رواية جراح الحب

رواية جراح الحب النهاية

للكاتبة إيمان ضانا

الفصل السادس والعشرون النهاية

عمر جة ومكنش فى حد فى البيت غير ساميه الباب خبط راحت تفتح
ساميه: انا مش قولتلك متجيش تانى
عمر: انا جاى عشان خطيبتى طلبت منى اجى
ساميه: انت لسه بتقول خطبتك هه يابنى ريح نفسك وريحنا بنتى فاضلها ايام وتبقى فى بيت جوزها
عمر: خااالتى والله وحشتينى فين عيالك
نورهان: تعال يا حسام نتكلم مع بعض شويه
دخلو البلكونة وقعدوا يتكلموة
نورهان: عايزاك تساعدنى
عمر: فى ايه
نورهان: عاايزة اشوف عمر خطيبى الاولانى
عمر اتصدم
عمر: احم طب مش انت مخطوبة وهتتجوزى
نورهان: لا كله طلع كدب وحكتله ع كل حاجة
عمر: طيب لو كان حازم طلع كويس كنتى بردو هتفكرى ترجعى لعمر
نورهان: تصدقنى لو قولتلك انى كنت بتعذب كل يوم ومش بيبين
عمر: وانا واثق انة كان بيتعذب زيك واكتر بس هتعملى ايه
نورهان: عايزة اوصله هو اكيد اتغير وبقا محامى كبير بس خايفة يكون اتجوز او خطب
عمر: لا عمر لسه بيحبك وعمرة ما فكر انة يحب حد غيرك
نورهان باستغراب: وانت عرفت منين
عمر: نورهان انا مش حس...
الشخص: اوعى يا خالتى عايز اشوفهم وحشوونى يا نوووورهان
الشخص: اسف معرفش ان حد معاكى بس لو تسمحلى اخدها منك دقتين اسلم عليها
نورهان: انت مييبن
حسام: ايبه نستينى يا وحشة انا حسسام ابن خالتك
نورهان: نعمم امال دة يبقى مين
حسام: نعم انا لسه راجع من اوروبا حتى شنطتى اهى اكيد ملامحى متغيرتش
عمر: نورهان انا هفهمك كل حاجة انا عمر بس والدتك منتعتى اقولك
نورهان قعدت تعييط


تانى يوم
نورهان مش بتنطق ولا بتتكلم
ونورهان بتفتكر
فلاش بااااك
نورهان: حتى انت يا ماما كنتى عارفة وساكتة منكوا لله بتستعمونى كلكوا انا بكرهكو وبكرهك انت كمان امشى اطلع برة
عمر بصلها بدموع وخرج من غير كلام
بااااااك
نورهان لبست ورراحت لخطبها
نورهان: ازيك يا تامر
تامر اتصدم بس مش بيبين
تامر: حببتى نسيتى اسمى انا حازم
نورهان: امممم صح حازم الدكتور ولا حازم اللى بينتقم منى ولا تامر الواد الصايع اللى متراهن عليا عشان فلوس عشان تثبت لصاحبك انك راجل وتاخد منى اللى انت عاوزة وتخلع انهو رجوله دى عمرى ماقريت عنها ادينى الكتاب
تامر: نورهان انا كنت هقولك ع كل حاجة بس خفت تسبينى والله انا حبيتك بجد كانت نيتى انتقام بس قلبت حب والله العظيم واتغيرت اوى
نورهان: طلعت شيطان كبير اوى با تامر
تامر: لا كنت شيطان قبل مااعرفك بس بعد ماعرفتك اتغيرت وانت كمان اتغيرتى
نورهان: برافو عليك لعبتها صح انت محتاجة جايزة نوبل
تامر: انت اللى محتاجة جايزة نوبل لانك عرفتى تخرجى حنان من شخص شيطان
نورهان بعصبية ودموع: انت لسه بتكدب
تامر: لا والله العظيم مابكدب حبيتك بجد ومستعد اعملك اى حاجة عشان اثبتلك
قربت منة وفجأه ضربة قلم على وشة لدرجة انو وقع ع الارض
نورهان: لو عايز تثبتلى فعلا انهى علاقتنا ورجع كل اموالى ليك
تامر ببكاءوهو واقع ع الارض: حاضر بس مش هقدر اسيبك يا نورهان
نورهان: للاسف معدش ينفع ضيعتنى منك
ورتمله الدبله فى وشة ومشيت
راحت لعمر

نورهان: لو سمحت ممكن اشوف عمر
يسرى: انت نورهان رجعتى امتى
نورهان:انا عارفة انك بتكرهينى بس خلينى اشوفه
يسرى: حاضر تعالى ادخلى يابنتى

دخلت نورهان وقعدت
نورهان: هو هنا
يسرى: بصراحة لا اصل احنا عزلنا بس ابوة عمر مرداش يسيب الشقة دى وانا كل كام يوم باجى هنا اروقها ونقعد شويه ونمشى
نورهان اتبسطت لما لقتها بتكلمها كدة
نورهان: طيب هو مش جاى
يسرى: لا تعال معايا ننزل نروحله المكتب اكيد هناك
نورهان: بسرعة بليز
وراحوا المكتب
عمر: ايه اللى جابك يا ماما فى حاجة حصلت
يسرى: فى حد عايز يوصلك ومش عارف قولت اساعدة
عمر: مين بقا
دخلت نورهان وهى مبتسمة
نورهان: انااا
عمر بصلها ومش مصدق نفسة
عمر بفرحة: نوووورهان
يسرى شافتة فرحان بيها ضحكت وطلعت وقفلت الباب
نورهان: انا اسفة ع اللى حصل امبارح بس انت اكيد مش زعلان منى صح يا خطيبى
عمر: خطيبك؟!
نورهان: ايوة يا عمر انت رجعت فى كلامك ولا ايه
عمر: طب وحازم
نورهان: سبنا بعض عشانك وحشتنى اوى
عمر: انا مش مصدق نفسى
نورهان: محتاجة مساعدتك
عمر: فى ايه
نورهان: عايزة ارجع نورهان بتاعة زمان اللى الناس كلها بتحبها واللى لبسها كان محترم وحنينة وطيبة الروح الجميله مش عايزة فلوس ولا شركات ولا مصانع انا مش عايزة غير بيت صغير وباب مقفول علينا
عمر: اخيييرا يا نورهان يااااه مش مصدق ... بصى احنا لازم نتجوز الشقة موجودة وكله تمام
نورهان: بجد يا عمر


تانى يوم فى البيت
تامر: ارجعيلى يا نورهان والنبى
نورهان: انت ايه اللى جابك هنا مش موضوعنا خلاص اتنهى
تامر: بس انا مش هقدر اسيبك ارجوكى ارجعيلى انا مستعد اعملك اى حاجة بس ترجعيلى
نورهان: اوووف انا هرجع للى يستحقنى بجد
تامر: هترجعيله بعد ما سابك
نورهان: انا اللى سبتة وانا اللى هرجعله
تامر: لا اوعى تعملى كدة
نورهان: يلا ورينا همتك انت مش محتاج عزومة الفرح بعد اسبوع
تامر: هتتجوزية يا نور وتسبينى هى دى اخرة نهايتى معاكى
نورهان: النهاية دى انت اللى كتبتها فى روايه وحطتها فى كتاب ومحدش هيقرا الروايه دى لانها كلها خيانة وكدب
تامر: لو اتجوزتية هقتله
نورهان: انت اكيد مجنون
تامر: نهههههه هقتلهولك ههههه هقتلهولك وهتشوفى
ومشى تامر


ابراهيم: نورهان انت ازاى تعملى فى خطيبك كدة
نورهان: منك لله حسبى الله ونعم الوكيل فيك انت السبب فى كل اللى حصى دة
ابراهيم: انت عبيطططة
نورهان: فعلا كنت عبيطة ومغفله كمان انا لمفروض قد بنتك انا هونت عليك
ابراهيم: انت قصدك ايه
نورهان: ياما قولت عليك انسان واطى وبردو هتجوز اللى بحبة


نيرة: احلى حاجة ان فرحنا انا واختى فى يوم واحد ومع اللى بنحبهم
يوسف: ياااه اخيرا هنتجوز خلاص خلال ايام
نيرة: اه
يوسف: احبك يا سونة
نيرة بكسوف: احم


خالد: اول مااجوز اخواتى تانى يوم هاجى اتقدملك
لارا: وانا هستناك
خالد: بتحبينى
لارا: لا
خالد: نعممم
لارا: انا بعشقك
خالد: هيييبح ??


هيثم: الواد دة مجنون طالع لامة
هبه: يا سلام وليه متقولش طالعلك
هيثم: خلاص يا حبيبتى ولا تزعلى مجنون زيى
هبه: ايوة كدة
هيثم: طب هاتى بوووسة بقا
هبه: هيثم عمر قاعد
هيثم: هو مش واخد باله
عمر: مامى بابى بتعملوة اييه
هبة: رود عليه
هيثم: طب يا بسبوسة انا عندى شغل مهم جدا ردى عليه انت سللام
هبه: اه يا جزمة هههههه تعال بقا يا عمورى اغيرلك


يوم الفرح
عمر ويوسف واقفين قدام الكوافير
وطلعوا من الكوافير ووالدة عمر ويوسف بيزغرطو
راحلها عمر ويوسف
عمر: ايه القمر دة
نورهان: شكرا
عمر: خلاثى ^^ يا طماطم
نورهان: نعممم
عمر: خلاص فراوله ولا تزعلى
نورهان: ههههه
عمر: طب مش يلا
نورهان: يلا ع الفرح


نيرة: متنح كدة ليه
حمزة: ايه القمر دة
نيرة: احم احم
حمزة: ايه عندك حموضة ولا ايه
نيرة: هيهيهي رخم
حمزة: ايه دة مين دى خلاص انا غيرت راى
نيرة: خد هنا رايح فين
حمزة: يلا يا حبيبتى ع الفرح
نيرة: يلا


فى النادى
عمر ونورهان بيرقصوا سلوو
ونيرة وحمزة بيرقصوا سلو ع اغنية لمستك

لمستك نسيت الحياه وانتا الى بحلم اعيش يوم معاه
والليله هيا البدايه وخليك معايا دا عمرى الليلادى ابتدا
لمستك نسيت الحياة وانت اللي بحلم اعيش يوم معاه
والليلة هيا البداية وخليك معايا ده عمري الليلادي ابتدا
ولازم نعيش يلا قرب كمان
تعالى حبيبى ل ابعد مكان
ننسى الى ضاع من ايدينا
نعيش بس لينا خلاص
اللى جوانا مااات
سرحت بعيونك ل فين
ايوا انتا جمبى وهعيشلك سنين
وحياتى قرب عليا
يا عمرى وعينيا نعيش الحياه لو يومين
سرحت بعيونك ل فين ايوة انت جمبي وهعيشلك سنين
وحياتي قرب عليا يا عمري وعينيا نعيش الحياة لو يومين
ولازم نعيش يلا قرب كمان تعالى حبيبى
لابعد مكان ننسى الى ضاع من ايدينا نعيش
بس لينا خلاص الى جوانا مات
ولازم نعيش يلا قرب كمان تعالى حبيبى
لابعد مكان ننسى الى ضاع من ايينا
نعيش بس لينا خلاص الى جوانا مات
ولازم نعيش يلا قرب كمان
تعالي حبيبي ل ابعد مكان
ننسي اللي ضاع من ايدينا نعيش بس لينا
خلاص اللي جوانا
ماااات


نيرة: حلوة اوى الاغنية دى
حمزة: اووى
نيرة: امممم
حمزة: مالك
نيرة: فيش
حمزة: فيييش ؟! مش قولت غيرت راى
نيرة: هههههه
يوسف: بحبك

عمر: نفسك فى ولاد اد ايه
نورهان: 2 بنت وولد
عمر: بس
نورهان: اه بحب البساطة
عمر: بس انا عايز دستة عيال وشايب وكومى وجوكر ووو...فى حاجة تانى
نورهان: هههه
عمر: يارب يا نور املى الدنيا كلها عيال بس يكون منك انت ولما اموت اموت ع ايدك دى
نورهان: بعد الشر عليك
وهم بيتكلموا سمعو ضربة رصاص
كل اللى فى الفرح صوتو وجريو حتى نيرة وحمزة
بس للاسف الرصاصة جت فى عمر
نورهان: عممممر عممممر
وقع على الارض ونورهان وقعت وحطت دماغة ع رجليها وهى بتعيط وتصوت
عمر: م .. مش مش قولتلك نفسى اموت ع على ايدك
نورهان ببكاء: لا ااااااا انت مش هتمووت انت هتعيش
عمر: خلااص رب ربنا ربنا بيندهلى .. خلى بالك من نفسك
نورهان: لاااااااا لااااااااا يا عمر انت هتعيش ... يا جماعة اسعااااف بسررررعة
عمر: هتوحشينى يا نور خلى بالك من نفسك
تامر: هههههههههه مش قولتلك هقتلهولك
نورهان: منك للللله منك لله
نورهان: لااااااااااا عمر عمر ياعمررررررررر مش هتموت مش هتمووووت


نيرة ويوسف اتجوزو وخلفو عمر ونورهان
وخالد اتجوز لارا بس مخلفوش
وابراهيم اتشل بسبب حادثة وطلق ساميه بناءا ع طلبها بس فضل عايش طول عمرة فى المستشفى
ونورهان حصلها صدمة عصبية وفقدت النطق
وتامر اتجنن وبقا فى مستشفى المجانين
تمت
نهاية الرواية
أرجوا أن تكون نالت إعجابكم