فى شركه الجارحى زين: سهيله ... ليليان فين ؟. سهيله:معرفش خرجت وقالت هاتروح الحمام زين: ماشى لما تيجى دخليها على طول . سهيله: اوك سهيله خرجت ونورا قابلتها فى وشها نورا: ليه قولتيله انها راحت الحمام ؟ سهيله بمكر: فتحى دماغك دى معايا اصل مش ناقصه ... عاوزنى يا ابله اروح واقوله دى خرجت معيطه علشان يجرى وراها نورا: اه يا لئيمه انتى عاوزة تكسبى وقت تكون هى مشيت وغارت فى داهيه سهيله: ايوة الله ينور عليكى فتحى دماغك الحلوة دى معايا .
فى الشارع ليليان ماشيه تايهه مش عارفه هى رايحة فين ولا اصلا هى فين حست بوجع الوحدة والخوف ... الخوف مالى قلبها طيب تعمل ايه تروح فين عقلها مش ساعفها ولا عارفه تفكر كل اللى هى بتفكر فيه كلام زين ليها سارة فاجأه جت قدامها وافتكرت انها حفظت رقمها راحت عند كشك صغير وطلبت منه تعمل مكالمه تليفون ليليان: لو سمحتى عاوزة اعمل مكالمه ضرورى.
صاحبه الكشك: اتفضلى يابنتى ليليان: الو سارة: ليليان ؟. ايه دا كل شويه ارقا... ايه دا هو انتى بتعيطى ليليان عيطت: تعااليلى يا سارة انا محتاجكى اوى سارة: طيب انتى فين ؟. ليليان سألت صاحبه الكشك على مكانها وقالت لسارة سارة: مسافه السكه متخافيش .
فى شركه الجارحى زين: اهلا بالباشا انت فين من امبارح. مراد: راحت عليا نومه زين: والله انك بارد ...وكمان .. زين لاحظ العضه اللى فى رقبه مراد زين: نهارك اسود انت وصلت للمرحله دى . مراد باستغراب: مرحله ايه؟!. زين: ايه دا اللى فى رقبتك دا يا استاذ
مراد حط ايدة على العضه: اه مش تفكرنى ... دى نار قايدة فيها...بتوجع اوى زين اتعصب من برودة: انت اتجننت يامراد ازاى تسمح لواحدة تعمل معاك كدا انت مبقتش تركز ولا ايه فوق لنفسك من القرف اللى انت فيه مراد: براحه يا زين ... انت فاهم ايه دا انا اتخانقت مع بنت واخدتنى على خوانه وعضتنى بنت ال ... لو اشوفها بس زين: مين دى اللى اتخانقت معاك ... وازاى تاخدك على خوانه وبعدين ايه دا طب البس حاجة تدارى الفضيحه دى مراد: موضوع كدا هابقا احكيهولك بعدين... وبعدين محدش له عندى حاجة براحتى البس اللى يعجبنى زين ومراد بيتكلم افتكر ليليان اللى اتأخرت قام وقف مرة واحدة
زين زعق: سهيله سهيله دخلت على صوته: ايوا يا افندم زين: ليليان فين سهيله: احم معرفش مجتش . زين طلع يجرى ونزل تحت الشركه وسأل الحراسه: كريم فين واحد من الحراسه: كريم مشى اخد المدام وروحها زين نوعا ما بقا اهدى شويه: طيب اطلع على البيت مراد: زين فى ايه جرتنى وراك ... رد عليا زين: مراد انا لازم امشى كمل انت مكانى مراد: ليه هى ليليان فين؟. زين: رفدتها . مراد: ايه... رفدتها ليه وازاى وامتى زين: بعدين بقا ... سلام
عند سارة وليليان سارة: تعالى يابنتى متتكسفيش... ماما مش موجودة بتزور صاحبتها وهتتأخر ليليان بتعيط وعينها ورمت ومبقتش عارفه تاخد نفسها كويس سارة: اهدى يا حبيبتى كدا هايجرالك حاجة علشان خاطر ايه دا كله ليليان:ياريت يجرالى حاجة انا بقيت اكرة نفسى سارة: لا اخص عليكى متقوليش كدا دا انتى اختى وحبيبتى وربنا يعلم من اول يوم شوفتك فيه وانا حبيتك اوى ليليان: وانتى كمان كدا والله ... بقيتى اكتر من اختى. علشان كدا فكرت فيكى اول واحدة سارة: ها؟ احكيلى فى ايه ؟
ليليان: زين رفدنى واستغنى عن خدماتى سارة: ايه طيب ازاى ... اقصد عملتى حاجة غلط مثلا ليليان: لا يا سارة معملتش اتفأجت لما دخلت بواحدة معاه ولما استفهمت لقيتها سكرتيرة الجديدة مكانى وقالى استغنيت عنك ورفدنى سارة: طيب ايه مقالكيش اسبابه ليليان: مستنتش جريت ومشيت اتخنقت سارة: ليه مستنتيش تعرفى اسبابه ايه ...ليه مشيتى بسرعه ليليان: لا طبعا ... عاوزة يقول ايه عليا ضعيفه ... دا كان بيكلمنى بطريقه وحشه جدا ... انتى عاوزنى استنى واروح البيت ويقولى انتى طالق سارة: لا انتى خفتى تروحى يقوم يطلقك خفتى يسيبك
ليليان: انا مكرهتش فى حياتى قدة ... انا عمرى ما هارجعله وكل اللى انتى بتقوليه غلط ف غلط انا مروحتش علشان مينفعش يفضل يكسرنى اكتر من كدا سارة: هو كان كسرك قبل كدا فى ايه...؟ ليليان اتعصبت: سارة انا ليه حاسه انك بتدافعى عنه ... لو سمحتى هى ليله هاقضيها عندك وارجع على الشرقيه سارة: يالهوى ترجعى لاهلك يا ليليان ... ترجعى بعد كل اللى حكتهولى ... ترجعى بعد ماقدرتى تهربى تروحى برجلك تانى ليليان بشجاعه مزيفه: محدش فيهم يقدر يقربلى ... وبعدين انا خلاص تميت السن القانونى وورثى بقا بتاعى محدش يقدر يمضينى على حاجة حتى لو كان على موتى سارة: ماهما هايموتوكى فعلا علشان يورثوكى ...اهدى كدا امسحى دموعك دى وتعالى نامى شويه ولما تصحى قررى هاتعملى ايه وانا معاكى فى اى حاجة
فى بيت الجارحى زين: دادة سميحه دادة سميحه: اهلا يابنى امال فين ليليان زين: ليليان! .. هى مجتش دادة سميحه: لا يابنى مجتش. وقلقت عليها بس قولت اكيد معاك زين اتعصب وطلع تليفونه وجاب رقم كريم زين: الو
كريم: ايوا يا باشا زين بحدة: ليليان هانم فين ؟ وانت فين ؟ كريم: طلعت منهارة من الشركه بعد ما وصلتها بربع ساعه ولما سألتها انتى رايحة فين زعقتلى وقالتلى انك رفدتها واصرت تمشى لوحدها وانا والله حاولت الحقها بس ضاعت منى واختفت زين بحدة: ومتصلتش ليه كريم: تليفونى باظ والله ياباشا وبصلحه زين قفل معاه واتصل على مراد مراد: ايه يا زين ؟. زين: بسرعه ادينى عنوان سارة صاحبتها مراد: سارة مين !... اه صاحبه ليليان طيب اقفل هابعته فى مسج
عاصم: اخيرا ظهرتى يابنت فارس لا وايه جايه برجليكى . ليليان بعصبيه: مالكش دعوة بيا .. محدش له دعوة بيا واييااااك تفكر تضربنى تانى عاصم: لا وايه كمان ايه جايه بتخربشى . ... انا مبسوط اوى انا انهاردا اسعد يوم فى حياتى دا ليله ليلتك انهاردا... يوسف انت مش كنت عاوزها براحتك اهى عندك عاوز اسمع كل خير عاصم خرج وليليان خافت وعرفت انها اكبر غلط عملته فى حياتها انها فكرت ترجع يوسف: اخيرا يا ليلو جتيلى ... انتى جيتى علشان بتحبينى صح ليليان: انا بكرهك ومبكرهش حد قدك يوسف: وانا بحبك وبموت فيكى وبتمناكى فى كل لحظه تعالى يا قلبى ليليان: ابعد هاموتك يا يوسف لو قربت منى يوسف مسكها وقلعها طرحه وفضل يقطع فى هدومهاوهى بتصرخ جامد ليليان: الحقونى
ليليان بتصرخ جامد: زييييييييييين ليليان فاقت مرة واحدة وسارة بتهديها سارة: اهدى يا ليليان دا اكيد كابوس ليليان بتاخد نفسها: كابوس وحش اوى يا سارة .. اكيد ربنا بيدينى انذار علشان مروحش لاهلى فى الوقت دا رن جرس الباب سارة: هاروح افتح تلاقيها ماما ونسيت المفتاح كالعادة سارة فتحت اتفأجت بزين واقف قصادها زين: ليليان فين ؟
سارة: احم اتفضل حضرتك زين: ميصحش ادخل ومامتك مش موجودة ... لو سمحتى قولى لليليان تجهز علشان نمشى ليليان خرجت مندفعه: انت عاوز ايه ها ... انت مش رفدتنى خلاص خلصنا كل واحد فى حاله .. زين ببرود: البسى طرحتك كويس وهاستناكى تحت .. متتأخريش وسابها ونزل وليليان اتغاظت من برودة فى سرها: ايه يا ليليان مستنيه يصالحك ببوكيه ورد سارة: ليليان خدى نصحيتى ليكى روحى معاه واسمعى كلامه واحكمى عليه ليليان بنرفزة: شوفتى جاى يكلمنى ازاى سارة: معلش..انتى لو اتأخرتى ثانيه هايطلع وهايطربقها على دماغنا ليليان حست ان كلام سارة صح زين وقت غضبه بيتحول تماما
فى بيت الجارحى زين بصوت جهورى: انتى ازاى تسمحى لنفسك انك تمشى من دماغك كدا ايه مالكيش راجل. ليليان: مش انت اللى قولتلى مستغنى عنك زين: انتى مجنونه انا استغنيت عنك فى الشغل مش فى حياتى شغلى حاجة وحياتى حاجة ليليان: لو اللى انت بتقوله صح ... كنت المفروض تفهمنى تقولى مش عاوزك فى الشغل وتقولى اسبابك ... انت عاملتنى وحش اوى يا بشمهندس زين وقالت كلامها الاخير بتريقه
زين بنرفزة: انا معملتكيش وحش دى طريقتى وانتى عارفه كدا كويس ... ومش زين الجارحى اللى بيوضح اسباب لحد ليليان زعقت: وانا مش جاريه عندك زين بحدة: الزمى حدودك علشان لو غضبى طالك هتخافى منى ليليان بصريخ: بطل تهددنى بقا زين خرج من الاوضه قبل ما يعمل حاجة ويندم عليها وراح اوضه الرياضه يطلع غيظه فيها احسن ***************** فى الشرقيه توحيدة: ايمان هاتى رقم عبد الرحمن ايمان: احم ماما هو انتى خلاص قررتى توحيدة: ايوا وهاتسمعى وانا بكلمه توحيدة اتصلت على عبد الرحمن عبد الرحمن: الو
توحيدة: ازيك يابنى عبد الرحمن بفرحه: اهلا يا حجه ها؟ قررتى ؟ توحيدة: ايوا يابنى انا موافقه .. بس لسه موافقه قريبى االلى فى سعوديه زين هاتصل بيه ينزل فى اى وقت عبد الرحمن: براحتك ياحجه المهم موافقتك. توحيدة: لا المهم موافقه قريبى دة دا الكل فى الكل عبد الرحمن: تمام ... ممكن ابقا اجيب امى وتقعد معاكوا شويه توحيدة بتنهيدة:. ماشى يابنى تشرف فى اى وقت
عند عاصم ويوسف عاصم: ها ؟ الراجل دا متصلش يوسف: لسه مستنى اتصاله اهو تليفون يوسف رن يوسف: الو عملتوا ايه ؟ : اتصاب ونقلو العنايه المركزة يوسف: هو انت باعتلى واحد حمار مش عارف الفرق بين الاصابه والموت : متقلقش الامور تعدى ... وهو فى المستشفى هانخلص عليه يوسف: عاوز اسمع المرة الجايه كل خير علشان مزعلكش يوسف قفل معاه وقعد متنرفز
عاصم: ابن الكلب هرب حتى من الموت ... يوسف عزت لو فاق هانروح فى داهيه يوسف: متقلقش يابابا ... لو هما مش عرفوا هاروح بنفسى واخلص عليه
فى بيت الجارحى زين بيلعب رياضه وكانه بينتقم منه نفسه وكان متعصب وعلى اخرة تليفونه رن وكان رقم توحيدة قلق جدا: هو يوم مش باين اصلا زين: الو توحيدة: ازيك يا بنى زين: الحمد لله ياحجه توحيدة اخبارك انتى توحيدة: انا كويسه .. بس فى عريس كان جاى لايمان يوم الجمعه وكنت عاوزك تقعد معاه يابنى علشان انت راجلنا بعد حسن الله يرحمه زين بهدوء: الف مبروك انشاء الله هاجيلكوا توحيدة: بس انا يابنى معرفاهم انك عايش فى السعوديه ومحاسب ومتجوز ومخلف تؤام زين: ههههههه ايه دة كله يا حجه ليه كدا توحيدة: علشان اهل ليليان سألوا عليك وشكوا فيك ولازم اللى يتكلم معاهم يتكلم بثقه ويألف حوار عليهم زين: ايوا مفهوم تمام... مفيش مشكله
توحيدة: ليليان اخبارها ايه وحشتنى اوى زين بتنهيدة: كويسه توحيدة: شكلها مجنناك معلش استحملها والله هى غلبانه وبتتاخد بكلمه الحلوة زين: ربنا يهديها زين قفل مع توحيدة واتنهد ووقف يفكر يحل مشكلته ازاى معاها دادة سميحه: زين يابنى ... رد عليا زين فاق على صوتها: احم معلش يا دادة ... فى حاجة دادة سميحه: ايوا مراد تحت وعاوزك زين: طيب تمام هانزله ... لو سمحتى يادادة جهزى العشا لليليان وكوبايه اللبن قبل اى حاجة
فى المكتب مراد: ايه يا زين انت قلقتنى ولا فهمتنى اى حاجة ومشيت ومبتردش على فونك زين: متقلقش يا صاحبى الامور تمام مراد: ايه سبب المشكله دى وليه رفدت ليليان زين: كدا رفدتها كدا عادى ياعنى ايه اللى فى الموضوع غريب مراد: ايه الغريب انت بتهزر ... انت رفدتها فاجأه ومن غير اسباب وجبت مكانها واحدة وانت اصلا مكنش عندك سكرتيرة شخصيه انت اخترعت الشغلانه دى ليها علشان تكون جنبك
زين ببرود: حبيت يكون عندى سكرتيرة شخصيه حبيت الوظيفه دى مراد: زين بطل البرود دا ... انا فاهم كويس ليه رفدتها علشان على الباشا صح كلامه عصبك ... بس انت لو اى حد فكر يعاكسها قدامك ايه هاتقتلها وتخلص منها على كدا زين بعصبيه: اى حد يا مراد يعاكسها قدامى هانسفه ... لو كنت سبتها وعلى الباشا فضل كل مرا يجى علشان خاطرها هاتبوظلى كل حاجة هاتبوظلى اللى بخططله من سنين عارف هاتبوظو ازاى لما تلاقونى قتلته قدامكوا كلكو
مراد: انا عارف كويس انك مبتحبوش بس.. زين قطع كلامه وهو متعصب: انا مبحبوش بس ... قول انا بكرهه .. قول انا عايش بس علشان انتقم منه واحرق قلب ابوة مراد: طيب اهدى يا صاحبى دا مش حل انك تعيش علشان تنتقم طيب وزمان كنت ساكت ... دلوقتى بقا فى ليليان زين: مراد متمثلش المثاليه عليا ... انت لما مراتك وابنك اتقتلوا قصاد عنيك منمتش قبل ما تصفيهم كلهم صح مراد:. زين انا قتلتهم علشان شوفتهم وهما بيموتهم قصاد عينى ليا حق .. بس انت بقا عدواتك مع على الباشا مبنيه على الباطل
زين بعصبيه: ومين قالك انها مبنيه على الباطل ... ومين قالك انى مشوفتش ابوة واحنا بنموت انا وابويا وامى وهو بيضحك ومبسوط و مين قالك ان ابويا متحايلش عليه علشان ينقذنا قبل ما العربيه تولع بينا وانا شوفته بيضحك وبيقوله موووووت بقا ياعز انت وابنك ومراتك انا اللى دبرت الحادثه دى وبتمنى اشوفك وانت بتموت واديك اهو خلاص كلها ثوانى وتسافر فوووق ومترجعش تانى وسابه ومشى ... انت عارف ان كلامه لسه بيتكرر قدامى وكانه امبارح وفى ودانى على طول مين قالك ان مكنتش صاحى وشايف الموت ومستنيه وانا طفل صغير مفهمش حاجة ... لولا عم حسن لما كان ماشى بالصدفه هو اللى انقذنى يامراد كنت موت ولما حاول ينقذ ابويا العربيه خلاص كانت هاتولع وعم حسن اخدنى وجرينا... عارف ياعنى ايه اشوف ابويا وامى يتحرقوا قدام عينى والنار بتحرقهم وبتحرق قلبى. ... ودا كله مش عاوزنى انتقم منه ومن ابنه لولا عم حسن اللى خدنى بيته وربانى وعاملنى كانى ابنه ومقصرش معايا لحظه وكان راجل فقير محلتوش حاجة... والتانى وهو ابنه مترمغين فى فلوسى وفلوس ابويا ... الفلوس السبب اللى كانت فى موت ابويا وامى وهاتبقا السبب فى موتهم.
مراد اتنهد: اخيرا يا زين اتكلمت ... دا انا كنت بعانى معاك علشان تتكلم وتقول اللى جواك زين: وادينى اتكلمت هاتعمل ايه؟ مراد: هاقف جنبك يا صاحبى وهانوقع على الباشا وابوة زين: فهمت ليه عاوز ابعد ليليان ... ليليان هى الحاجة الوحيدة اللى فاضللى هى الوحيدة اللى ممكن احارب الدنيا كلها علشانها ... انا كنت قافل قلبى ومش راضى افتحه علشان الانتقام مالينى ... بس هى جت وفتحته ودخلت وعمرها ما هاتطلع ابدا منه يا مراد مراد: ربنا يخليهالك يا زين ومايحرمكوا من بعض ابدا يا صاحبى ... وتجيبوا مراد الصغير قريب زين: ههههههههه مظنش مراد تانى مش كفايه واحد مراد: ههههه انت الخسران هو انا فى زى اصلا... انا هامشى بقا
عند ليليان ودادة سميحه دادة سميحه: يالا يا ست البنات قومى علشان تاكلى ليليان: مش عاوزة حاجة دادة سميحه: لا كدا غلط يا ليليان انت باين عليكى التعب وبعدين زين هايزعل ليليان بعصبيه: ما يزعل انا مالى وبصى متجييش سيرته قصادى دادة سميحة: طب وطى صوتك يابنتى بلاش مشاكل ... اشربى اللبن ونامى ليليان مسكت الكوبايه ورمتها فى الارض كسرتها من كتر العصبيه والغيظ منه زين كان تحت وسمع حاجة بتتكسر خاف وجرى على ليليان يكون جرالها حاجة ودخل لقاها واقفه بكل عصبيه وبتعيط وبتتحداه فى نفس الوقت وكوبايه اللبن مكسورة زين بحدة: اخرجى برا يا دادة حالا
دادة سميحه: يابنى انا اللى كسرتها وقعت غصب عنى ليليان بعند: لا انا اللى كسرتها وكويس ان مكسرتش الصينه كلها دادة سميحه خافت من ردة فعل زين: يالهوى ... زين بصوت مخيف: اخرجى برا يا دادة وبسرعه دادة سميحه خرجت ومنظر زين ميبشرش بالخير ابدا وليليان بعد ما كانت بتتحداه بقيت ميته فى جلدها من الخوف زين: تعالى هنا قربى ليليان بتبعد: لا لا لا انت دا هاتضربنى زين بصوت عالى: ليليان تعااااالى هنا فورا ليليان بخوف: قولتلك لا...
تم تحرير المشاركة بواسطة :زهرة الصبار
بتاريخ:25-01-2022 01:38 صباحا
ليليان: قولتلك لا ...انت هاتضربنى زين: هاعد من واحد لتلاته ان مجتيش انتى حرة ليليان وهى بتعيط وبتدراى نفسها علشان تتفادى ضربه: اهو جيت .. زين صعبت عليه لدرجاتى بتخاف منه ... شدها لحضنه وحاضنها وباس شعرها اللى بيعشقه ومؤخرا بقا عندة ادمان يشم ريحته: هو انا مش قولتلك انا عمرى ما اضربك خايفه ليه تيجى ... متزعليش منى
ليليان خبت وشها فى حضنه وعيطت وكانها بتشتكى لابوها: انت زعلتنى اوى مع انى معملتش حاجة غلط ومبقولش غير حاضر زين بحنيه: مش لازم تعملى غلط علشان مش عاوزك تشتغلى يا لى لى ليليان اتبسطت من دلعها دا بس بردوا لازم تفهم ليه رفدها ليليان: بس انا اتفقت معاك اشتغل صح
زين: لا غلط انتى متفقتيش تشتغلى دا عم حسن الله يرحمه هو اللى كلمنى اشغلك ... وبعدين ياستى حتى لو انتى اللى كنتى اتفقتى فانا غيرت الاتفاق فيها حاجة دى ليليان: ماشى ...بس انت المفروض تقولى اسبابك ... وبعدين انت مش عاوزنى اشتغل عندك ممكن ادور على اى شغل تانى زين: ولا عندى ولا عند غيرى ... انا مش عاوزك تشتغلى اصلا ركزى فى دراستك وذاكرى ليليان: انا مقصرتش فى دراستى. وانا لسه عند كلامى قولى اسبابك ايه زين: وانا لسه عند رأى مش هاقول اسباب ريحى نفسك بقا ليليان: اووووووف
زين بضحك: ههههههه اووف عليكى انتى... ليليان انا لما قولتلك انا رفدتك يمكن خانى التعبير بس مقصدتش للحظه ان هاسيبك ... ياريت متكررش تانى اللى عملتى ... لان وقتها مش عارف ردة فعلى هاتكون ايه ...ممكن ليليان بابتسامه: ممكن زين مسك وشها بايديه وبخفوت: يالا نفذى العقااب ليليان بتوهان: عقاب ايه زين: عقاب اللبن يا لى لى. .. وكمان كسرتى كوبايه يبقا عاقبين دبل ياعنى ليليان اتكسفت: لا لا ابعد يا زين عيب زين: عيب ايه بس دا انا ناويلك على نيه سودا ليليان: زي
زين قطع كلامها وباسها برقه وهى للحظه تجمدت بس بعد كدا اتجاوبت معاه وضمته ليها جامد لانها حست انه ممكن يسبها وهى حبته وعشقته زين بعد فترة بعد عنها بياخد نفسه هو حس انه وصل لمرحله مبقاش متحكم فى نفسه وهو بيحبها وعاوزها تحبه ومش عاوزها تخاف منه وميعرفش انه بقا كل حياتها ليليان حطت وشها فى حضنه من كسوفها منه زين بحنيه: يالا ننام علشان انا تعبت واليوم كان متعب وانتى كمان اكيد تعبتى ليليان مشيت معاه راحت على السرير ونيمها فى حضنه وهى مبسوطه ان زين الرجال مش سابها واحتواها
فى الشرقيه ايمان بتكلم عبد الرحمن فى التليفون ايمان: بس انا خايفه من مقابله مامتك لينا دى عبد الرحمن: والله ما تخافى بالعكس امى حبتك جدا علشان انتى صاحبه ليليان ... امى طيبه اوى يا ايمى عكس ابويا ساعات بقعد افكر هى ازاى اتجوزت ابويا ووافقت تكمل معاه بعد اللى عمله هو وعمى عاصم فى جدتى وليليان ايمان: وليليان كمان بتحبها ودايما كانت بتقول عليكوا كل خير ... حبيبتى كانت نفسها تحضر فرحنا عبد الرحمن: ايمان بالمناسبه ... احم انا مش هاقدر اعملك فرح انا يدوب هانكتب الكتاب ونمشى انا وانتى ومامتك على طول ايمان: مش مهم يا حبيبى عادى مش لازم فرح ... انت فرحى يابووودى
عبد الرحمن:. بودى هههههه ياااه لو الطلابه عندى فى الجامعه سمعوها هابقا تريقتهم ايمان بتكشيرة: محدش يقدر يقولهالك غيررى اصلا ومحدش بردوا يقدر يسمعها وانا بقولها عبد الرحمن: ههههههههههه طبعا علشان المنظر العام بس ميقعش فى الارض ... الا قوليلى مين الراجل اللى مامتك بتقول قريبها دا وهو الرأى الاول والاخير ايمان: دا استاذ زين اللى كان واقف فى ميت بابا يبقا قريب ماما من بعيد ومسافر السعوديه وماما وبابا الله يرحمه بيحبوة جدا وانت عارف مبقاش لينا حد ولازم يكون راجل موجود علشان ماما تطمن اكتر
عبد الرحمن: انشاء الله بعد كتب الكتاب مش هتحتاجوا لقريبك دا ولا لحد اصلا هاكون موجود ايمان: انشاء الله ... امال انت فين كدا عبد الرحمن: عند احمد قاعد معاه فى الدكان بتاعه كنت بذاكرله وخلصت وهو بيقفل اهو وهانروح ايمان: سلملى عليه عبد الرحمن: الله يسلمك ... على. فكرة انا قولتله يكون موجود معانا وقت كتب الكتاب ايمان: وماله ماما بتحبه اوى وانا بعزة زى اخويا والمفروض يكون موجود عبد الرحمن: طيب تمام كدا ... عاوزة حاجة يا قلبى ...سلام ايمان: سلام
عبد الرحمن قفل مع ايمان وراح عند احمد اللى مستنيه احمد: ايه خلصت يا دكتور عبد الرحمن: اه يالا علشان نمشى ومتنساش يوم كتب كتاب تكون واقف جنبى احمد: لا عمرى ما انسااه ... بردوا مش هاتعرف ابوك عبد الرحمن: لا ياحمد لازم كل حاجة تخلص واسافر ويبقا يعرف براحته احمد: وانا كمان شايف كدا .. علشان عمك عاصم ميقفش فى الجوازة عبد الرحمن بشرود: بالعكس عمى عاصم مش هايقف دا لو طايل يسهلى الجوازة هايسهلها انا اكتر واحد عارفه ... نهايته انا مش عارف اشكرك ازاى لولا انت اللى قولتى اروح واتكلم مع الحجه توحيدة واتشجعت مكنتش وصلت لمرحله دى ابدا احمد: عيب يا عبد الرحمن انت صاحبى وانت جدع وطيب وبتحب ايمان جدا ...وهى اختى وبنت عم حسن الله يرحمه لازم اقف جنبكوا
صباحا فى بيت الجارحى ليليان صحيت من النوم ملقتش زين جنبها غيرت هدومها ونزلت لدادة سميحه ليليان: صباح الخير يادادة دادة سميحه: صباح النور يا ست البنات ليليان: حبيبتى يا دادة بتفكرينى بواحدة عزيزة جدا على قلبى ... اوعى تكونى زعلانه منى علشان كلمتك بنرفزة مقصدتش والله انا بس كنت مخنوقه دادة سميحه: لا انا عمرى ما ازعل منك اصلا ... يلا تعالى زين بيقولك افطرى واشربى اللبن ... واه فى العلبه دى سايبهالك ليليان: ماشى حضرى الفطار ... ونفطر مع بعض
دادة سميحه: لا انا هاحضر الفطار واقعد اشرب معاكى الشاى علشان انا بفطر من زمان ليليان: اللى تشوفيه المهم تقعدى معايا وانا باكل ... انا هاروح اشوف العلبه دى فيها ايه ليليان راحت قعدت وفتحت العلبه لقت موبايل احدث نوع فتحته لقت محطوط عليه صورة زين قعدت تضحك عليه تقريبا محاوطها من كل حته حتى فى التليفون ولقت مسج منه زين: الفون دا هديه منى ليكى علشان زعلتك اقبلى الهديه يا لى لى ... ولو قبلتيها كلمينى ليليان كانت مبسوطه جدا واتصلت عليه ليليان بهزار: الو لو سمحت ممكن اعاكس زين: ههههههه اه ممكن عادى جدا و ممكن كمان اجيلك تعاكسينى براحتك ليليان: هههههه يالهوى مش خايف مراتك تعرف دى شرانيه خاف منها احسنلك زين: هههههه تؤتؤ مسمحلكيش تقولى عليها كدا دى ليليان هانم الجارحى
ليليان: يااادى الغرور زين: فطرتى ولا لسه ليليان: لا لسه بس دادة بتحضر الفطار اهو ... واه هاشرب اللبن متخافش زين: شاطرة ... وذاكرى كويس الامتحانات قربت ولا ناويه تسقطى ليليان: انا اسقط طبعا لا انا اسقط ومعايا زين الجارحى زين: انتى ناويه على ايه بالظبط ؟. ليليان: ناويه على كل خير... مش انت رفدتنى استلم بقا زين: هههههههه ... احب استلم انا منك اى حاجة سهيله دخلت وزين بيكلم ليليان
سهيله: زين باشا ... لو سمحت فى اوراق عاوزة تتمضى ليليان سمعت صوتها اتغاظت جدا منهااااا وحبت تداقيها ليليان: زين ... زين: نعم ليليان: قولى سلام ياليليان وبصوت عالى زين بابتسامه فهم ان ليليان عاوزة تغيظها: سلام يا ليليان وسهيله اتغاظت انها لسه موجود فى حياه زين اشمعنا هى اللى زين بيعاملها كدا ماهى فضلت قدامه سنين عمرها ماشافته بيضحك ولا بيخاف على حد قدها ولا بيعمل حساب لخوف حد زى ما بيعملها
زين فهم ان سهيله كدبت عليه امبارح ان ليليان راحت الحمام من طريقه ليليان وكمان لما كريم قاله انها مكملتش ربع ساعه ونزلت بتعيط زين وهو بيمضى الاوراق: سهيله دا اخر انذار ليكى لما نشوف الغلطه التالته هاتغلطيها ولا ايه سهيله بخوف: زين باشا انذار ايه انا مش فاهمه حاجة زين بصوت جهورى: سهيله اخرسى ... انا مبطقش فى حياتى قد الكدب وهارجع واقولك تانى انا صبرى بينفذ بسرعه لو فضلتى تغلطى كتير مش عارف ممكن اعمل فيكى ايه ... يالا اخرجى برة مراد داخل لقاه سهيله بتلم الاوراق وهى مرتبكه وخرجت مراد: هو انت على طول كدة نرفوز يا زين زين: بت سافله فاكره انها ممكن تضحك عليا... انا سايبها بس بمزاجى ولغرض فى دماغى مراد: اغراضك دى تودى فى داهيه ... طلبتنى ليه زين: عشا العمل اللى يوم الجمعه احضرو مكانى
مراد: ليه ؟ زين.: مسافر الشرقيه للحجه توحيدة مراد: خير ؟ فيها حاجة ؟ لو عاوز انا اروحلها علشان متظهرش فى الصورة تمام عادى زين: تسلم .. بس انا لازم اكون موجود بنت عم حسن متقدملها عريس ولازم اروح واحضر مراد: مش غريبه الراجل لسه ميت ويتقدم عريس وكمان مراته وبنته يوافقو ... زين: هى غريبه فعلا والاغرب بقا العريس يبقا مين مراد: مين ؟
زين: يبقا عبد الرحمن شاكر بن عم ليليان مراد: لا كدا جنان ياعنى الراجل قبل مايموت هرب بنتهم منهم وخاف عليها وتيجى مراته توافق ان بنته تتجوز من ابنهم ايه الهبل دا زين: هو فعلا جنان وهبل... مراد: وانت عرفت ازاى هى قالتلك زين: تؤتؤ انا عارف ومن زمان وساكت ومستنى اجيب اخرة مراد: طبعا متبقاش زين الجارحى لو معرفتش كل حاجة عن كل واحد زين: انا كنت مستنى الموضوع دا من زمان اصلا ... وان الاوان الحكايه دى تنتهى علشان اخدت حجم اكبر من حجمها مراد: ياعنى هاتوقف الموضوع دا زين بص لمراد وسكت والله اعلم زين الرجال ناوى على ايه
تم تحرير المشاركة بواسطة :زهرة الصبار
بتاريخ:25-01-2022 01:39 صباحا
فى الشرقيه عاصم: ها عزت مات؟ يوسف: اه مات غار فى ستين داهيه تاخدة ... انا اتأكدت بنفسى عاصم: الحمد لله ... انا عاوزك تفضى بقى لليليان وجبهالى يا يوسف انا واثق فيك يوسف: متقلقش انا مش ساكت والله وهاجيبها واهو عزت مات وعبد الرحمن شكله ماشى فى جوازته وكل حاجة ماشيه زى مانا عاوز عاصم: هو عبد الرحمن ماشى فعلا فى جوازته من ايمان بنت حسن ؟ وابوة فين ؟
يوسف: اه كل يوم وهناك اظاهر بيتفق مع الوليه توحيدة ... وعمى شاكر ميعرفش حاجة لكن مراته عارفه كل حاجة عاصم.: هايفضل طول عمرة شاكر اهبل هههههههه يوسف: ياما نفسى اعمل مشكله لزفت عبد الرحمن واحرق قلبه ومخليش جوازته تتم من حبيبه القلب بس ساكت علشان خاطر ليليان لما ترجع مبيقباش غيرى
فى شقه عم حسن توحيدة: يا مرحب يا كريمه نورتى البيت كريمه ام عبد الرحمن: دا نورك يا حجه والله. ... ازيك يا ايمى ايمان: الحمد لله يا طنط كويسه كريمه: مشاء الله عليكى يا ايمان قمورة اوى ... اصلا طول عمرك جميله ولما كبرتى بقيتى قمر بزيادة توحيدة: دا من زوقك يا كريمه ... انتى اللى عينك جميله كريمه: تسلميلى يا حجه. ... اتفضلى يا ايمان العلبه دى ايمان: علبه ايه دى يا طنط
كريمه: دى شبكتك يا قلبى ... صحيح عبد الرحمن هايتجوز من غير مايعرف ابوة واهله بس انا موجودة ومنساش الاصول ابدا توحيدة: بس احنا مش هانقدر نقبل الشبكه دى كريمه: ليه ياحجه .. مش انتى وافقتى .. لسه فاضل ايه توحيدة: موافقه زين قريبى انا بعتبرة ابنى وهو هايجى يوم الجمعه يقعد مع عبد الرحمن لو وافق هانكتب كتاب فى نفس اليوم كريمه: باذن لله يوافق عبد الرحمن ابنى طيب وبيحب ايمان اوى ...طيب ممكن تخليها عندك يا حجه ويوم الجمعه لو قريبك مش موافق هاخدها عادى توحيدة: مفيش مشكله
كريمه: هاقوم امشى بقا علشان متأخرش عبد الرحمن بيرن علشان انزل توحيدة: ملحقناش نقعد معاكى مش كفايه العلاقه مقطوعه من سنين كريمه: يالا ربنا يجازى اللى كان السبب كريمه مشيت ونزلت لعبد الرحمن عبد الرحمن: ها يا ماما عملتى ايه كل حاجة تمام كريمه: متقلقش تمام بس الحجه توحيدة مرضتيش تلبس ايمان الشبكه الا لما قريبها يوافق عبد الرحمن: اه هاقعد معاه يوم الجمعه ربنا يستر قلبى مش مطمنى كريمه: متقلقش يالا نمشى نروح علشان ابوك كريمه روحت ولقت شاكر قاعد ووشه مبيشرش بالخير ابدا شاكر: كنتى فين ؟
كريمه: كنت بزور واحدة صاحبتى شاكر:وصاحبتك دى توحيدة ... مرات حسن كريمه: اه فيها ايه الست جوزها مات وكل الناس راحت وعزتها الا انا مش عييب مهما كانت خلافاتك مع جوزها الله يرحمه ماليش فيه دا واجب ولازم اروح واعزى عبد الرحمن: يابابا انا مش شايف ماما انها غلطت ... دا مجرد واجب وخلص شاكر: اه طبعا ياخويا ماهو الموضوع على هواك ... علشان حبيبه القلب ايمان ... انا قلبى مش مطمنى من ناحيتكوا انتو الاتنين كريمه: ايه دا هو انت عندك قلب وبيعرف يطمنك زى الناس العاديه شاكر بغضب: ليه هو انا مش بشر كريمه: لا انت حجر ياشاكر
فى القاهرة فى قصر على الباشا الباشا:خليك واخد بالك كويس من زين علشان هو مش سهل ابدا على: متخافش وابنك كمان مش سهل الباشا: لا زين ذكى ولماح ومعاه مراد فهد المخابرات واللى انت داخل عليه مش مريحنى على: مراد متخافش منه استقال من زمان ومبقاش له فايدة بقا له فى الهلس والمسخرة وبس الباشا: متستهونش بيه اوى كدا علشان دا فى شغله بيعملوله الف حساب ومش معنى انه ساب شغله يبقا خلاص بالعكس الطبع بيغلب على: ريح بالك انت بس وسيب ابنك ينتقملك من زين الجارحى على نار هاديه ... وانا هامحيلك اسم عيله الجارحى من الوجود الباشا بشرود: كنت واثق نفس ثقتك دى ... وكنت بقول كدا بردوا هامحى اسم عيله الجارحى من الوجود ... بس مقدرتش وزين عاش وبقا غول المعمار بقا غول عن ابوة
فى بيت الجارحى زين قاعد جنب ليليان على السرير وبيقرا فى الكتاب ليليان بملل: زين زين قفل الكتاب: ايوة ليليان: ايه الملل دا ماتيجى نتكلم ف اى حاجة زين: ملل ايه دى الساعه ٢ المفروض حضرتك تنامى
ليليان: لا بجد الحياه ممله انا عاوزة ارجع الشغل .. انا كان يومى بيبقى مليان .. يومى بقا فاضى اوى زين: من يوم ... يوم واحد بقيتى حاسه الحياه ممله .. طيب اتعودى عليها علشان مفيش رجوع الشغل. ليليان: ايوا صح تلاقيك خايف من ست السلعوة سهيله والمعفنه اللى انت جايبها مكانى زين حب يدايقها: سلعوة ومعفنه ... وبعدين انا مبجبش حد معفن يشتغل عندى لازم كلهم يبقوا برفكت ونورا ممتازة جدا فى شغلها. ليليان بغيرة: اممممم قولتلى اسمها نورا اسمها وحش وهى وحشه وبردوا معفنه
زين بضحك: هههههههه ماليش دعوة باسمها حلو ولا لاه ولاحتى شكلها انا راجل محترم ومتجوز وبحترم مراتى جدا ليليان تاهت من كلاممه وقربت منه: ياعنى انا احلى منها زين بحنيه: طبعا انتى احلى من اى واحدة فى الدنيا دى كلها ... وبعدين اصلا مفيش وجه مقارنه مابينك وبينها ... وعمرك ماتحطى نفسك مع اى حد علشان انتى مش اى حد.
ليليان بضحك وغمازتها بانت: هههههههه ايوا صح انا ليليان الجارحى زين قرب منها وباسها من خدها: تعرفى ان انا بحبها اوى ليليان بصت فى عينه: هى ايه دى للى بتحبها زين بخفوت: غمازتك ليليان ابتسمت اكتر زين: بتغرينى انتى كدا صح ليليان اتكسفت وحبت تهرب منه
ليليان: شوفت اتكلمنا وضيعنا وقت ممل والنوم جه اهو يالا تصبح على خير يا ... زين شدها له: يا ايه ليليان برومانسيه: تصبح على خير يا زين الرجال زين قرب من شفايفها وباسها بوسه رقيقه: لا انا زينك انتى وبس اخدها فى حضنه زى كل ليله هو خلاص بقا متعود تنام فى حضنه واقسم بين وبين نفسه مينمش فى مرة الا وهى فى حضنه
صباحا سارة: لو سمحت جبلى الدوا دا بسرعه الصيدلى: ثوانى هاجبهولك من جوا : السلام عليكم سارة كانت ضهرها لباب الصيدليه حست ان الصوت دا تعرفه قلبها دق: يا نهار اسود هى مالها ضلمت كدا ليه الصيدلى: اتفضلى اهو يا انسه سارة مرتبكه وبتحاول تغير صوتها: طيب خلص الاستاذ وانا بعدين اصل فى حاجات اسال عليها الصيدلى استغرب منها ووجه كلامه للشخص: نعم اتفضل يا استاذ مراد: عاوز اى حاجة لصداع
الصيدلى: اتفضل خد حبايه دلوقتى لو الصداع مستمر خدها بعد ٨ ساعات ... اتفضل ميه مراد: شكرا معايا ... حسابك مراد خلص واخد الدوا ومشى سارة اتنفست اخيرا: الحمد لله ... قولى بقا حسابك علشان امشى سارة اخدت الدوا ولسه خارجه من باب الصيدليه لقت اللى بيشد ايدها فى شارع جانبى سارة: يالهوى اوع ايدى يا مجنون انت
مراد: بتغيرى صوتك فى الصيدليه فاكرنى مش هاعرف صوتك ... ياغبيه وبالنسبه لمرايات الصيدليه اللى مبيناكى دى سارة: وربنا لو مشلتش ايدى لاكون عضاك نفس العضه والمرادى هاخليها تجيب دم مراد: الله بموت فى البنات الشرسه اللى زيك كدا سارة: اه يا حيوووووان .. ايدى بتوجعنى ... شيل ايدك وبطل كلامك السافل دا مراد: انا بردوا اللى حيوان ... وانتى لما عضتينى كنتى ايه عصفورة ... تعالى نتفق اتفاق ايه رايك اعضك نفس العضه وفى نفس المكان ونبقا خالصين سارة: يالهوووووووووووووى الحقونى مراد: اتكتمى
الناس اتجمعت حوالينهم : فى ايه يا انسه مالك مراد: انسه ايه دى المدام سارة: اخرس ... والنبى ابعدو عنى بيتحرش بيا مراد: اتحرش بيكى ايه ... فى واحد يتحرش بمراته : لا حول يا جماعه حلوا مشاكلكوا فى البيت مش فى الشارع كدا سارة: بيت ايه وشارع ايه ياجدع انت ... ياتخلصنى منه يا تتزفت تمشى من وشى حالا : الله يكون فى عونك عليها يا استاذ احنا اسفين ربيها زى مانت عاوز سارة: الله يخربيتك ... فضحتنى لم الدور دا
مراد: مش انتى اللى صوتى انا مالى... لمى انتى سارة: خلاص يا جماعه جوزى وبدلع عليه يالا طرقونا الناس مشيت مستغربين من المجانين دول سارة: اوعى ايدى كفايه فضايح لغايه كدا مراد:الفضايح دى انتى اللى عملتيها مش انا... وانتى اللى غلطانه من الاول لما عضتينى انا علشان راجل مرضتيش ارنك العلقه التمام ولا كان حد قدر يعملى حاجة سارة: لا حول الله ... انا عضيتك لاسبابى مراد: والله اقدر اعرف ايه اسبابك سارة: انك سافل وقليل الادب وبتشقط بنات
مراد: وانتى مالك ... طب تعرفى كنت بفكر اسيبك واسامحك بس بعد اللى قولتيه والله لاعضك تعالى بقا مراد مسك دراعها من غيظه وعضها فيه و بعدين سابها ومشى بغل اول واحدة تدايقه كدا وتعصبه طول عمرة بارد. زين دايما يقوله انت تلاجه يامراد ...مش سهل حد يعصبه بسهوله مش عارف ليه يمكن علشان شرسه وعنيدة ولا اول واحدة اتجرأت عليه وزعقتله وشتمته بس هى على بعضها كوكتيل استفزاز ولما شافها لابسه احمر وهو بيكرة اللون دا جدا كرهها اكتر سارة: الله يخربيتك يا حيوان ... كان يوم مهبب يوم ما شوفتك ...
فى الجامعه ليليان: ما لسه بدرى يا ست سارة سايبنى دا كله لوحدى سارة: اسكتى يا ليليان انا عفاريت الدنيا بتنطط فى وشى ليليان: ليه مالك يا حبيبتى سارة: ايدى بتوجعنى اوى يا ليليان ... الهى يتشك فى قلبه البعيد ليليان: ايدك مالها ومين البعيد دا سارة حكت لليليان كل حاجة
ليليان: ههههههههه ههههههههه مش قادرة والله انكو مجانين سارة: بتضحكى .. والله انك باردة ليليان: يا سارة يا حبيبتى انتى اللى غلطانه من الاول لما فكرتى تعضيه عاوز منه ايه غير يكون فاكرك ويردلك اللى عملتيه .. وبعدين هو انقذك من الولاد اللى كانوا بيجروا وراكى وانتى ردتى اللى عمله بايه بانك تعضيه ههههههه المفروض كنتى تعتذرى سارة: اعتذر... لا طبعا على جثتى ...انتى مسالمه اوى يا ليليان وانا مش كدا ليليان: بالعكس انا مش مسالمه ... بس بالعقل كل حاجة هاتيجى طيب انتى تعرفى مينفعش اكون عنيدة مع زين الدنيا تخرب ما بينا ... حكمى عقلك شويه سارة: مع دا لا مفيش عقل ... ربنا ياخدة الحيوان ورملى ايدى ليليان: يادى النيله مفيش فايدة فيكى ابدا... المهم انا مدايقه جدا وعاوزة ادايق حد سارة: الله الله فين العقل يا ليليان هانم
ليليان: مالعقل اهو بستخدمه عشان ادايق حد سارة: وياترى مين الحد دا ليليان: سهيله سكرتيرة زين يا سارة بت رخمه وشايفه نفسها وملزقه كدا وبتلبس ديق وقصير زى مايكون مش جايه تشتغل ... لا دى جايه علشان تعمله اغراء ومعرفش بتكرهنى ليه وهى السبب اكيد فى ان زين يخلينى اسيب الشغل بصى مش عارفه هى السبب ولا لاه بس انا فعلا مبحبهاش سارة: حاسبى بس الدخان اللى بيطلع منك هههههه انتى بتغيرى يابطه على زين ... وبعدين بعد كل كلام دا عليها ومش عارفه بتكرهك ليه ؟ ليليان: لا والله اناكنت عادى ومش فى دماغى بس هى اللى كرهها ليا واضح وبعدين يوم ما سيبت الشغل كانت فرحانه اوى سارة: والمطلوب
ليليان: فكرى معايا كدا عاوزه اعرفها حجمها كويس واعرفها انا ابقا مين بس خايفه من زين متوقعش رد فعله عليا يبقا عامل ازاى سارة: هاقولك تعملى معاها ايه ... وتعملى كمان مع زين ايه ... بس انتى هتحتاجى تروحى الشركه ليليان: وماله مااروح تعالى نحضر محاضرات ونظبط الخطه
فى شركه الجارحى سهيله ونورا قاعدين بيتكلموا ليليان: هاى سهيله: ايه دا ... انتى نورا: هو انتى مش اترفدتى جايه هنا تانى ليه ليليان اتجاهلت كلام نورا: قولى لزين انى موجودا سهيله بتريقه: واقوله مين بقا انشاء الله ليليان سكرتيرتك القديمه اللى حضرتك رفدتها ومشيتها من الشركه كلها عاوزك ليليان برقه: تؤتؤ قوليلو ... ليليان الجارحى مرات حضرتك سهيله ونورا اتصدموا من الخبر سهيله كانت متخيله بينهم علاقه عابرة مش مراته ليليان بتحدى: احسنلك تدخلى سهيله خبطت ودخلت
زين مرفعش عينه من على الورق: فى ايه يا سهيله سهيله: مرات حضرتك برا ليليان الجارحى زين قام وقف وراح عند الباب: دخليها فورا و بعد كدا تدخل من غير اذن ليليان دخلت والباب مفتوح وسهيله واقفه ونورا واقفه برا شايفهم ليليان قربت من زين وبكل رقتها رفعت نفسها وباسته من خدة: انا جيت زين فهم هى عاوز تعمل ايه وهو استغل الفرصه و باسها من خدها و ابتسم: نورتى الدنيا كلها ... وحشتينى وبص لسهيله: اخرجى انتى واطلبى عصير فراوله لهانم
ليليان كانت مبسوطه اوى ان الخطه نجحت زى ما هى عاوزة واحسن كمان بس لسه ردة فعل زين وافتكرت كلام سارة سارة: اتسهووووكى يا ليليان متعرفيش تتسهوكى زين: تعالى نقعد ... ها شايفك جايه من غير ما تقوليلى فى حاجة ليليان برقه: لا مفيش حسيت ان عاوزة اجاى واشوفك زين: بجد طيب كنتى استنى ساعه بالظبط وهاتشوفينى معاكى فى البيت ليليان بسهوكه زى ما سارة فهمتها وقربت منه: لا مقدرتش استحمل
زين: لا انا اللى مش هاستحمل... اهدى شويه ... احنا فى الشركه ... انتى منفذتيش اللى فى دماغك يبقا خلاص ليليان: هو انت زعلان ان قولت مراتك يا زين زين: لا طبعا ...الدنيا كلها عرفت ان متجوز عادى ليليان بغيرة: امال الهوانم اللى برة دول لما عرفوا منى اتصدموا ليه زين مستمع بغيرتها: والله هما اتصدمواا ... انا مالى بقا بيهم ليليان: لا طبعا الغلط غلطك انت ليه مش معرفهم زين: وانا اعرفهم ليه وبعدين يعرفوا ولا ميعرفوش انا مالى ليليان: لا طبعا مالك ونص... حضرتك المفر ...
قطع كلام ليليان دخول سهيله و فى لحظه كانت ليليان قاعدة على رجل زين ومحاوطه رقبته وزين اتصدم بس مبينش وقربها منه اكتر ليليان: بيبى ودينى الملاهى زين مقدرش يمسك نفسه من الضحك على عقلها: هههه حاضر ههههههه سهيله شافت المنظر دا اتصدمت معقوله دا زين الجارحى دا اكيد اتغير وبقا واحد تانى لا وبتقوله ودينى الملاهى بيقولها حاضر لا اكيد فى حاجة غلط زين مبتسم: شكرا يا سهيله حطى العصير هنا واتفضلى انتى شوفى شغلك سهيله خرجت هاتولع من اللى شافته زين قام ووقف ولبس جاكت بدلته: يالا ليليان: ايه هاتودينى الملاهى زين: ههههه لا هانروح فى ملاهى البيت هناك احسن زين خرج وماسك ايد ليليان والشركه كلها اتفرجت وليليان مبسوطه ان خطتها مشيت زى ماهى عاوزة واكيد الخبر هاينتشر فى الشركه ومحدش يقدر يبص لزينها .
مساءا فى بيت الجارحى زين بيكلم مراد على التليفون زين: ظبط انت كل حاجة وخليك صاحى كويس لعلى انا عارف انا باعت مين يا مراد مراد: متقلقش ...مظبط كل حاجة زين:انا لولا موضوع الشرقيه دا كنت روحت انا بس اعمل ايه مراد: قولتلك متقلقش ... انت مش واثق فيا ولا ايه
زين: مش هارد عليك ... علشان انت عارف لو كنت قدامى كنت عملت ايه فيك مراد: سماح يا بيييه .. بس الا قولى ايه موضوع انهاردا الشركه كلها بتتكلم عليك انت و ليليان زين: ليليان ههههه دى كانت جايه الشركه بتسن سكاكينها لسهيله وناويلها مراد: ربنا يخليهالك يا زين انا عمرى ما شوفتك بتضحك ولا مبسوط قد الفترة دى زين: ويخليك ليا يا صاحبى
مراد: خلى بالك من نفسك وخد الحراسه معاك زين: ايه ياعم مراد هو انا رايح فين دا انا رايح الشرقيه مراد: بردوا الامر ميسلمش ياعم .. سلام زين قفل مع مراد ولف لقى ليليان واقفه بتبصله زين: ليليان انتى واقفه هنا من امتى ليليان: هو انت رايح الشرقيه ليه يا زين زين: انتى بتتصنتى عليا ولا ايه
ليليان قربت منه وعيونها كلها دموع: فى ايه رايح ليه ... متروحش هناك . خليك جنبى زين: انا جنبك متخافيش ... ومروحش هناك ليه هايعملوا فيا ايه ليليان بخوف عليه: زين دول شياطين ... علشان خاطرى متروحش زين: حتى لو الحجه توحيدة عاوزنى وقاصدنى ليليان: ماما توحيدة عاوزك فى ايه زين اخدها بهدوء وقعدها وقعد جنبها: تعالى فى حضنى ليليان ارتمت فى حضنه ومش عاوزة تسيبه وعماله. تعيط شريط ذكريااتها بيمر قدام عنيها راح منها ابوها وامها و جدتها وعم حسن بس زين لا الوحيد اللى مش هاتقدر على فراقه.
زين: اهدى يا لى لى ليليان بتحاول تهدى: هى ماما توحيدة عاوزك فى ايه زين: عبد الرحمن ابن عمك متقدم لايمان بنتها ليليان بفرحه.: بجد اخيرا بودى اخد الخطوة دى زين بضيق: بودى مين لامؤاخذة
ليليان: هههههه بودى ابن عمى شاكر بيحب ايمان اوى يا زين حب طفولته وانا كنت شاهدة زين: مش سى زفت بودى كانوا عاوزين يجوزهولك بردوا ليليان: ههههه لا عمرة ما وافق يا زين بالعكس دايما كان بيساعدنى لما عمى عاصم كان بيحبسنى ويمنع عنى الاكل والميه زين: هما كانوا بيحبسوكى وبيمنعوا عنك الاكل و الميه ليليان: اه الحمد لله بس خلصت منهم وادى عبد الرحمن قدر يخلص منهم ليليان عماله تتكلم ومبسوطه ان عبد الرحمن هايتجوز ايمان وزين كان فى دنيا تانيه كان بيتخيلها وهى بتعانى وبتعيط علشان كدا عندها كوابيس على طول فى سرة: يومكوا قرب اوى ومش هارحمكوا
تحميل محتوى الموضوع
عرض نسخة صالحة للطباعة
أرسل هذا الموضوع إلى صديق
[7]
الدعوات : 2قوة السمعة : 10
رواية عشق الزين عندما يقع العز في الغرام