فى المستشفى: اميرة بتجرى على اسمت الى واقفة بتعيط اميرة بقلق: طنط اسمت ايه الى حصل انا مش فاهمة حاجة بابا ماله؟. اسمت: امبارح بليل مسك صدره جامد ومكنش قادر ياخد نفسه وكان حاسس بسكاكين بتقطع فى صدره اميرة: وليه مكلمتنيش يا طنط؟ اسمت: مردتش اتعبك يا بنتى انا عارفة الى انتى فيه اميرة: تتعبينى ايه يا طنط بس دا ابويا دا انا لو فيا ايه اجيله
اسمت: عارفة يا بنتى بس انا قول انه تعب بسيط زى كل مرة فكلمت الدكتور عادى لكن لما الدكتور جيه وكشف عليه قالى لازم يتنقل المستشفى فورا ومن ساعتها وهو جوا ومحدش راضى يقولى حاجة اميرة: يارب عديها على خير ومتوجعش قلبى على ابويا تانى يارب الدكتور خرج من جوا وباين عليه القلق اميرة: خير يا دكتور الدكتور: للأسف جلطة فى القلب اميرة حطت ايديها على بقها من الصدمة
الدكتور: احنا حطينه فى العناية المركزة دلوقتى وبنحاول نسيطر على الجلطة وربنا يستر اسمت بتعيط اما اميرة فبتحس ان الدنيا بتلف حواليها مش عارفة تعمل ايه كل شوية الحمل بيتقل عليها اميرة فى نفسها وهى بتعيط: فينك يا عاصم محتجالك جنبى اووووى لو كنت موجود مكنش كل دا حصل ارجوك ارجع بقى.
فى لندن: عاصم واقف فى تراس اوضته الى فى الفندق سرحان وفجأة لقى نفسه بشكل تلقائى بيقول: اميرة حس فجأة ان قلبه وجعه اوى زى ما تكون بتندهله حس انها محتجاله فى حاجة جواه قلقانة عليه ولقى عقله بشكل تلقائى بيعرض ادامه بعض المشاهد والكلمات فلاش باك: "طارق: بص يا عاصم انا مش هقدر الومك على خوفك عليها دى فى الاساس مراتك وانا عارف انت بتحبها ازاى بس خد بالك يا ابنى بين الغيرة وعدم الثقة شعرة لو اتقطعت ممكن تخسر اميرة للابد"
" طارق: عاصم! اوعى تندمنى فى يوم انى سلمتك بنتى اوعى فى يوم تكون سبب وجع ليها" " اميرة: عايز تعرف خايفة من ايه يا عاصم ...خايفة لانى بحبك عاصم: ايه الى مخوفك من حبى ليكى ومن حبك ليا؟ اميرة: عشان الحب دا وجعنى قبل كده يا عاصم مش عايزة اتوجع تانى" " اميرة: ياااااااه يا ماما عاصم دا انسان رائع اكتر من اى حلم ممكن احلمه متتصوريش بيعمل اى حاجة عشان يخلينى مبسوطة كان عندك حق يا ماما لما قولتيلى ان الحب الى بجد وحقيقى حاجة تانية" " اميرة: ممكن اطلب منك طلب عاصم: اؤمرى يا اميرتى
اميرة: هو مش طلب هو وعد...ممكن توعدنى حتى لو زعلنا يوم من بعض متسبنيش ومتبعدش عنى عاصم: اوعدك طول ما فيا الروح وعايش مبعدش عنك ولا اسيبك وانك هتفضلى مدام عاصم الشاذلى ومش هيتغير اللقب دا الا لو بقيتى ارملة عاصم الشاذلى " " اميرة بعياط: يا عاصم انا مش كده وانت عارف اخلاقى كويس انا عمرى ما افكر اخونك ولا حتى افكر اجرحك انا موافقتش اتجوزك غير لما اتاكدت انى بحبك ومبحبش حد غيرك...ارجوك يا عاصم متسبنيش انا مستاهلش منك كده افهم الحقيقة الاول"
باك وهنا رجع عاصم للواقع بعد ما فاق لنفسه وبدأ يعاتب نفسه: ايه الى انا عملته ده ازاى قدرت اسيبها واهرب من غير حتى ما اسمع دفاعها عن نفسها ازاى محكمتش عقلى فى الوقت ده وخليت غيرتى تعمى عينيا ازاى حب زى الى شفته فى اميرة ليا ممكن تخونه انا اكتر واحد فى الدنيا عارف اميرة وعارف اخلاقها كويس اميرة عمرها ما تخون وكمان انا عارف هى بتحبنى ازاى ومتاكد من كده .ياااااااااه انا وجعتها اوى ومرحمتش دموعها عمى طارق كان عنده حق لما قالى ان الغيرة وعدم الثقة بينهم شعرة وانا غصب عنى بغباوتى قطعت الشعرة دى . للاسف يا عاصم مطلعتش الراجل الى أمنك طارق على بنته مقدرتش اوفى بوعدى ليه واحافظ على امانته ليه حتى اميرة حبيبتى ومراتى وكل حياتى مقدرتش اوفى بوعدى ليها سيبتها وبعدت عنها من غير ما اسأل عليها يا ترى عاملة ايه بعد ما سبتها حتى ابويا الى ربانى طلعت ندل معاه اول مرة اقعد الفترة دى كلها مسألش عنه ومطمنش عليه عمرك ما كنت كده يا عاصم ايه الى جرالك. بس لا خلاص كفاية هروب لحد كده لازم ارجع واواجه عاصم اتصل من تليفون الاوضة بالريسبشن وطلب منهم يحجزوله على اول طيارة لمصر وحضر شنطته بسرعة وقبل ما يسيب الاوضة التليفون رن تانى وبلغوه ان فى واحدة مستنياه تحت عايزة تقابله عاصم فى نفسه: يا ترى مين دى الى عايزة تقابلنى؟
فى شركة الاسيوطى: حسن فى مكتبه وبيزعق فى التليفون حسن: ايه ازاى دا حصل؟...بس احنا فعلا كنا مقدمين احسن عرض...ومين الى رسيت عليه... طب اقفل اقفل احمد بيدخل على زعيق حسن احمد: مالك يا حسن بتزعق ليه كده؟ حسن: مفيش كنت مقدم على مناقصة وخسرتها احمد: معلش اهدى ربنا يعوضهالك
حسن: انا مش عارف فى ايه يا احمد دى رابع مناقصة اخسرها مع انى ببقى واثق انى مقدم احسن عرض اسعار دا غير انى بقالى فترة مش عارف اتفق على ولا صفقة احمد: معلش يا صاحبى هو السوق كده يوم تحت ويوم فوق حسن على صوته: لا السوق طول عمره معايا انا فوق وعمره ما كان تحت بيدهل عليهم شخص تالت بيجرى وباين عليه القلق الشخص: الحق يا حسن بيه حسن: فى ايه يا زفت انت كمان ايه اليوم الى مش معدى ده الشخص: شحنة الادوية الى جيالنا من برة اتقفشت فى المينا واتصدرت كلها وقرروا يعدموها حسن فى صدمة: ازاى دا حصل انا عامل حساب كل حاجة الشخص: اظاهر فى حد كان عارف بوصولها وبلغ عنها قبل ما تيجى حسن: دى حرب عليا بقى مين الى ييعمل كل ده وساعتها افتكر كلام اميرة ليه
" اميرة: قولتلك اطلع برة يا حسن واوعدك ان عاصم هيرجعلى قريب وقريب اوى والحرب الى بدأتها هتكون فى صالحى مش فى صالحك ودا كمان وعد منى ليك حسن: بس انا مفيش بينى وبينك حرب يا اميرة اميرة: الحرب كانت بينك وبين جوزى الى هو اغلى من حياتى كلها واذا كان هو مش موجود دلوقتى فأنا مكانه هكمل الحرب لحد ما يرجع حسن: مش فاهم يعنى ايه؟ اميرة: بكرة الايام هتفهمك قصدى ايه " حسن: معقولة تكون هى...لا مستحييييييل
فى شركة العشرى: اميرة قاعدة فى مكتب طارق ورحمة بتدخل عليها رحمة: ممكن ادخل؟ اميرة: تعالى يا رحمة. يعنى لو مكنتش اتصل بيكى واطلبك تجيلى مكنتيش سالتى عليا .كنت متخيلة انك هتبقى اول واحدة تقف جنبى فى ظروفى دى رحمة: انا عارفة يا اميرة انى ندلة معاكى بس والله غصب عنى انا ... اميرة: انتى محرجة تواجهينى بعد ما خبيتى عليا انك مخطوبة لاحمد صاحب حسن مش كده رحمة: بصراحة اه انا عارفة انى غلطانة بس والله يا اميرة انا مخططتش لاى حاجة من الى حصلت دى اميرة: انا عارفة يا رحمة ومصدقاكى ومش زعلانة منك وعلفكرة احمد ابن حلال وغير حسن خالص وانا بجد فرحنالكم اوى بس ممكن ترضى فضولى وتحكيلي ايه الى لم الشامى على المغربى عرفتيه ازاى؟ رحمة: اقولك يا ستى
فلاش باك: رحمة بتزور زمايل ليها فى كلية اداب وبيتمشوا فى الجامعة بيشوفها احمد وبينده عليها احمد: انسة يا انسة رحمة: نعم حضرتك بتندهلى احمد: مش حضرتك صاحبة اميرة الى كانت خطيبة حسن رحمة: وانتى مين بقى ان شاء الله وتعرف اميرة منين احمد: انا احمد صاحب حسن وعارف بحكايتهم من اول ما بدأت رحمة: اه قولتلى انت بقى صاحب الواطى ده . عن اذنك احمد: استنى بس يا انسة
رحمة: انا مش فاهمة انت عايز منى ايه دلوقتى احمد: انا عرفت بالى عمله حسن مع اميرة وبجد اضايقت عشانها جدا ممكن تطمنينى عليها هى عاملة ايه دلوقتى رحمة: لا اطمن هى بقت كويسة اوى واكيد احسن مما كانت مع صاحبك احمد: هو حضرتك واخدة موقف عدائى منى ليه اناعلفكرة مش مع حسن فى الى هو عمله خالص وبجد انا مضايق عشان اميرة لانى بعتبرها زى اختى وميرضنيش الى عمله حسن معاها رحمة: انا متأسفة على طريقتى معاك احمد: انا مقدر موقفك بس علفكرة انا مش زى حسن ولا بفكر زيه رحمة: ما هو باين على حضرتك احمد: ممكن اعرف اسمك ايه؟ رحمة: رحمة ... اسمى رحمة
قصة انتقام الحب ج2 بقلم أمنية الريحاني ف14 فقدان الحبيب
بترجع رحمة للواقع بعد ما بتحكى لاميرة حكايتها مع احمد وازاى اتقابلوا رحمة: بعدها جالى الكلية اكتر من مرة بحجة انه عايز يطمن عليكى وبعدها صرحلى انه معجب بيا وانا كمان حسيت انى معجبة بيه وحسيته فعلا مختلف عن حسن ومع الوقت حبينا بعض واتخطبنا بس يا ستى هى دى الحكاية اميرة: يا سلام يعنى عايزة تقوليلى ان انا السبب فى الخطوبة دى رحمة: بالظبط كده
اميرة: ربنا يسعدكم يا رحمة. طبعا مش محتاجة اقولك لو احتجتى اى حاجة انتى واحمد عشان جوازكم انا تحت امرك رحمة: عارفة يا اميرة من غير ما تقولى اميرة: المهم يا رحمة انا بعتلك النهاردة عشان اقولك انى محتجاكى جنبى الفترة الى جاية رحمة: طبعا يا حبيبتى انا جنبك يا اميرة فى اى حاجة محتجانى فيها قوليلى عايزة ايه؟ اميرة: بصى يا ستى انتى عارفة انى دلوقتى بقيت انا الى ماسكة شركة عاصم بشكل مؤقت على ما ربنا يهديه ويرجع رحمة: عاارفة يا اميرة واستجدعتك اوى لما عرفت الى عملتيه مع عاصم رغم كل الى حصل بينكم اميرة: ما علينا المهم انا محتجاكى فى الشركة هنا دكتور طارق تعبان وانا المفروض مكانه لحد ما يقوم بالسلامة ان شاء الله ويرجع لشركته وانا بصراحة مش هقدر الاحق على الشركتين ومحتاجة حد يبقى محل ثقتى اسيبه مكانى هنا فى الشركة وانا هتابعك كل شوية.
رحمة: انا يا اميرة؟ اميرة: اه يا رحمة انتى مالك اتخضيتى كده ليه انتى نسيتى انك مهندسة ولا ايه وكمان انا بثق فيكى جدا وعارفة انك هتعرفى تمشى الشغل كويس فى غيابى رحمة: انا مش عارفة اقولك ايه يا اميرة اميرة: تقوليلى انك موافقة وهتقفى جنبى رحمة: مقدرش موافقش ويارب اكون قد ثقتك فيا اميرة: انا واثقة فى كده يا رحمة
فى عيادة الدكتور: اميرة نايمة على السرير بتعمل سونار اميرة: خير يا دكتور طمنى البيبى كويس الدكتور: لا تمام متقلقيش هو وزنه قليل شوية . محتاجين نتغذى اكتر يا مدام اميرة لكن هو صحته كويسة اميرة: والله يا دكتور انا باكل على قد نفسى الدكتور: اهم حاجة نفسيتك تبقى كويسة عشان نفسيتك اكيد بتأثر عليه اميرة: دكتور هو انا ممكن اعرف هو ولد ولا بنت الدكتور: اه طبعا يا مدام اميرة هشوفلك نوعه حالا. انتى نفسك فى ولد ولا بنت؟ اميرة: كل الى يجيبه ربنا كويس يا دكتور بس انا نفسى فى ولد اميرة فى نفسها: نفسى فى ولد ويكون صورة منك يا عاصم يا حبيبى الدكتور: وهو فعلا ولد يا مدام اميرة اميرة: بجد يا دكتور الدكتور:اه والله بجد ولد ادامى اهو . اهم حاجة تتابعى الفترة الجاية زى ما اتفقنا ونتغذى كويس مع الفيتامينات بتاعتنا اميرة: حاضر يا دكتور
فى شركة الشاذلى: اميرة قاعدة على المكتب بتراجع فى الملفات وبيدخل عليها عادل اميرة: تعالى يا عادل ايه اخبار الشغل عادل: تمام يا بشمهندسة الشغل ماشى كويس اوى والناس فى الشركة معنوياتهم مرتفعة جدا فى الفترة الاخيرة اميرة: طب الحمد لله. معلش يا عادل انا عارفة انى محملة عليك الفترة دى اوى بس انت شايف الى انا فيه ما بين الشركة هنا وشلاكة دكتور طارق عادل: انا تحت امرك يا بشمهندسة الله يعينك اميرة: عاصم بيه لما يرجع مش هينسالك وقفتك معايا دى
عادل: عاصم قبل ما يكون مديرى فى الشغل وصاحب الشركة الى شغال فيها هو صديقى وعمرى ما كنت هقبل اتخلى عنه ولا عن المدام بتاعته فى لحد ما نعدى الازمة دى اميرة: وانا كنت واثقة من كده . ودلوقتى انا همشى ولو فى حاجة كلمنى فى التليفون عادل: حضرتك رايحة شركة العشرى اميرة: لا يا عادل رايحة للدكتور فى المستشفى اطمن عليه ويارب تكون حالته استقرت عادل: ربنا يقومه بالسلامة اميرة: ياااااااارب
فى المستشفى: اميرة رايحة تطمن على طارق فتقابل اسمت الى واقفة بتعيط اميرة: خير يا طنط لسه حالته مستقرتش؟ اسمت: لسه والله يا اميرة الدكتور خرج وبيكلم اميرة الدكتور: كنتى فين يا بشمهندسة اميرة: خير يا دكتور طمنى على بابا الدكتور: لسه الحالة مستقرتش بس هو فاق وسأل عليكى اكتر من مرة وعايز يشوفك اميرة وهى خايفة: انا ممكن يا دكتور ادخله؟
الدكتور: معنديش حل غير كده هو طلبك ومقدرش امنعك تدخليله بس حاولى متتعبهوش فى الكلام انتى فهمانى طبعا اميرة: حاضر يا دكتور حاضر اميرة بتدخل لطارق العناية المركزة فبتلاقى شكله تعبان جدا واول ما بتدخل عليه بيحس بيها وبيفتح عينيه بالعافية وبيبتسملها وهى اول لما بتشوفه مبتقدرش تحوش دموعها طارق بضعف شديد: جيتى يا اميرة اميرة بتقعد جنبه وبتمسك ايده: انا علطول جنبك يا بابا طارق: عارفة يا اميرة يوم ما عرفت انى انا واسمت ربنا مش كاتبلنا يبقى عندنا ولاد كنت زعلان اوى وكنت حاسس ان مكتوبلنا نعيش فى وحدة بقية حياتنا .لكن لقيت ربنا بيبعتك ليا حسيت بحبك وبخوفك عليا اكتر من بنتى الى كان ممكن اخلفها من صلبى حبيتك اوى يا بنتى وحسيتك عوض ربنا ليا مش انتى بس وعاصم كمان رغم انى زعلان منه انه مسألش عليا طول الفترة الى فاتت دى
اميرة بتعيط من كلامه ومش قادرة ترد عليه طارق بيمسح دموعها بايديه بضعف شديد طارق: متعيطيش يا اميرة عاصم راجع قريب اوى مش عارف اذا كنت هلحق اشوفه ولا لا. بس لو ملحقتش بلغيه انى بحبه اوى وانه كان ابنى الى مخلفتوش زى ما انتى كنتى بنتى وانى بتمنالكم كل سعادة الدنيا .عارفة انا كان نفسى فى ايه يا اميرة اميرة بعياط: كان نفسك فى ايه؟
طارق: كان نفسى اوى اشوف ابنك انتى وعاصم حفيدى يا اميرة كان نفسى اسمعه وهو بيقولى يا جدو يااااااااااه كانت هتبقى احلى كلمة هسمعها فى حياتى اميرة: ابوس ايدك متقولش كده ربنا يديك الصحة وطول العمر انت هتخف وهتشوف ابنى وانت الى هتربيه طارق ابتسملها ابتسامة باهتة ونزلت دمعة من عينيه وسكت .اميرة باست ايده وخرجت عشان متتعبوش اكتر من كده بالكلام بس كانت عينيها متعلقة عليه وهى خارجة وكأنها مش عايزة تسيبه وبمجرد ما خرجت من عنده دخلت الممرضة عشان تطمن عليه وبسرعة لقتها بتنده للدكتور الى دخل بسرعة . اميرة فى اللحظة دى قلبها اتقبض وجريت على الاوضة لقت الدكتور خارج.
الدكتور: انا اسف يا جماعة البقاء لله اسمت انهارت فى العياط . انا اميرة فدموعها اتحبست جوا عينيها قعدت على ركبتها فى الارض من الصدمة وصوته بدا يرن فى ودانها: " هياخدك منى ابن تهانى مش هاين عليا اسلمك ليه حاسك خسارة فيه وحشتينى اوى يا اميرة هو فى بين الاب وبنته الكلام ده كان نفسى اوى اشوف ابنك انتى وعاصم حفيدى يا اميرة كان نفسى اسمعه وهو بيقولى يا جدو طول ما انا عايش هفضل فى ضهرك ومعاكى " اميرة بتصرخ: بااااااااااااااابا متروحش خليك فى ضهرى انا محتجالك متسبنيش يا باااااااااااااااااااااابا
فى فيلا العشرى: كلهم قاعدين فى العزا لابسين اسود اسمت قاعدة منهارة فى العياط اما اميرة فدموعها لسه محبوسة جوا عينيها رافضة النزول لكن دموع قلبها اقوى من دموع عينيها وحالتها يرسى لها رحمة بتهمس لعزة: انا خايفة على اميرة اوى يا طنط شكلها تعبان اوى عزة: الضربة المرة دى جامدة عليها اوى يا رحمة اميرة لما مات ابوها الحقيقى كانت صغيرة ملحقتش تتعلق بيه لكن دكتور طارق كان بالنسبة ليها اكتر من ابوها عشان كده لما مات حست ان ابوها الحقيقى هو الى مات
رحمة: عارفة لو تعيط تصرخ تطلع الى جواها هترتاح لكن سكوتها دا يخوف عزة: هى اميرة كده يا بنتى زعلها من جواها مبتعرفش تطلعه ربنا يستر عليها
اميرة جواها بيصرخ وقلبها كان بيبكى بدل الدموع دم لكنها مش عارفة تخرج وجعها للى حواليها .لكن فجأة ظهر ادامها الى هيفجر بركان الآهات الى محبوس جواها الى هيخلى اميرة تقدر تبوحله بوجعها ودموعها الى رافضة تنزل هتنهال . فجأة لقته واقف قصادها زى الجيل الحزين باصصلها وبيديها اشارة انها تنهار خلاص الحضن الى هيقدر يحتويها ويحس بكل وجعها جه وموجود ادامها وفاتحلها درعاته .فجأة لقت ادامها جوزها وحبيبها وابو ابنها واقف ادامها بعد ما اتعذبت فى غيابه كتير لكنها مصدقتش نفسها خافت تكون بتحلم ويكون صدمة موت طارق مأثرة ليه عليها .مفوقهاش غير صوته الى وحشها وهو بينده اسمها: اميررررة
قصة انتقام الحب ج2 بقلم أمنية الريحاني ف15 رجوع عاصم
اميرة جواها بيصرخ وقلبها كان بيبكى بدل الدموع دم لكنها مش عارفة تخرج وجعها للى حواليها .لكن فجأة ظهر ادامها الى هيفجر بركان الآهات الى محبوس جواها الى هيخلى اميرة تقدر تبوحله بوجعها ودموعها الى رافضة تنزل هتنهال . فجأة لقته واقف قصادها زى الجيل الحزين باصصلها وبيديها اشارة انها تنهار خلاص الحضن الى هيقدر يحتويها ويحس بكل وجعها جه وموجود ادامها وفاتحلها درعاته .فجأة لقت ادامها جوزها وحبيبها وابو ابنها واقف ادامها بعد ما اتعذبت فى غيابه كتير لكنها مصدقتش نفسها خافت تكون بتحلم ويكون صدمة موت طارق مأثرة ليه عليها .مفوقهاش غير صوته الى وحشها وهو بينده اسمها: اميررررة.
ساعتها مستنتش جريت عليه ومن غير كلام ومن غير اى عتاب اترمت فى حضنه وفيضان الدموع الى محبوس جواه سامحتله ينهال عاصم كان ضاممها بكل ما فيه كأنه عايزها تدخل جواه حاول يهديها ويطمنها انه خلاص بقى معاها لكن فجأة حسها ضعفت من بين ايده وقوتها خارت بصلها لقاها اغمى عليها. عزة واسمت جريوا عليها فى قلق وخوف وعاصم شالها وطلع بيها على فوق وحطها على السرير. كانت عينيه كلها قلق وخوف عليها والاهم من كل ده اشتياق ليها اسمت شدت عزة عشان يخرجوا من الاوضة وسابوهم لوحدهم.
عزة: خرجتينا ليه مش اكمن على اميرة الاول وتفوق اسمت: اميرة هتبقى كويسة طالما عاصم رجع وبقى جنبها هتبقى كويسة هما دلوقتى محتاجين يبقوا لوحدهم عزة: طب حتى كنا قولناله انها حامل وفرحناه اسمت: خليها هى تبلغه دى لحظة خاصة بيهم لوحدهم اميرة فاقت لقت عاصم جنبها باصصلها بحب وبقلق ا اميرة بعياط وتعب: عاصم انت جنبى فعلا ولا انا بحلم عاصم بوجع وحزن: لا يا اميرة مبتحلميش انا فعلا جنبك يا حبيبتى ورجعتلك عاصم وانهارت فى العياط: شفت الى حصل يا عاصم...بابا طاااااارق مات
وهنا خدها عاصم فى حضنه وضمها بكل ما فيه وقعدوا فترة فى حضن بعض من غير اى كلام عاصم بيحاول يهدى اميرة وبس اميرة قلقت من سكوته بعدت عنه وبصتله لقته بيعيط ودموعه مغرقة وشه اميرة مسكت وشه: عاصم انت بتعيط عاصم: انا كمان ابويا مات النهاردة يا اميرة مش انتى بس. بس الفرق انه مات وهو زعلان منى مات ملحقتش اشوفه واقوله قد ايه بحبه ملحقتش اقوله يسامحنى ملحقتش احضنه واشبع من حضنه .انا حتى ملحقتش ادفنه يا اميرة اميرة وهى بتعيط: اخر حاجة قالهالى قبل ما يموت بدقايق قولى لعاصم انى بحبه اوى وانه كان ابنى الى مخلفتوش وانى بتمنالكم كل سعادة الدنيا .كان بيحبك اوى يا عاصم.
وهنا بكى عاصم فى حضن اميرة زى العيل الصغير وفضلت تمسح على شعره لحد ما هدى. اميرة بعد فترة خرجت من حضنه وبصتله وهى بتبكى اميرة: عاصم انا مظلومة والله العظيم انا مخنت... عاصم حط ايده على بقها: هشششششش انا عرفت كل حاجة يا اميرة المهم احنا دلوقتى مع بعض واى كلام تانى بعدين وهنا انهار الاتنين فى حضن بعض فراق طارق كان صعب عليهم اوى هما الاتنين اتيتموا فى نفس الوقت فى نفس اللحظة من نفس الاب. لكن وجودهم جنب بعض فى اللحظة دى كان كفيل يهون عليهم صعوبة الموقف بعد فترة فاق عاصم لقى اميرة نايمة فى حضنه وماسكة فى هدومه زى الطفل الصغير كانها خايفة يسيبها تانى عاصم شال ايديها براحة ونيمها فى سريرها وخرج لعزة واسمت.
عاصم: طنط اسمت انا اسف ملحقتش اعزيكى بس حضرتك شفتى الى حصل البقاء لله اسمت: ونعم بالله يا عاصم المهم انك رجعت لاميرة متتصورش كانت محتجالك اوى خصوصا بعد وفاة ...(وهنا صوتها اتخنق ومقدرتش تتكلم) عاصم بيطبطب على كتفها: الله يرحمه ويصبرنا على فراقه عزة: حمدا لله على سلامتك يا عاصم عاصم: الله يسلمك يا ماما عارف انك زعلانة منى بس... عزة: المهم انك رجعت لمراتك يا ابنى اقله تشيل عنها الحمل الى هى شايلاه خصوصا وهى... اسمت: وهى تعبانة يا عزة بسبب الى حصل عزة فهمت ان اسمت مش عايزة تعرف عاصم بحمل اميرة اسمت: اقعد يا عاصم عايزة اتكلم معاك يا ابنى عاصم: خير يا طنط.
اسمت حكت لعاصم كل الى عملته اميرة فى غيابه وازاى مسكت الشركة ووقفتها على رجلها وانقذتها من الغرق وازاى كمان وقفت ادام حسن وحاربته عاصم مكنش مصدق الى بيسمعه ازاى اميرة تعمل كل ده خصوصا بعد الى عمله معاها عاصم فى صدمة: انا مش مصدق اميرة عملت كل ده تروح الشركة وتنفذ صفقات وتدخل مناقصات وتكسبها وكمان تجمع رجال الاعمال ويعملوا حزب ضد حسن اميرة عملت كل ده رغم كل الى عملته معاها يااااااااه يا اميرة انا ظلمتك اوى اسمت: اميرة بتحبك اوى يا عاصم حب محدش ممكن يتخيله ودايما كان عندها ثقة انك راجعلها.
عاصم: يا حبيبتى يا اميرة انتى تعبتى اوى يا حبيبتى فى غيابى انا فعلا كنت انانى معاكى بس اوعدك هعوضك عن كل التعب الى شوفتيه وانا بعيد عنك اسمت: ياريت يا عاصم. طارق الله يرحمه كان نفسه قبل ما يموت انه يطمن عليكم مع بعض ويرجع يشوفكم سعداء من تانى واكيد هو دلوقتى هيبقى مرتاح فى قبره عاصم بتأثر: عمى طارق هو كمان قصرت فى حقه وزعلته منى ياريتنى اقدر اخليه يسامحنى اسمت: هو مسامحك يا عاصم لانه كان عارف انك راجع مفيش اب يا ابنى بيزعل من ابنه عاصم: الله يرحمه. المهم دلوقتى انا لازم اخد اميرة على بيتنا مش لازم نسيبه اكتر من كده اسمت: ما هنا برضه بيتكم يا عاصم.
عاصم: معلش يا طنط انا محتاج اوى الفترة الى جاية ابقى انا واميرة مع بعض فى بيتنا .مش حاجتها لسه هناك يا ماما ولا خدتها عزة: خدتها فين يا ابنى اميرة مسبتش شقتكم اصلا كانت قاعدة فيها طول غيابك مع انى ياما اتحايلت عليها نرجع بيتنا خفت لتطلقها وتخرج منه غصب عنها بس هى كانت دايما تقولى مش هسيب بيت جوزى يا ماما كان عندها دايما الثقة انك هترجعلها ومش هتطلقها عاصم: اميرة كان ثقتها فيا للاسف اكتر من ثقتى فيها كل يوم بتاكد انى اخترت الانسانة الصح وانها احسن منى عالعموم انا هاخدها دلوقتى واروح .اميرة لازم تصحى الصبح تلاقى نفسها فى بيتها على سريرها.
تانى يوم اميرة صحيت من النوم لقت نفسها على سريرها فى شقتها حست انها كانت فى حلم لكن شوية ولقت عاصم داخل عليها ومعاه صينية فيها اكل وساعتها اتاكدت انها مكنتش بتحلم وانه فعلا رجعلها عاصم: صباح الفل يا اميرة عمرى كله اميرة مش مصدقة نفسها: صباح النور يا حبيبى عاصم قعد جنب اميرة وحط الصينية ادامها وفضل باصصلها كتير عاصم: ايه يا حبيبتى بصالى كده ليه اميرة: بتاكد انى مش بحلم يا عاصم انت فعلا رجعت وقاعد جنبى دلوقتى
عاصم مسك ايديها الاتنين وباسهم وبصلها بوجع: انا اسف يا اميرة اسف اوى يا حبيبتى انا عارف ان اى كلمة اسف مش هداوى كل الوجع الى سببتهولك انا عارف انى ظلمتك كتير بس غصب عنى انا ... اميرة: متتأسفش يا عاصم اى واحد مكانك كان هيعمل اكتر من كده وكفاية عليا انك رجعتلى دلوقتى وانك مرضتش تطلقنى اميرة فضلت بصاله كتير وفجاة حضنته جامد وانهارت فى العياط: متبعدش عنى يا عاصم تانى انا تعبت اوى وانت بعيد عنى عاصم بيمسح على شعرها: خلاص يا اميرة اتعلمت الدرس وعمرى ما هقدر ابعد عنك تانى اميرة: حتى لو زعلنا من بعض؟
عاصم: حتى لو زعلنا من بعض هجيلك واسمعك مس هسمح لغيرتى وانانيتى توجعك تانى . هعاتبك بس وانتى فى حضنى اميرة: ياريت يا عاصم ياريت عاصم: خلاص يا اميرة خلاص يا حبيبتى انا رجعتلك وبين ايديكى وبقولك سامحينى حقك عليا انا غلطان عمرى ما هبعد عنك تانى اميرة بدموع وفرحة: بس انت مرجعتش ليا لوحدى يا عاصم فى حد كامن كان مستنيك معايا وهو كمان محتاجلك عاصم بصلها باستفهام: حد مين؟ اميرة مسكت ايده ومشتها على بطنها: الى جوا ده يا عاصم الى بيتحرك جوايا وكل يوم كان بيكبر جوايا كان بيسالنى عليك عاصم بصدمة: اميرة... انت تقصدى... اميرة: ابنك يا عاصم .انا حامل يا حبيبى
عاصم مش مصدق نفسه وقف مكانه ورفع اميرة وقفها ادامه وضمها ليه اوى وقعد يلف بيها من الفرحة اميرة: حاسب يا عاصم انا كده هولد عاصم: ايوا صح صح لا انتى اقعدى ارتاحى خالص متعمليش اى حاجة وقوليلى انتى عرفتى امتى انك حامل اميرة بوجع: اليوم الى عرفت فيه انى حامل هو نفسه اليوم الى قررت اروح فيه لحسن عشان اطالبه يوقف الحرب بينكم عاصم: طب وليه مقولتليش يومها ليه موقفتنيش ومنعتينى ابعد انت كان من حقك عليا ساعتها ابقى جنبك اميرة: انت مدتنيش فرصة يا عاصم عاصم: ياااااااااه انا مش مصدق الى انا فيه انا مش بس ظلمت حبيبتى وحب عمرى كله انا كمان ظلمت ابنى الى فى بطنك انى ابقى جنبك وهو بيكبر جواكى وظلمت نفسى انى افرح بيه
اميرة حطت ايديها الاتنين على وشه: لسه الفرصة ادامنا وعاصم الصغير لسه ادامه تلات شهور على ما يشرف ويشوف الدنيا عاصم: وان بوعدك وبوعد عاصم الصغير انى هعوضكم عن كل حاجة وحشة شوفتوها بسببى اميرة: بجد يا عاصم عاصم: بجد يا اميرة. ممكن بقى يا اميرتى تاكلى الاكل دا كله لان مامتك قالتلى ان طول الفترة الى فاتت مكنتيش بترضى تاكلى وبعدين عاصم الصغير دا ذنبه ايه يجوع اميرة: مكنش ليا نفس لاى حاجة وانت مش معايا يا عاصم عاصم: وخلاص يا حبيبتى انا رجعت ممكن مشوفش الحزن الى فى عنيكى ده تانى اميرة: حاضر
اميرة بدأت تاكل وبصت لعاصم وهى بتاكل اميرة: عاصم ! ممكن اسالك سؤال؟ عاصم: عايزة تسالينى ايه رجعنى دلوقتى مش كده؟ اميرة: انت اول لما رجعت قولتلى انك عرفت الحقيقة ممكن اعرف عرفتها ازاى؟ عاصم: هقولك يا اميرة.انا قعدت مع نفسى بعد اما هديت وشوفت الامور على حقيقتها لقيت نفسى اتسرعت انى هربت ومواجهتش الموقف الى كنت فيه كان لازم احاول اشوف الامور صح واسمع مبرراتك ودفاعك وافتكرت كلمة عمى طارق ليا بين الغيرة وعد الثقة شعرة ولقيت نفسى بقطع الشعرة دى من غير ما احس غيرتى لما شفتك مع حسن عمت عينيا تماما . ولما فكرت مع نفسى لقيت انى فعلا واثق فيكى وفى اخلاقك وفى حبك ليا (اميرة بدمع من كلامه) بدليل انى لحد ما سافرت مفكرتش اطلقك يعنى الموضوع كله غيرة مش عدم ثقة واخدت قرار انى لازم ارجع واواجه وفى اللحظة الى قررت اتحرك فيها من الفندق لقيتهم بيبلغونى ان فى واحدة طالبة تقابلنى استغربت مين دى الى عايزة تقابلنى وعايزة منى ايه اصلا محدش كان عارف مكانى فرحت عشان اشوفها.
فلاش باك: عاصم بيروح يقابل الواحدة الى سألت عليه عاصم: مساء الخير حضرتك طلبتى تقابلينى ؟...ممكن اعرف مين حضرتك؟
تحميل محتوى الموضوع
عرض نسخة صالحة للطباعة
أرسل هذا الموضوع إلى صديق
[37]
الدعوات : 2قوة السمعة : 10
رواية انتقام الحب