة عليه اميرة: مساء الخير يا حبيبى عاصم:...
رواية انتقام الحب الجزء الثالث للكاتبة أمنية الريحاني الفصل الثالث
أميرة: مساء الخير يا حبيبى عاصم: مساء النور …. ما هو لسه بدرى اميرة بتغير هدومها بتعب: معلش يا عاصم النهاردة كان يوم متعب جدا كان عندى شغل كتير وكان لازم اعدى على الجامعة.
عاصم: اه ويا ترى عندك وقت نتكلم ولا مش فاضية اميرة: معلش يا عاصم ممكن يا حبيبى نأجل الكلام للصبح انا فعلا مش قادرة هموت وانام وهنا انفجر بركان عاصم المحبوس جواه عاصم بغضب: لا يا اميرة هتكلم ودلوقتى اميرة بصتله باستغراب: عاصم … فى ايه اول مرة تعلى صوتك عليا كده.
عاصم: لانى ولاول مرة احس ان الى ادامى دى مش اميرة… مش انتى اميرة الى حبتها وكنت هموت واتجوزها .مش انتى الانسانة الى كل حاجة فيها كانت شدانى ادبها شخصيتها طيبتها حتى لما كنتى بتبقى مكشرة وجد كنت برضه بتشدينى ليكى . لكن الى واقفة ادامى دلوقتى واحدة تانية معرفهاش اول مرة اشوفها اميرة بضيق: ليه يا عاصم بتقول كده انا زى ما انا اميرة حبيبتك ومراتك وام اولادك عاصم: اولادى وهما فين اولادنا انت تعرفى ايه عن اولادنا. تعرفى بياكلوا ايه بيناموا امتى بيحبوا ايه وبيكرهوا ايه . انتى بالنسبة لاولادك مش موجودة فى حياتهم صورة متعلقة على الحيطة بيبصوا فيها كل ما يشتاقوا يشوفوا امهم.
اميرة: اه … فهمت …. يبقى الموضوع الى عايزنى فيه موضوع الشغل الى اتكلمنا فيه مليون مرة قبل كده عاصم: لا يا اميرة انا مش عايز اتكلم معاكى فى موضوع الشغل . المرة دى انا بؤمرك تسيبى الشغل اميرة باستنكار: بتؤمرنى ! يعنى ايه بتؤمرنى عاصم: زى ما سمعتى كده انا جوزك وبؤمرك تسيبى الشغل ولا خلاص مبقاش ليا كلمة عليكى اميرة: لا ليك يا عاصم وانا عمرى ما فكرت اكسر كلمتك وانت عارف بس من امتى والحوار بينا كده عاصم: من ساعة ما بقيتى بتخلفى كل وعودك معايا اميرة: وعود ايه الى خلفتها؟
عاصم: فاكرة اول ما اتجوزنا وقولتيلى انى لو طلبت منك تسيبى الشغل هتسيبيه وفاكرة لما وعدتينى يوم ما طلبتى تكملى دراستك ان بيتنا وولادنا هيبقوا رقم واحد فى حياتك وفاكرة لما قولتيلى انى لو حسيتى فى لحظة انك مقصرة فى حقنا هتسيبى كل حاجة عشانا لكن للاسف انتى خلفتى كل الوعود دى اميرة: انا مخلفتش حاجة يا عاصم بس الوضع فعلا اتغير وانت عارف ده كويس انا الاول كنت مجرد مهندسة بشتغل فى شركة بابا طارق الله يرحمه مهما كانت مكانتى عنده فى الاخر انا موظفة عنده لكن دلوقتى انا بقيت مسئولة على الشركة بالكامل وعن اسم بابا يفضل فى السوق ويكبر وانا عمرى ما هتخلى عن المسئولية الى بابا سبهالى.
عاصم: واحنا مش مسئوليتك برضه ولادك مش مسؤلين منك ولا احنا خارج كل حسباتك اميرة: ولادى مش ناقصهم اى حاجة عندهم بدل الشخص تلاتة بيراعوهم سواء مامتك ولا مامتى ولا طنط اسمت ومفيش واحدة فيهم مقصرة معاهم هيعوزوا ايه تانى عاصم: ايوا فى تلاتة بيراعوهم لكن ولا واحدة فيهم امهم . لما عيالك يحبوا يندهوا كلمة ماما هيقولوها لمين ولا تحبى يندهوا لجدتهم يا ماما طالما انتى مش موجودة اميرة بصتله باستغراب.
عاصم: ايه بتبصيلى كده ليه مستغربة كلامى علفكرة دا مش كلامى دا كلام ولادك طارق قالى ان لما بيشتاق يقول كلمة ماما بيقولها لجدته اميرة: طارق قالك كده ؟ ايوا بس دا طفل يعنى مش فاهم حاجة بكرة لما يكبر هيفهم المسؤلية الى انا فيها ويقدر عاصم بوجع: وابنى الى موتيه فى بطنك هو كمان هيفهم ويقدر اميرة: دا عمره يا عاصم انا مليش ذنب.
عاصم: كنتى عارفة انك بتعملى مجهود زيادة مينفعش لواحدة حامل وبالرغم من كده كملتى ومهمكيش تخسرى الى فى بطنك اميرة: ومتنساش ان حملت غصب عنى عشان انت الى كنت عايز كده لكن انا مكنتش عايزاه من الاول عاصم: انتى عارفة من اول يوم عرفتك فيه انى عايز اجيب عيال كتير لانى اتربيت وعشت وحيد طول عمرى وانتى وافقتى على كده واسمعينى يا اميرة انا مش هسمحلك تخلى طارق ولا اى حد من ولادى نسخة تانية منى مش هسمحلك ان ولادى يتربوا وامهم عايشة فى حضن حد تانى سمعانى يا اميرة مش هسمحلك اميرة: وانا ذنبى ايه تطلع عقدك وماضيك عليا مش ذنبى ان مامتك سابتك وانت صغير عشان تشبهينى بيها.
عاصم بصلها بصدمة مش مصدق انها قالتله الكلام ده. اميرة حست انها وجعت عاصم من غير ما تقصد فجت جنبه وحطت ايديها على كتفه اميرة: انا اسفة يا عاصم مكنش قصدى انت عارف انا بحب طنط تهانى ازاى بس بجد الى بتطلبوا دا صعب عاصم: صعب! صعب انك تهتمى بولادك بنفسك وتحسسيهم بوجودك فى حياتهم.
اميرة: لا طبعا دا من حقهم بس كمان من حق بابا طارق انى افضل محافظة على امانته ومضيعهاش ودا بابا طارق يا عاصم ابويا وابوك ولا نسيت عاصم بيائس: لا منستش يا اميرة بس عارفة لو عمى طارق الله يرحمه كان لسه عايش وشاف الى بيحصل صدقينى كان اتراجع الف مرة قبل ما يعمل معاكى كده.
اميرة: قصدك ايه يا عاصم عاصم: افهمى زى ما تفهمى المهم دلوقتى انا مش عايزك تكملى لا فى الشغل ولا فى الجامعة وترجعى لحياتك الطبيعية كزوجة وكأم اميرة بعد تفكير: وانا مش هسيب الشغل يا عاصم مش هسيب الامانة الى آمنى عليها بابا عاصم: دا اخر كلام يا اميرة اميرة: يا عاصم ارجوك متوصلناش لحارة سد حاول تفهم وتقدر الى انا فيه عاصم: اميرة ! انا لا هفهم ولا عايز اقدر بس عايزك تعرفى انك مسؤلة عن كل الى جاى
اميرة: يعنى ايه ؟ عاصم: يعنى تصبحى على خير وسابها ونام وهى محتارة ومضايقة ومش عارفة تعمل ايه ولا هو ناوى على ايه تانى يوم فى شركة العشرى: اميرة قاعدة على مكتبها ساندة ايديها على راسها وشكلها مضايق تدخل عليها رحمة رحمة: صباح الخير يا اميرة اميرة بضيق: صباح النور يا رحمة رحمة: ايه يا حبيبتى مالك شكلك مضايق اوى اميرة: اقعدى يا رحمة عايزة اتكلم معاكى رحمة: اتكلمى يا حبيبتى قوليلى مالك؟
اميرة: انا وعاصم اتخنقنا مع بعض امبارح وتقريبا كده واصلين لحارة سد رحمة: ليه يا اميرة كده احنا كلنا عارفين انتى وعاصم بتحبوا بعض اد ايه اميرة: انا وعاصم بقالنا فترة بعيد اوى عن بعض ودايما مختلفين رحمة: اتكلم ولا هتزعلى اميرة: لا اتكلمى طبعا امال انا بتكلم معاكى ليه دلوقتى رحمة: بصراحة يا اميرة انتى السبب علطول مشغولة بالجامعة والشركة ومش مدية وقت خالص لعاصم هو من حقه يضايق لانه مش لاقيكى جنبه اميرة: اعمل ايه يعنى يا رحمة ما انتى شايفة المسؤليات الى عليا.
رحمة: انا عارفة يا اميرة انك مشغولة بس عاصم كمان لازم ياخد جزء من وقتك دا جوزك يا حبيبتى وانا عارفة انتى اد ايه وجوده جنبك بيفرق معاكى وصدقينى لو الدنيا اتصلحت بينكم نفسيتك هتتحسن جدا وهتعرفى تشوفى شغلك احسن كمان وعارفة كمان ان زعله بياثر فيكى ازاى ورغم كل مشغولياتك بيفضل الحتة الى فى قلبك الى محطوط فيها عاصم خط احمر محدش يعرف يعديها ولا ايه.
اميرة: عندك حق يا رحمة طب قوليلى اعمل ايه ؟ رحمة: انا هقولك تعملى ايه.
فى فيلا عاصم: أميرة بتجهز نفسها أدام المراية وهى لابسة فستان رائع مخليها أميرة فعلا، وادامها تربيزة عليها عشاء على ضوء الشموع، واول ما تسمع صوت عربية عاصم بتطفى نور الاوضة وتقعد مستنياه، عاصم بيدخل الفيلا بيلاقى هدوء بيعرف ان الكل نايم وان اميرة لسه مجتش بيطلع اوضته وهو مضايق وبيفتح الباب يلاقى الاوضة ضلمة لكن اول ما يدخل ويرمى الجاكت على السرير فيتفاجأ ان اميرة فتحت النور وواقفة ادامه وهى فى قمة الجمال، عاصم مبيصدقش نفسه وبيبصلها باستغراب.
أميرة: مساء الخير يا حبيبى، إيه بتبصلى كده ليه؟ عاصم: مفيش، مستغرب بس أنك جيتى بدرى النهاردة أميرة: اممم، تقدر تقول كده أنك وحشتنى عاصم: يا سلام، ودا من امتى بقى
أميرة لفت ايديها حوالين رقبته: من زمان اوى يا عاصم، من اول ما دخلت عليا اول مرة فى مكتب بابا طارق الله يرحمه، ساعتها حسيت أن حاجة فيك بتشدنى ومش عارفة اهرب منها، كل يوم كان بيعدى عليا كان حبك بيزيد جوايا أكتر من اليوم الى قبله، معرفش ليه وازاى بس فى لحظة لقيتك بقيت كل حياتى عاصم: يااااه يا اميرة، بقالى كتير اوى مسمعتش منك الكلام ده، أنا كنت قربت انسى انك بتحبينى.
أميرة: حبيبى مينفعش تنسى، لانى حبك هو الى رجعنى للحياة، يعنى انا من غير حبك أموت عاصم: بعد الشر عليكى يا حبيبتى أميرة: انا عمرى ما هقدر انسى حبك الى جوايا بس انت لازم تقدر الأمانة الى شلتها يا عاصم، بابا طارق شيلنى مسؤلية اسمه الى مكتوب على شركته وانى لازم احافظ عليه ويفضل مرفوع، غصب عنى يا عاصم عاصم: أنا مقدر اللى انتى فيه، ومتنسيش انه كان ابويا كمان زيك أميرة: ها، لسه زعلان منى.
عاصم: شوية أميرة: طب لو قلتلك أنى ناوية اصالحك واعملك اللى انت عايزه عاصم: بجد ! هتسيبى الشغل أميرة: لا يا عاصم عاصم: امال هتعملى اللى عايزه ازاى؟
رواية انتقام الحب الجزء الثالث للكاتبة أمنية الريحاني الفصل الرابع
أميرة: بص يا عاصم، أنا قررت أخد أجازة من الشغل لمدة اسبوع، اسبوع بحاله نقضيه سوا هنا انا وانت وولادنا، وعلفكرة ماما وطنطن اسمت وطنط تهانى هيسيبوا الفيلا فى الاسبوع ده عشان نبقى براحتنا، ها إيه رأيك؟
عاصم: اممم، هى فكرة حلوة، بس بعد الأسبوع ما يخلص هترجعى تنشغلى عننا تانى بالشغل نرجع لنفس المشكلة
أميرة: أوعدك يا حبيبى انى هحاول اوفق على قد ما أقدر عاصم: أتمنى فعلا تقدرى يا أميرة أميرة راحت مسكة ياقة قميصه: أنا كل الى يهمنى أنا اقضى معاك اكبر وقت ممكن لانك بجد وحشتنى جدا، ولا أنا موحشتكش يا عاصم بيه عاصم: وحشينى جدا يا مدام عاصم بيقضى الاتنين الليلة فى سعادة تانى يوم الصبح فى شركة الاسيوطى:
بتروح بسنت الشركة لحسن وبتدخل عليه علطول لما مبتلاقيش السكرتيرة على مكتبها ن واول ما بتدخل بتلاقى السكرتيرة واقفة جنبه بتمضى ورق بسنت: معلش هعطلكم حسن: بسنت، لا يا حبيبتى، أنتى نورتى الشركة بسنت: اصل شكلك مشغول، وملقيتش السكرتيرة على مكتبها فدخلت علطول حسن: انتى تدخلى فى اى وقت من غير ما تستأذنى يا بسنت بص حسن للسكرتيرة: روحى انتى دلوقتى، ونفذى اللى قولتلتك عليه السكرتيرة: حاضر يا أفندم
بسنت بتقعد وشكلها مضايق حسن: ها يا ست الهوانم، ايه السر الزيارة الجميلة دى بسنت: ايه، مكنتش عايزنى آجى حسن: ومش هبقى عايزك تيجى ليه يا بسنت بسنت: يعنى، يكون فى حاجة بتحصل مش عايزنى اشوفها حسن: حاجة ايه، بسنت أنتى عارفة انى من ساعة ما خرجت من السجن وأنا ماشى بما يرضى الله، ونسيت كل الاساليب الى كنت بشتغل بيها قبل كده.
بسنت: انا عارفة كويس يا حسن انك بقيت بتراعى ربنا فى شغلك حسن: امال مالك فى ايه؟ بسنت: فى انى جيت قطعت عليك القعدة الحلوة الى كنت قاعدها مع الهانم الى برة حسن يضحك بقوة: لا، أكيد بتهزرى، بسنت حبيبتى، انتى بتغيرى من السكرتيرة بسنت: الموضوع مش غيرة يا حسن، الموضوع قصة إخلاص ووفاء لعلاقتنا
حسن وقف ادامها ومسك ايديها: وانا من ساعة ما اتجوزتك وانا عمرى ما عرفت واحدة تانية وكنت وفى ليكى جدا وانتى عارفة كده كويس بسنت: يعنى معرفتش عليا ولا واحدة، مش دا الى انا فاكراه يا حسن حسن بضيق: اه، عمرك ما هتنسى يا بسنت، قلتلك مية مرة الموضوع دا خلص واتقفل من زمان، وانتى مصممة تلمحى بيه كل شوية بسنت: تنكر انك كنت متجوزنى وبتفكر فى أميرة حسن: لا يا بسنت منكرش، لانى ساعتها كنت فاكر انى بحب أميرة قبل ما أتاكد من حقيقة شعورى ناحيتها وناحيتك انتى كمان بسنت: وايه الى يمنعك دلوقتى تعرف واحدة عليا غيرها
حسن: اه، دا احنا مش هنخلص، طب اسمعينى يا بسنت لانى مش ناوى اكرر كلامى ده تانى، انا لما كنت بحب أميرة أو موهوم بحبها زى ما بيقولوا، كنت وفى ليها جدا مسمحتش لوحدة تفوق على قلبى ولا عقلى، وانا دلوقتى أميرة فى دماغى نهائى وعارفة ومتأكدة أنى مبحبش غيرك انتى وان حياتى بقت ليكى انتى وبنتى، وطالما انا بحبك عمرى ما هفكر فى واحدة تانية ولا اشوف غيرك، لان انا كده رغم اى عيوب فيا لكن لما بحب ببقى وفى فى حبى.
بسنت عينيها دمعت وبصت فى الأرض، راح حسن لحد عندها ورفع وشها بإيده وبصلها بحب: حبيبتى، متخليش الماضى يأثر على حياتنا، أنا بحبك انتى ومفيش فى قلبى ولا عقلى غيرك انتى بسنت: بجد يا حسن حسن: أكيد يا بسنت فى فيلا عاصم: عاصم نايم وشكله مبسوط، بتدخل عليه اميرة وفى ايديها صينية الفطار، بتقعد أميرة جنبه وتقعد تلعب فى شعره بحب فبيصحى اول ما بيحس بيها ويبتسم.
أميرة: صباح الخير يا حبيبى عاصم: صباح كل حاجة حلوة يا اميرتى أميرة: يااااه يا عاصم بقالى كتير مسمعتش منك كلمة اميرتى عاصم: عشان بقالى كتير مش لاقى أميرتى جنبى أميرة: طب ممكن يا عاصم بيه تقوم تفطر عاصم: افطر فين ! هنا 1 أميرة: اه هنا، ما انا قررت ادلعك شوية، عند حضرتك مانع عاصم: يا سلام حد يلاقى دلع وميدلعش،قوليلى الولاد فين ؟
أميرة: الولاد صحيتهم وفطرتهم ووصلتهم المدرسة عاصم: دا ايه النشاط ده يا مدام عاصم، انا خايف والله نتعود على كده أميرة: لا اتعود يا حبيبى براحتك، ممكن بقى تفطر عشان تقوم تقعد معايا شوية عاصم: حاضر يا أفندم
بيمر اليوم على أبطالنا فى سعادة، عاصم سعيد جدا بوجود أميرة وسطيهم اللى بتدى للحياة معنى ولون وهى معاهم، والولاد كمان مبسوطين جدا بوجود ابوهم وامهم معاهم، اما اميرة فبتحاول بكل ما تقدر أنها تسعد عاصم وتقرب المسافة الى بعدت بينهم طو ل الفترة الى فاتت.
تانى يوم الصبح فى فيلا عاصم: عاصم بيلبس بدلته فى ضيق من أميرة أميرة: يعنى هو لازم الأجتماع ده يا عاصم النهاردة، مش اتفقنا هنقضى الاسبوع سوا من غير شغل عاصم: ما هو انتى يا حبيبتى فجأتينى بموضوع الاجازة ده ومكنتش عامل حسابى، لو اعرف كنت لغيت كل مواعيدى، والنهاردة اجتماع مهم مع عميل مهم هيدينا توكيل لو خدناه هيفرق مع الشركة جدا أميرة: خلاص يا عاصم طالما شغل مهم روح
عاصم ضمها ليه بحب: والله انا نازل وسايبك على عينيى، بس اوهدك هقلب العميل بسرعة وارجعلك علطول أميرة ضحكت على كلامه عاصم: ايوا كده، خلى الشمس تطلع بضحكة الجميل، انت عارفة اول ما عرفتك كنت لما بتضحكى الضحكة دى من غير ما تقصدى كنت بتجننن، واجرى على عمى طارق اقوله الحقينى يا طروق جوزنى أميرة ضحكتها هتجننى، أنا كنت مجنون أميرة وضحكة أميرة.
أميرة: كنت ؟! إيه كنت دى إن شاء الله عاصم: احم احم، كنت ومازلت يا أفندم أميرة: أيوا كده، يالا روح عشان متتاخرش على شغلك بيروح عاصم لحد الباب عشان يخرج لحد اميرة بتوقفه بصوتها أميرة: عاصم! عاصم: فى حاجة يا اميرة؟ أميرة: اه يا عاصم، ممكن تحضنى اوى قبل ما تخرج
عاصم: فى إيه يا اميرة، مالك؟ أميرة: معرفش بس حسيت انى محتاجة لحضنك، نفسى تضمنى اوى عاصم: حاضر يا حبيبتى فعلا عاصم بيضم أميرة بكل ما فيه عشان يطمنها بوجوده معاها وجنبها، خصوصا لما حس بخوفها الغير معلوم السبب أميرة: يالا يا حبيبى عشان متتاخرش، لا إله الا الله عاصم: محمد رسول الله.
بيخرج عاصم فى قلق من أميرة ومتعرفش سبب القلق ده، لكن بتقول انه واحشها عشان بقالهم فترة بعيد عن بعض، بعد الضهر أميرة قاعدة فى جنينة الفيلا بتلعب مع ولادها، وفجأة بيجيلها تليفون بترد أميرة فى قلق: الو …. نعم… يعنى إيه الى حصل ده … أنت متأكد من كلامك… طب أنا جاية حالاااااا
تحميل محتوى الموضوع
عرض نسخة صالحة للطباعة
أرسل هذا الموضوع إلى صديق
[46]
الدعوات : 2قوة السمعة : 10
رواية انتقام الحب