قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل الحادي عشر
يجلس كل من كريم وملك يتناولون اطراف الحديث كريم: احم ملك انا عايزه اقولك على حاجه ملك: اتفضل كريم: فاكرة امجد ملك: ايوا ماله كريم: انا قبل ما اعرف انك قريبتى يعنى هو كان عايز يعمل فيكى مقلب وكدا عشان حلقتيله وانا كنت هساعده ملك: حلقتله ازاى يعنى؟! كريم: يعنى عشان كان عايز يتعرف عليكى ويصاحبك وكدا وانتى كسفتيه ملك: دا عيل بارد كريم:انا اسف انى كنت هساعده بس والله ما كنت اعرف انك قريبتى ملك بابتسامه: عادى ولا يهمك على الاقل دلوقتى لو عملى حاجه انت هدافع عنى كريم بعفويه: اكيد طبعا ملك:ههههههه ماشى ياعم البطل كريم:هههههه والنعمه انتى عسل ياملك وكمان قلبك طيب ملك:الله يخلبك كريم بتنحنح:ملك
ملك:نعم كريم: معلش يعنى سؤال يخيف ملك:قول كريم: هو انتى وآسر يعنى .. ملك: يعنى اي كربم:يعنى مرطبتين بتحبو بعض ملك: لاطبعا آسر دا اخويا احنا تقريباً متربيين مع بعض تنهد كريم بفرح: اوك ملك: ليه السؤال دا ؟ كريم: عشان كنتى بتكلميه يعنى ملك: انا حسيت انه زعل وعشان هو اخويا وكمان عشان انا مش بحب حد يزعل منى كلمته اشوفه زعلان ولا لأ كريم:مش مهم المهم انكوا اخوات ملك:ههههههه لأ زى الاخوات بس انا بعتبرة اخويا زيك كدا بالظبط وزى اسلام ونور كريم بمرح: ما احنا كنا ماشين حلو ايه الرخامه دى بقي ملك: ايه فى ايه كريم: ايه بهزر ملك: ماشى بس علفكرة انت رخم كريم: لييه ملك: انت هتنام عالسرير وانا هنام على الكنبه كريم بمرح: طب ماتيجى تنامى جمبى ملك:لا ظريف اوى،اسكت بقي عشان اعرف انام كريم:انتى هتنامى ملك: اها كريم: ماتقعدى معايا شويه ملك: والله ماقادرة هموت وانام كريم: بعد الشر ملك:اسكت بقي
فى اليوم التالى نيرة: يلا ياحبيبى عشان تفطر آسر: مش جعان يا ماما نيرة: طيب ياحبيبى انا واسراء هنروح لملك لما تجوع الاكل فى المطبخ سلام آسر: سلام
فى المستشفى خديجه: يلا يا ولاد اصحوا كيمو ملك اصحوا بقى كريم: صباح الخير يا جوجو خديجه: صباح النور ياقلبى،ملك اصحى بقي ملك: اه يا رقبتى خديجه: ايه ياحبيبتى مالك ملك: النوم هنا صعب اوى كريم: ههههههه ملعش ملك: اضحك اضحك ما انت نايم ومأنتخ على السرير خديجه: ههههه انا هروح اشوف الدكتور عشان نشوف هنخرج ولا لأ كريم،ملك: اوك تخرج خديجه تشوف الدكتور وتقابل نيرة واسراء خديجه: نيرة حبيبتى ازيك،ازيك يا اسراء نيرة: الحمد لله اسراء:الحمد لله ياطنط نيرة:انتى رايحه فين خديجه: هروح اشوف الدكتور نيرة: طيب انا هاجى معاكى اسراء: طب انا هروح لملك نيرة: اوكى - تدخل اسراء ومتخودش بالها من كريم وتقعد تكلم ملك اسراء بمرح: ملااااااااااك ههههههههههههههه انا تخيلت شكلك وانتى بتقعى على الواد كريم هههههههههههههه والله ما قدرت امسك نفسى من الضحك .هههههههههه فطستى الواد الله يكون فى عونه ملك: بس بس اييه راديو واتفتح اسراء: هههههههه يااااااه وانتى متشعلقه كدا هههههه ملك: بااااااااااااااس . معلش يا كريم اعرفك دى اسراء صحبتى كريم وهو بيضحك: اهلا وسهلا اسراء وهى محروجه: اهلا بيك . انت بقى كريم من كدا كريم: ههههههههه اه اللى ملك فطستوا اسراء: هههههههه ياعينى عليك يابنى ملك: ما خلاص بقى انتوا الاتنين كريم واسراء: يضحك ملك: بطلوا بقي الدكتور جه اهو _ فى فيلا عادل بسنت: هو كريم راجع امتى يابابا عادل: انا كملت ماما وهما جايين فى الطريق ياحبيبتى،انتى استنيهم وانا هروح الشغل بسنت: اوكى
فى فيلا فريد السباعى إسلام: ايه يابنى الوش الخشب اللى انت ضربه من الصبح دا آسر: بقولك ايه انت كمان انا مش فايقلك خالص يا ايلام لو سمحت سبنى فى حالى اسلام:براحتك انا كنت عايز ابلغك ان ملك جايه فى السكه اسر: طيب
فى مكان بعيد يدخل شخص يبدوا من ملابسه انه سواق السواق: تمام يافندم هى خلاص طالعه من المستشفى دلوقتى : تمام اوى خلى اللى بيراقب يفتح عينه كويس اوى عليها السواق: حاضر يا بيه
فى الطريق ركبت ملك مع نيرة واسراء وكريم ركب مع مامته عند نيرة اسراء: ايه دا احنا مش هنروح ولا ايه نيرة: لا هنروح مع خديجه نطمن على كريم وبعدين نروح اسراء: اوك عند خديجه كريم: ماما خديجه: نعم ياحبيبى كريم: هو انتى ممكن يعنى هو ينفع خديجه: ايه ياكريم عايز ايه قول كريم: هو ينفع تخلى ملك تقعد معانا النهارده خديجه: ليه فى حاجه كريم: لاعادى بس كنت عايزها تقعد مع بابا شويه وتتعرف علينا اكتر وكدا خديجه: صدق فكرة حلوة لما نوصل هخليها تقعد معانا النهارده كريم بفرح: اوك
فى شركة عادل المنياوى السكرتيرة: مروان بيه مستنى حضرتك برا عادل: خلية يدخل بسرعه _تخرج السكرتيرة ويدخل مروان مروان وهو داخل: الناس اللى مش بتسال على صحابها عادل: وحشنى والله يا مروان مروان: وانت كمان والله،عامل ايه فى الشغل عادل: كلو تمام مروان: قولى بنت اختك طلعت عايشه بجد عادل: اه الحمد لله مروان: الحمد لله عادل: انت لازم تيجى تتغدى معايا النهاردة مروان:لا معش اعزرنى النهاردة خليها يوم تانى عادل: لا مفيش اعزار انت هتيجى يعنى هتيجى مروان: امرى لله ماشى ياسيدى يضغط عادل على زر المكتب تدخل السكرتيرة عادل: ادى الملفات دى لحسام السكرتيرة: حاضر يافندم
توصل خديجه ومعاها نيرة البيت نيرة: حمدلا على سلامتك يا كيمو كريم: الله يسلمك ياخالتو نيرة: احنا هنمشى بقي ياخديجه خديجه: مع السلامه يغمز كريم لمامته انها تقول لملك تيجى خديجه: ايه كريم بشويش: ماما ملك خديجه: اه ماشى ،نيرة نيرة: نعم خديجه: بقولك سيبى ملك عندنا النهاردة واحنا هنجبها بالليل نيرة: ليه فى حاجه خديجه: يعنى تقعد معانا شويه تتعرف علينا اكتر وتاخد علينا نيرة: بس فريد ا عادل خديجه: متخافيش عادل مش هنا وحتى لو هنا دا مهيصدق انه يشوف ملك انتى مشوفتيش شكله كان عامل ازاى لما شاف ملك، اما فريد فانا هجيبها متقلقيش نيرة: ماشى ياخديجه بس على مسؤليتك خديجه: متخافيش نيرة: طيب سلام،سلام ياملك ملك: ايه دا انتوا هتمشوا وتسيبونى كريم:متخافيش مش هنكلك ملك بضيق:ماشى
قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل الثاني عشر
اسراء: هكلمك لما اروح ملك: اوك يغادر كل من نيرة واسراء المكان بينما تبقي ملك مع كريم وخديجه كريم:ايه يابنتى مالك خايفه كدا ليه كأنك داخله بيت رعب ملك بخوف: مش عارفة قلبى مقبوض ليه كريم: متخافيش انا معاكى ملك: ياعم روح كدا بدراعك المكسور دا كريم: وهو مين اللى كسرة ان شاء الله ملك: ههههههه انا كريم: هههههه فالحه
فى شركه فريد السباعى وبالتحديد مكتب ساهر يوسف(صاحب ساهر): الندل اللى مش بيسال ساهر: يوسف حبيبى ازيك يوسف: الحمد لله انت اخبارك ايه ساهر: ماشى الحال يوسف:الواد بيتكلم اكن عنده ٥٠سنه ساهر: ما انت عارف انى مسكت الشغل وانا فى سن صغير ومن ساعه ماعرفت الشغل ماشى ازاى بقي كله فوق راسى يوسف: ربنا معاك ياسيدى، بس احنا عايزين نقعد مع بعض النهارده انت واحشنى اوى ساهر: ان شاء الله
خديجه: ماش ياحبيبى سلام كريم: مين ياماما خديجه: دا بابا ياحبيبى بيقول ان اونكل مروان هيجى يتغدى معانا النهارده ملك لكريم: مروان اللى انت وريتهولى فى الصورة كريم: اها خديجه: انا هروح المطبخ اساعد نعمه فى تجهيز الغدا كريم: ماشى تخرج بسنت من اوضتها تلاقى كريم وصل بسنت: كرييييييييييييم تجرى عليه وتحضنه جامد كريم: اه براحه ايدى ملك: هههههه بسنت: سورى، ازيك ياملك ملك: الحمدلله يابسنت انتى اخبارك ايه بسنت: كويسه كريم: ملك تعالى افرجك على البيت ملك: تعالى معانا يا بيسو بسنت: اوكى كريم لنفسه (الاهى تنشكى فى دراعك يابييو): يلا _اخذ كل من ملك وبسنت وكريم يتجولون فى ارجاء المنزل وبعد مرور بعض الوقت بسنت لملك: دى بقي اوضتى ملك: الله جميلة اوى يابيسو بسنت: ميرسى يالوكا كريم: ياختى حلوة ملك،بسنت: كريم لملك: تعالى اوريكى الأوضه بتاعتى ملك: يلا يابيسو بسنت: يلا يالوكا ملك بمرح ونظرة تكبر لكريم: ورايا بسنت وهى بتبصله وتضحك: وراها يضربها كريم على راسها بسنت: اه ملك: فى حاجه يابيسو كريم بمرح: لامفيش حاجه جايين وراكى اهو _تتفرج ملك على الاوضه ملك بابتسامه: حلوة لايقه عليك كريم وهو بيقلد اخته: بجد ميرسي يالوكا ملك: العفو يابيسو بسنت: ههههههههههه كريم: طب يلا بيتك بيتك انا تعبان وعايز اغير هدومى ملك: صدق وانا كمان بس مش معايا هدوم بسنت: تعالى وانا اديكى بجامه من عندى ملك: حبيبتى يابيسو كريم: يابسنت؟! بسنت: نعم كريم: نادى لماما خليها تيجى تساعدنى عشان مش عارف اغير هدومى ملك:ياحرام بسنت: ياعينى كريم: اخلصوا بقي بينت: حاضر يلا يالوكا
فى اوضة بسنت بسنت: خدى دا كدا شوفيه على قدك ولا لأ عللى ما اروح انادى لماما تروح لكريم ملك: اوك _تخرج بسنت وملك تدخل الحمام
بسنت: ماما ياماما خديجه:نعم ياقلبى بسنت:كريم عايزك عشان تساعديه يغير هدومه لانو مش عارف خديجه: حاضر كملى انتى يانعمه نعمه: حاضر ياهانم ••• فريد: ليه يانيرة سبتيها ليه نيرة:هى عند حد غريب يافريد دى عمتها وخالها يعنى مفيش اى حد غريب فريد: انتى مش عارفه اللى بينى وبين عادل نيرة: لا عارفه عشان كدا انا مش خايفه لانو مستحيل يعملها حاجه وهى فى بيته فريد بتنهيده:ماشى يانيرة اللى يريحك _تغلق نيرة الخط مع فريد و... آسر لنيرة: فين ملك نيرة: عند خديجه وكربم فى بيتهم اسر: نعم؟! ليه ان شاء الله نيرة: عادى يا آسر فيها ايه يعنى هتيجى بالليل آسر بعصبيه مكتومه: انا هروح عند سيف نيرة: ماشى ياحبيبى
فىفيلا عادل المنياوى وصل عادل ومعاه مروان خديجه: اهلا اهلا يا مروان اتفضل مروان: اذيك ياخديجه هانم خديجه: الحمدلله بخير اتفضل عادل: فين كريم خديجه: فوق فى اوضته اتفضلوا العصير 5 دقايق والاكل يكون جاهز
عند ملك بسنت: بابا شكله وصل يالوكا ملك بفرحه: بجد انا عايزه اسلم عليه بسنت:طب تعالى ننزل تحت اكبد جاى عشان يتغدى مع اونكل مروان ملك بتردد: طب هو انا ينفع افضل هنا لحد ما مروان دا يمشى بسنت: طيب مش هتتغدى معانا ملك: لا انتى انزلى وانا هروح اقعد مع كربم شويه ولو جعت هبقي انزل ماك: اوك _تنزل بسنت لبباها وتروح ملك لكريم وتخبط على الباب كريم: مين ملك: انا ملك كريم: ادخل ملك بتوتر: صحيتك من النوم ولا حاجه كريم: لا ابدا انا كنت صاحى ملك: طب هو انا ممكن اقعد هنا شويه كريم: اه طبعا اتفضلى ملك بابتسامه خفيفه: شكرا _تقعد ملك على الكرسى وتفضل ساكته وسرحانه يقطع يكوتها صوت كريم كريم: ايه مالك ساكته ليه ملك: قلبى مقبوض اوى كريم: لسه مقبوض، هو البيت مش عاجبك ولا ايه ملك: لا بالعكس داجميل اوى بس مش عارفه خايفه من ايه قلبى مقبوض كريم: طب فين بسنت ملك: نزلت تحت تتغدا مع خالو كريم: طب منزلتيش معاها ليه ملك: اصل مروان دا موجود تحت كريم: طب فيها ايه مكسوفه يعنى ملك: اصل انا مش بعرف اتكلم اوى مع حد فقولت اقعد هنا احسن كريم: يعنى مش هتتغدى ملك: لا لو جعت هبقي اكل كريم: انتى فطرتى اصلا ملك: لا كريم: طب بصى انا هخلى ماما تجيب لينا الاكل هنا وناكل سوا ملك: طب مين هينادى عليها كريم: هكلم بسنت وهى هتجيبوا ملك: ماشى
عند عادل ومروان بسنت: اونكل مروان ازيك مروان: بيسو حبيبت اونكل اخبارك ايه بسنت: تمام خديجه: اتغضلوا الاكل جاهز _اوشكت بسنت على القيام حتى قاطعها هاتفها بوصول رساله جديده من كريم وتدول كالتالى - انتى يازفته -عايز ايه -قولى لماما تجيب لينا اكل انا وملك فوق -ماتنزل تاكل تحت -مش قادر تعبان - وملك -هى كمان دمغها بيوجعها -طيب حاضر -تسلميلى يابيسو يارب -عد الجمايل
بسنت بصوت منخفض: ماما خديجه: نعم بينت: بيقولك كريم ابعتيله اكل ليه ولملك فوق عشان مش قادرين ينزلوا خدبجه: حاضر عادل: ايه مالكم بتتوشوشوا فى ايه خديجه: لا ابدا دى بسنت بتقولى اطلع لكريم وملك اكل عشان تعبانين شويه عادل: ايه دا ملك هنا خديجه: ايه رايك فى المفاجأة دى عادل بفرح: حلوة اوى مروان متدخلا فى الموضوع مروان: مالو كريم فى ايه عادل: دراعه مكسور مروان: انا لازم اسلم عليه بنفسى خديجه: كمل اكلك الاول يا مروان وبعدين اطلعله،اقعدى اتغدى يابسنت على ما اودى الاكل لكريم بسنت: ماشى
قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل الثالث عشر
كريم: خلاص ماما هتجيب الاكل هنا ملك: شكرا كريم: لسه بردوا قلبك مقبوض ملك: يعنى شويه _تحضر خديجه الطعام ثم ترحل ملك: شكرا جدا ياعمتو خديجه: شكرا على ايه يابت انتى يلا عشان تتغدوا انتم مكلتوش حاجه من الصبح كريم: تسلم ايدك ياماما خديجه: تسلم ياحبيبى من كل شر علفكرة ياملك عادل عرف انك هنا وفرحان اوى وبعد الغدا هيطلع يسلم عليكى ومعاه مروان _ترحل خديجه وتضع ملك الطعام على الطاوله ملك: تعالى عشان تاكل كريم: حاضر كريم بترجى: ملك ممكن تساعدينى فى تقطيع الاكل ملك: حاضر كريم: شكرا ملك: تشرب شوربه كريم: ياريت مش هعرف هتقع عليا ملك بمرح: ياتى بيضه هتوقعى الشربه على نفسك يابيضه كريم: كيرى كيرى كر كر المفروض اضحك يعنى ملك: هههههه خلاص متزعلش هساعدك واحفظ الجمايل دى كريم: ماشى
ينتهى كل منهما من تناول الطعام وتذهب ملك لغسل يديها، جلس كريم على فراشه بينما ظلت ملك واقفه كريم: ماتقعدى هتفضلى واقفه كدا كتير ملك: شويه وهقعد كريم: براحتك _يفتح كريم هاتفه ويتقلى رساله من ميدو انه قادم له اليوم ليطمئن عليه وتبدا المحادثه •-هجيلك النهارده بالليل -تنور يابونت -بنورك ياحبيب قلبى -الباب بيخبط شكل فى حد جاى هكلمك بعدين -اوك باي• تفتح ملك الباب ملك بغرحه: خالوووو وتحتضنه عادل: حبيبت خاله عامله ايه دلوقتى ملك: الحمد لله عادل: تعالى يامروان ادخل مروان لملك: ازيك ياملك ملك بقلق:الحمد لله عادل: كريم صاحى ملك: ايوا ياخالو اتفضل _تدخل ملك وتقف جمب كريم ويدخل بعدها عادل ومروان مروان: الف سلامه عليك ياكيمو كريم: الله يسلمك يا اونكل مروان:شد حيلك كدا،امال كان ايه اللى حصلك كريم: حادثه بسيطه كدا وعدت على خير يقعدوا يتكلموا شويه
بينما احست ملك بخوف فظيع من مروان ونظراته لها اخدت دقات قلبها تتسارع مسكت ايد كريم جامد وفضلت واقفه جمبه وقربت منه لدرجه ان بقب نصف جسدها وراء ظهر كريم (اكنها كانت مستخبيه من شئ وكريم بالنسبلها كان الحائل المانع لوصول هذا الشئ لها) حس كريم برعشه فى ايد ملك لما مسكت ايده بس معرفش يسالها ففضل يسالها لما مروان ينزل مروان: طب انا لازم استاذن بقي عادل: لسه بدرى مروان: معلش عشان الشغل بقي عادل: طب استنى انا جاى معاك عادل لملك: ملك خليكى هنا انا هاجى كمان شويه وهقعد معاكى ملك بابتسامه مصطنعه: حاضر _يخرج عادل ومروان ويبدا كريم بالكلام كريم: فى ايه ياملك حسيت انك كنتى خايفه اوى وكمان ايدك كان فيها رعشه كدا،قوليلى حصل ايه تجلس ملك وفى عيونها دموع أبت ان تخرج وبدات تتنفس ملك بصوت خافت: انت مشوفتش كان بيبصلى ازاى كريم بعدم فهم: ازاى ؟! دا انتى اد بنته ملك: لا دى مش بصة عاديه ولا بصه اب لابنته ولاحتى بصة حد بيكره حد
اكملت والدموع تتساقط من عيناها: دا كان جايبنى من فوق لتحت نظرة عينه فيها ضحكه ان لقى حاجه مش بتاعته كان نفسه فيها وخدها من غير مايتعب،انا خايفه منه اوى مش مستريحاله خالص كريم: اهدى بس،ان شاءالله خير متقلقيش ملك: نظرة وحشه اوى انا حاسه انى ممنتش لابسه حاجه قدامه كريم بطريقه مرحه ليخفف من روعيها: يابت خلاص بقي اقوم اضربهولك عشان تهدى ملك بابتسامه من عيونها الباكيه: هتضربوا ازاى وايدك مكسورة كريم: مهو دا اللى مجننى ملك: انا هنزل كريم: راحه فين ملك: بصراحه بصراحه كريم: ايوا بصراحه بصراحه ملك: عايزه انام هروح عند بسنت وانام عندها كريم بهزار: طب ماتنامى هنا ملك:امشى يلا
تنزل ملك لبسنت وتطلب منها انها تدخل اوضتها ترتاح فيها شويه بسنت: طبعا يابنتى من غير ما تستأذنى ملك بابتسامه: شكرا خديجه متدخله فى الحوار: دا بيتك ياملك مش محتاجه تستأذنى عشان تعملى حاجه ملك: ربنا يخليكى ليا ياعمتو،انا هطلع بقي خديجه: ماشى حبيبتى بسنت: وانا روح النادى خديجه: متتاخربش عشان ملك هنا بسنت: حاضر
تطلع ملك الاوضهتحاول تنام مش عارفه تفضل قاعده على السرير ومسكت تليفونها وكلمت اسراء عالواتس ملك: اسراء اسراااء اسراااااااااء اسراء: ايه يازفته ملك: مش انتى قولتيلى لما اروح هكلمك ايه كل دا فى الطريق اسراء: نسيت،قوليلى ايه الاخبار عندك ملك: تمام،اخبار اللى عندك ايه اسراء: عادى مشوفتش حد كلهم فى الشغل ملك: واسر اسراء: مشوفتوش
سيف: ايه يابنى انت هتفضل رايح جاى كدا كتير اسر بعصبيه: عايزنى اعملك ايه يعنى سيف: اهدى كدا فيها ايه تبات معاه فى المستشفى اوحتى تقعد عندهم فى البيت شويه هى عند حد غريب دا بيت عمتها وخالها اسر: مهى دى المشكله يعنى لو باتت هناك عادى سيف: طب ماعادى اسر: وكريم اللى معاها دا سيف: ابن عمتها وابن خالها مسك اسر المخده وحدفه بيها واكمل بعصبيه: انت هتجنناااى سيف: هههههه خلاص والله كنت بهزر معاك
ملك: كريم انت صاحى كريم: ايوا تعالى ياملك ملك: انا مش عارفه انام على السرير دا فلو انت مش هتنام انزل اقعد معايا تحت فى الجنينه عشان بسنت مش هنا كريم: لا انا تعبان ومش قادر ملك: اوك سلام انا هنزل لعمتو اخليها توصلنى او السواق يوصلنى كريم: ايه دا انتى هتمشى ملك: ايوه انا زهقت اوى وكمان البيت واحشنى اوى كريم: طب تعالى انتى صدقتى انا كنت بهزر معاكى يلا ننزل ملك: لا خليك انت تعبان انا همشى كريم: بهزر معاكى والله يلا بقي ملك: ممم ماشى
خديجه: ايه ياولاد رايحين فين كريم: هنقعد فى الجنينه ملك: تعالى معانا ياعمتو خديجه: ماشى
فى مكان تانى بعيد خالص يمكن تكونوا نسيتوه سلوى بدموع: خلاص هتسافر طه: لازم ايافر عشان الشغل عايز كدا تترمى سلوى فى حضنه باكيه: هتوحشنى اوى ياطه طه: وانتى كمان والله هتوحشينى اوى عماد: تروح وتيجى بالسلامه ياطه طه: الله يسلمك يا ابو نسب احمد: يلا بقي عشان متتاخرش مريم: انا هاجى معاكو،سلوى خلى بالك من الولاد سلوى: حاضر
اسر لنيرة واسراء: ملك لسه مجتش اسراء: لا ليه نيرة: هتيجى كمان شويه اسر: انا هروح اجيبها نيرة: ماتسيبها شويه يا آسر اسر: هى اكيد تعبانه يا ماما ومحتاجه ترتاح اسراء: استنى هاجى معاك اسر: لا خليكى انتى
تحميل محتوى الموضوع
عرض نسخة صالحة للطباعة
أرسل هذا الموضوع إلى صديق
[16]
الدعوات : 2قوة السمعة : 10
قصة شباب طفلة