رواية عشق الزين عندما يقع العز في الغرام

رواية عشق الزين لكاتبة زينب محمد الفصل السابع عشر

ليليان: اهدى ايه يا زين... انا عاوزة افهم فى ايه .. عملتوا فيها ايه خلاها تقولى الكلام دة
زين بتوتر: قالت ايه ؟
ليليان: قالت انها مبقتش عاوزة تشوفنا تانى ونبعد عنها .. ليه يا زين طيب جوزها وزعلها انت مالك وانا مالى ... انا عاوزة افهم لو سمحت ... ومراد ازاى قاعد كدة وسايبها.


زين قرب منها ومسك ايديها وباسهم: ياروحى اهدى ... مفيش حاجة بس دى مشكله بسيطه بينها وبين مراد وهى عاندت مراد فى وقت مينفعش تعاند فيه وهو اتعصب وغلط وعمل حاجة عيب انه يعملها وانا غلطت الاتنين وسارة نرفوزة ومشيت معيطه بس دى كل الحكايه.
مراد: انا ماشى .
زين: اهو شوفتى مراد مش هايقدر يبعد عنها وهايجرى وراها اهو.
مراد: بس انا مش هاجرى وراة حد يازين ولا هاصالحها .. عن اذنكو .

(مراد مشى وزين شتمه فى سرة وليليان مصدومه من بجاحته معقول مزعل مراته وقاعد هادى كدة وكمان مش هايصالها ).
ليليان: ايه دا فى ايه بجد .. فى حد يعامل مراته كدا ... هو انت بتكدب عليا فى حاجة .
زين اخدها فى حضنه: انا مبكدبش.. بس صدقينى الاتنين غلطوا ... وهما بيحبوا بعض اوى ... بس يا حبيبتى دا كل اللى حصل .
ليليان: طيب وبعدين هانسيبهم كدا تعاال نروح على بيتهم ونحاول نهدى سارة .
زين: احم لا ما سارة عند مامتها اكيد ياعنى مشيت زعلانه مش هاتروح عند امها .. بصى يا حبيبى مش انتى عاوزة تصالحيهم ؟!
ليليان: اه طبعا .

زين: خلاص ياقلبى ... اسمعى كلامى ونفذى كل حاجة اقولك عليها واحنا هانصالحهم ماشى ... ودلوقتى بقا ممكن تسيبنى امشى اروح لمراد لازم اقعد واتكلم معاه
ليليان: ماااشى ... بس بردوا انت مقولتليش سبب المشكله .
زين: هى تبقى تحكيلك .. بلاش انا احكى علشان هى حاجة متخصناش .
ليليان: اوك .. ومتتأخرش عليا .

زين قرب منها وباسها وحضنها جامد: ربنا يخليكى ليا يا لى لى. ومتحرمش من وجودك فى حياتى ... بحبك.
ليليان: ويخليك ليا يا زين ... هو انت ممكن تعاملنى كدا زى مراد وتسيبنى امشى وانا زعلانه ومتجيش ورايا .
زين: انا ! استحاله تحصل انتى هنا دا مكانك قلبى مكانك البيت دة مكانك .. انا متخيليش ثانيه حياتى من غيرك ... انتى عشقى ... انتى عشق الزين ... مراد حب بس موصلش للعشق ولما يوصل عمرة ما يتصرف كدا ابدا .

(ليليان سكتت وبصتىله ... حست قد ايه هو غريب بيبقا شخص جامد وصارم مع الناس كلها الا معاها هى بيكون واحد تانى نبرة كلامه وطريقته فى كلامه ونظراته وحتى ضحكته ... بس هى دايما بتشوف الحب والعشق فى عنيه وبتبقا طمعانه اكتر فى كلامه وحضنه اللى بتتخنق لما بيبعد عنها ).
زين: مالك ياحبيبى ساكته ليه .
ليليان: ساكته علشان مفيش كلام اقوله اكتر من اللى انت قولته ... انا اوقات مبعرفش ارد كلامك بكلام . انت كلامك حلو اوى يا زين لدرجه انه بيخلينى اسكت
زين: اسكتى براحتك ومترديش كلامى عليكى بكلام بالعكس انا عاوزك تردى فعل ... لما تسمعى كلامى. وقتها شوفى نفسك تعملى ايه واعمليه .
( ليليان فهمت هو عاوز يوصلها ايه وقربت منه وحضنته ودى كانت اول مرة هى تعملها على طول هو اللى بيبدء وكمان اتجرأت وقربت من شفايفه وباسته برقه )
ليليان: انا لو كنت مبحبكش ... او كنت بحبك شويه صغيرين .. فانا دلوقتى بحبك كتير ... كتير اوى ... اوعى تبعد عنى .. خليك دايما قريب ... وحنيتك دى عمرها ماتروح ابدا ... خليك كدا بس الحنيه دى لوحدى وبس.

(زين اتبسط اوى انها اعترفت بحبها حتى وان كان فاقدة الذاكرة بس كان نفسه يسمعها منها الكلمه دى وهى مش فاقدة الذاكرة ... الكلمه دى بالذت ليها طعم تانى ... بس لازم يتحكم فى افعاله ... لغايه ما ترجع ذاكرتها وقتها هاتبقا ملكه ومراته فعلا مش على الورق بس.. لازم ميتسرعش ... لازم يحس بطعم كل حاجة بس وهى ليليان ... مش ليليان اللى فاقدة الذاكرة ).
زين اتنهد واخد نفس طويل: لا انا لازم امشى ... بعد كلامك الحلو دا هاقعد ومش هانطلع ولا نشوف حد ونسيب الاتنين الهبل دول يبعدوا عن بعض .
ليليان: ههههه‍ لا ميرضنيش روح يالا وراة ومش هاكل هاستناك .
زين: ماشى

( سارة روحت بيتهم ووقتها مامتها كانت فى شغلها .. فضلت تعيط وتفتكر كلام مراد وانه كسر قلبها واتجرأ وضربها ونظراته اللى كسرتها .. وقعدت تعيط وتندب فى قلبها اللى حبه .. قلبها اللى حب واحد ميستاهلش ... طلعت جواب رضوى وفضلت تقرى فيه مرة ورا مرة وافتكرت لما دخلت عليها ولقتها ميته وافتكرت احداث اليوم المشؤوم كله ).

سارة: ليه يارضوى... ليه عملتى كدة .. ليه حبتيه ليه سلمتى نفسك ليه بعدتى عنى ليه موتى .. ليه سيبتنى لوحدى ... لو مكنتيش عملتى كدة كنت زمانى مبعدتش عن اسكندريه ولا جيت هنا ولا قابلت مراد ولا حبيته. ولا كسر قلبى ولا كنت بسببه هابعد عن ليليان ... ليليان اللى بتفكرنى بيكى نفس طيبتك وضحكتك وبرائتك انا قلبى واجعنى اوى اوى ...لازم ابعد ... ابعد عن كل حاجة ... ابعد عن ذكرى موتك اللى بطاردنى فى كل حته... وابعد عن ليليان اللى اقتنعت ان ربنا بعتها ليا علشان تعوضنى بيكى ...وابعد عنه ...ابعد عن مراد... ياررب ساعدنى .

زين راح لمراد بيته ومكنش موجود فضل يدور عليه كتير ..طلع تليفونه واتصل على شخص

زين: الو يابنى انا عاوز اعرف مراد بيه سهران فين .. وبسرعه .
: ثوانى ياباشا ونبعتلك العنوان ... حالا
(زين قفل معاه واتنهد من غباء صاحبه )
زين فى سرة: غبى وهايضيع كل حاجة من ايدة
( بعد ثوانى جاله مسج بالمكان اللى مراد سهران فيه )

 

فى البار
كوكو: هههههه والله زمان يا مراد باشا وحشتنا
مراد: والله وحشتك ! على كدا الشعب كله بيوحشك لما بيغيبوا !
كوكو: ههههههههههههههههههههههههههههههههه الله يحظك يا مراد بيه ... انت عسل اوى ..والله ووحشتنى من اليوم النحس اللى نقذت فيه البت اياها .
مراد: يووووووة ليه السيرة دى بس ماكنا كويسين .

كوكو: هههههههه على رأيك خلينا نفرفش .
مراد: ايوة فرفشينى ... اصل انا اعصابى تلفانه اوى .
كوكو: لا ازاى ودى تيجى .. مراد باشاا هنا واعصابه تعباه ...يالهووى هو اللى انا شايفه دا بجد ولا كدب
مراد: شايفه ايه ؟!
كوكو: يالهوى دا بيقرب مننا ... زين الجارحى هنا بشحمه ولحمه .
مراد: زين هنا
زين: ايوا هنا ياباشا .
مراد: ايه اللى جابك ؟!

زين: جاى اخدك نتكلم شويه مع بعض.
مراد: مفيش كلام يا زين ...انسى ان اعمل اللى فى دماغك .
زين: يالا يامراد ومتبقاش تعمله .
كوكو: فى ايه ياباشا هو انت لحقت تيجى علشان تمشى ولا ايه .
زين: بس يا زباله ... اوعى توجهى كلام ليا ولا تتكلمى معايا .
كوكو حطت ايديها على صدره ودى اكتر حاجة غلط عملتها: ليه يا بس يا زين باش...
(زين كسر ايديها ومخلهاش تكمل كلامها )
كوكو: اه... انت كسرت ايدى ... اه يالهوى .
زين: قولتلك بس يا زباله مسمعتيش كلامى واتجرأتى ومديتى ايدك عليا وانا مفيش واحدة تلمسنى ودة عقابك
مراد: هههههههههه يخربيتك يا زين عنيف انت اوى يا جدع كسرت ايد البت علشان حطتها على. صدرتك .. امال لو .. هاتعمل ايه يا جدع .
زين: بطل كلامك الشمال دة ... وتعال علشان ماكسرش راسك انت كمان .

 

فى امريكا

توحيدة: يابنى انت واخدنا على فين .. احنا ملحقناش نريح حتى .
عبد الرحمن: الصبر يا حجه .. بس لازم نعمل المشوار دة اول حاجة لان اعصابي خلاص مبقتش قادر استحمل.
ايمان: طيب ياعبد الرحمن ايه لزمته الفستان دا ... ماكنت البس اى حاجة ...وبعدين دة شكله غالى .
عبد الرحمن: مفيش حاجة تغلى عليكى يا روح قلبى ..يالا اهو وصلنا .

( عبد الرحمن وصلهم مكان على البحر وفى تربيزات وكراسى متزوقين بالابيض وفرقه بتعزف وورد احمر وابيض فى كل مكان )

ايمان: الله ايه المكان التحفه دا يا بودى .
عبد الرحمن: عجبكوا
توحيدة: حلو اوى يابنى منظرة جميل ويريح القلب.

عبد الرحمن راح وقف قدام ايمان: حببتى انتى طول عمرك نفسك تعملى فرحك على البحر ويكون مكشوف صح ويكون فيه ورد احمر وابيض وانا بقا مقدرش اتجوزك من غير ما احققلك كل اللى نفسك فيه... ومن غير فرح وفستان جميل زى اللى انتى لابسه دلوقتى ومن غير ما اشوف فرحه عنيكى ... انتى مش اقل اى بنت ...انتى حبيبتى ولازم نبدء حياتنا صح .
ايمان عيطت وحضنته: ربنا يخليك ليا ومتحرمش منك يابودى يا حبيبى ... دى احسن حاجة حصللتلى ... انت على طول فاكرنى وشايل همى .. وعاوز تفرحنى.. وانا مبقدرش اعملك حاجة خالص وافرحك .
عبد الرحمن باس ايدها الاتنين: انا عاوزك تتمنى وانا انفذ و مش عاوز تعملى حاجة بالعكس عاوزك تحبينى وبس ...واكتر فرحه حصلتلى انك بقيتى مراتى بعد تعب السنين دى كلها.
توحيدة قربت منهم: انا كنت هاندم لو رفضت جوازكو ربنا يخليكوا لبعض يا حبايبى ... وبعدين يالا بقا تعالو نفرح ونتبسط بالمكان الحلو دة
عبد الرحمن باس ايد توحيدة: ربنا يخليكى يا ست الكل ... انتى هنا بقيتى امى التانيه .. منتحرمش من وجودك فى حياتنا ابدا

 

فى قصر الباشا

(نورة نايمه فى حضن علىى)
نورة: هو انت مبتخافش تجبنى قدام ابوك!
على: تؤتؤ. عادى ...بجيب كتير متقلقيش مش اول واحدة ياعنى .
نورة: انت غريب اوى وبجح اوى ومبيهمكش حد طيب اتكسف منى .
على: اذا متكسفتش من ابويا هاتكسف منك !
نورة: لابس انت غريب من وقت ما طلعت من عند مراد باشا وانت قالب .
على: اممممممم... شوفت اكتر واحدة بكرها فى حياتى.. ومع مين مع مراد الالفى .
نورة: قصدك على البت اللى جت الصبح لمراد بيه ..دى اعوذ بالله من لسانها .
على: امممم هى شرسه شويه ... الا قوليلى هما بيحبوة بعض!

نورة: لا مش عارفه .. بس مراد بيه مش بيطقيها .. دى اللى ضرب عليها نار ... دا بيبقا عاوز يخنقها .
على:امال نظراته ليها غير كدة ليه ..المهم انا ظبطها على الاخر مش انتى كنتى خايفه من اخر مرة مراد كلم فيها سهيله؟.
نورة: اه انا كنت مرعوبه ينادينى ويكلمنى .. انت عملت ايه .
على: لبستها فى البت اللى كانت معاه وهو صدق ههههههه وزمانهم بيولعوا فيها هو وزين هههههههههههههه
نورة: ازاى احكيلى .
على: مفيش حسيت انهم بيتخانقوا ووقتها افتكرتك وانتى بتحكيلى على الخناقه اللى كانت فى الشركه وفهمت ان هى دى .. رميت كلمتين وانا ماشى بس ولعوا الدنيا .
نورة: ايوا بقا ههههه المهم اكون فى السليم .
على: لا متخافيش انتى فى السليم .ههههههههه .

 

فى شقه مراد

زين: ممكن افهم فى ايه. ... انت عاوز ايه بالظبط
مراد: لا السؤال انت اللى تسأله لنفسك مش ليا ... عاوز ايه منى انا وسارة ليه بتجمعنا مع بعض ... ليه قولت لمراتك اننا متجوزين مع انك ممكن كنت تقول لا مخطوبين صحاب اى حاجة غير اننا متجوزين ... زين انا مش عبيط وفاهم كل حاجة بس استعبطت وسكت ورضيت العب اللعبه دى .. بس خلاص زهقت منها ومش عاوز اكمل .

زين: مش بمزاجك يا مراد... بس خلينى اصححلك شويه حاجات ... انت مش استعبطت وكملت اللعبه لا اللعبه عجبتك وجت على هواك وكنت هاتكمل لولا اللى حصل من على ... انا مكنتش بجمعكو ... انت اللى كنت ما بتصدق وتشوفها ... اوعا تكون فاكر ان انا عبيط ومش فاهم نظراتك ليها ومش فاهم انت بتعمل ايه ... لا انا فاهم كويس بس واجبى ان انا اشجعك واقربك منها بدام انت خايف تقرب وبتلعب من بعيد لبعيد ..

مراد: لا يا زين... اوعى يكون اللى فى دماغك ... انا عمرى مااحب ان اقرب منها ولا احبها ... انا عمرى ماحبيت الا كاميليا وبس وهاعيش على ذكريتنا مع بعض .
زين: امممممم فعلا انت عمرك ما حبيت الا كاميليا بدليل كل ليله مع واحدة ونايم فى حضن واحدة ... مراد اللى بيحب حتى لو حبيبه غاب عنه العمر كله عمرة ما بيلجأ لحاجة تانيه .

مراد بعصبيه: قصدك ايه يا زين ... ان انا خاين لكاميليا ... طب ياخى بدام انا كدا انت عاوز منى ايه بلاش ام الصحوبيه دى وخليك فى مراتك ونفسك ومالكش دعوة بيا .
زين ببرود: مش بمزاجك انت صاحبى واخويا ... وانا عمرى مقدرش اسيبك ... عارف رغم ان انا وانت قد بعض فى السن .. بس ياخى سبحان الله بحسك ابنى مش صاحبى ...واجبى ان احمى ابنى من الغلط ... مراد انا كنت سايبك تسهر وتسكر وتعيش حياتك ومع كل يوم واحدة شكل .. بس كنت بصبر نفسى واقول معلش هو محبش كاميليا هو اتعود عليها وحب عشرتها معاه ... كنت بسكت وبقول فى يوم هاتيجى اللى تنسي مراد الالفى كل الحاجات دى. . واهى جت سارة ومن يوم ماعرفتها انت مسهرتش ولا سكرت ولا عرفت واحدة ... طيب اقولك مش هى المفروض زعلت ومشيت وانت عملت ايه روحت البار بس اقسملك بالله انك مكنتش هاتروح مع الزباله دى مكنتش هاتقدر عارف ليه علشان انت شايفها قدامك فى كل حته وكل حاجة بتفكرك بيها .

مراد: ههههههههه زين انت واثق اوى ان خلاص حبيتها...دى تتحب دى هههههههه .
زين قام ووقف مراد قدامه: تعال فى حضنى
مراد: نعم ؟!
زين: بقولك تعال فى حضنى .
مراد: ايه ياعم دا بطل استعباط .
زين: بطل انت دماغك للى بتحدف شمال وتعال فى حضن اخوك.

مراد اتنهد وفعلا حضنه: انا تعبان اوى يا زين .. تعبان بحاول ابعد عنها وقلبى مش مطاوعنى ... معرفش ليه ظهرت فى. حياتى ... بحاول ابعدها عنى بكل الطرق بس برجع واحن ليها ... معرفش هى فيها ايه بس بحبها ...انا عمرى ماشكيت فيها حتى يوم المستشفى كنت قاصد علشان تبعد وانهاردا كمان مستحملتش نظرات على عليها... انا كنت فاهم كويس انها بتكرهه سهل اوى اقرى اى حد واقرى حركاته وهى كانت بتكرهه وبتتمنى تقتله وهو كان متوتر وعاوز يبين انه واثق فى نفسه وبيحاول يوقعنى فيها ... بس بردوا الغضب ملينى وضربتها قدامك وارتحت لما قالت انها هاتبعد عنى ...بس زعلت اوى يا زين لما قالت انها بتكرهنى وانها شبهتنى بعلى .
زين بهدوء: يامراد ياعنى انت تضربها وعاوزها تقولك بحبك انت غريب اوى .. وبعدين اللى عملته كله غلط من الاول عاوز تبعدها ابعدها بس متشكش فى اخلاقها ولا فيها بالطريقه دى .

مراد بعد عنه: طيب مانت شكيت
زين: لا انا عمرى ماشكيت فيها .. انت عارف ليه ..
علشان اثبتلك ان انا فاهمك وفاهم تفكيرك .. وعلشان لقتها جدعه لما وقفت مع ليليان فى الكليه وكانت هاتتفصل بسبب ليليان وهى متعرفهاش الا من يومين بس شوفت بقا يا سيدى جدعنه اكتر من كدة ... طيب انت عارف هى بتحاول تبين انها مش طيبه زى ليليان بس الحقيقه هى طيبه زيها زى ليليان وطيبتهم دى هاتوديهم فى داهيه.. علشان طيبه بهبل ... ياعم دى ليليان عزمتها تيجى تشوف الشركه .. شوفت هبل اكتر من كدة ...هههههه ... طب انت عارف انا كنت مانع ليليان تعرف حد كنت عاوزها لوحدى .. بس ادركت ان انا غلط وانى انانى. ولما شوفت جدعانتها مع ليليان وافقت انها تبقا صاحبتها ولما شوفتها وهى منهارة لما ليليان وقعت ... عرفت انها بتحب ليليان فعلا ...انت شوفتها كانت عامله ازاى ووقتها استغربت البت دى بتعيط بطريقه كأن حد مات ليها او حد سابها ومشى بس انهاردا فهمت ان دا كله بسبب بنت عمها .

مراد: طيب ريح نفسك. وريحنى وبطل تتكلم عليها ... انا بحاول انساها .
زين: وتنساها ليه ما تصلح الا انت عملته .
مراد: زين اصلح ايه انا هببتها ... سارة مترضاش تكلمنى تانى وبصراحه ليها حق .
زين: حاول .

مراد:لا مش هاحاول .. زين سيبها تعيش بعيد عنى وخلينى بعيد انا كمان ...يمكن اقدر انساها وهى تعيش حياتها ..زين انا مش هاستحمل للحظه ان احبها واتجوزها وتروح منى ... كاميليا وماتت وادمررت ومكنتش بحبها قد الحب اللى بحبه لسارة دلوقتى. .. سارة مش هاقدر اتعلق اكتر وتبعد .. سيبنى كدا... انا مبسوط انا راضى اعيش على حبها ياعم .
زين: وايه اللى يبعدك عنها يامراد ... كاميليا وماتت بسبب شغلك ... واديك سبت شغلك .. سارة هاتبعد عنك ليه .
مراد: لا انا هارجع شغلى من تانى ... الجهاز كلمنى ومحتجنى ولازم ارجع .
زين: طيب كويس دى حاجة صح انك ترجع للحاجه اللى انت بتحبها .

مراد: عارف ... بس سارة لازم تبعد انا شغلى كله خطر .. ومش هاستحمل حد يمسها بسببى .
زين بنرفزة: والله يابنى سارة مش هاتبعد عنك الا بسبب غبائك دة ياشيخ ...مراد انت عامل زى الغريق اللى ربنا مديله كل حاجة علشان يوصل للبر وهو عاوز يغرق عاجبه الغرق .. والغريق دا انت ... الغرق دى حياتك دلوقتى... والحاجات اللى هاتوصلك لبر الامان هى سارة ... انا ماشى .. واعمل فى حسابك ان مش هاكدب على ليليان وازعلها منى علشان خاطركوا انتو الاتنين ... وهاتفضلو متجوزين قدامها ... سلام

فى الشرقيه

عاصم: ها جبتنى ..نتكلم فى البيت ليه ؟ ما نتكلم فى المكتب .
يوسف: عمى شاكر مصحصح معانا اليومين دول اوى ولازم ناخد حذرنا منه كويس .
عاصم: طيب وعاوزنى ليه ؟
يوسف: انا كلفت حد حلو اوى فى المواضيع المراقبه وهايراقب زين الجارحى ..هو كان الاول خايف لان الموضوع مش سهل بس انا ظبطه فى الفلوس ... وقولتلو اول ما يشوف معاه حد يصورو وهايبدء من بكرة .
عاصم: تمام اوى ... انا حاسس ان الراجل دا مخبى حاجة ...و شااكر انا هاعرف المه كويس اوى علشان هو زاد اوى عن حدة.

رواية عشق الزين لكاتبة زينب محمد الفصل الثامن عشر

زين: ليليان ..
ليليان: زين .. دا كله انت اتأخرت اوى.
زين: هههه قولى بقا انك اكلتى وغدرتى عليا وانا غلبان وجعان.
ليليان قربت منه: اولا انت وحشتنى .. ثانيا انت اتأخرت وقلقت عليك جدا ... ثالثا بقا انا فعلا غدرت جوعت اوى واكلت بسيط بس هاكل معاك بردوا .
زين: ههههههه كويس انك اكلتى لان كنت هازعل اوى لو مكنتيش اكلتى حاجة .. وانا فعلا اتأخرت لغايه مالقيت مراد واتكلمت معاه و كمان انتى اللى وحشتينى اوى .
ليليان: زين ..عملت ايه انا حاسه الموضوع دا معقد اوى ... هما ممكن يطلقوا .
زين: هههههه لا يطلقوا ايه ... وهو فى الحقيقه معقد ومراد عكها جامد بس انا عندى امل ان سارة هاتسامحه ... وكمان انا كنت عاوزك تكلميها ونقابلها ونتكلم معاها شويه .

ليليان: لدرجاتى... هو انت ليه مش عاوز تقولى هما مالهم ليه زعلانين اوى كدة من بعض ... ليه رافض تقولى هو انا مش صاحبتها زى ماهو صاحبك المفروض اعرف .
زين: انا متعودتش احكى حاجة تخص حد لحد تانى ... هى صاحبتك تحكيلك .
ليليان: هو انا حد؟!
زين: ليليان انا راجع دماغى مصدعه من غباء مراد وعنادة ... وانتى مش مقدرة ان دة طبع فيا انا كدة مبحبش اتكلم واقول حاجة تخصهم وهى مش تبقى تحكيلك.
ليليان بزعل: ماشى يا زين ... تصبح على خير .

زين: ايه دا ايه القمصه دى انا مالى بيهم .. ومش هتاكلى معايا هاتسبينى جعان .
ليليان بعند: عارف انا اكتشفت طبع فيا انى مبحبش اقعد مع حد وانا زعلانه منه .. تصبح على خير .
( ليليان سابته ومشيت زعلانه وهو مش عارف يعمل ايه مش عاوز يفضل يكدب عليها الكدبه الوحيدة اللى كدبها هى جوازة سارة ومراد ودى علشان خاطر مصلحه مراد ويقربه من سارة ...).
زين: والله منا واكل حاجة .. الله يخربيتك يامراد وعلى اللى بيجى منك.
( ليليان طلعت اوضتها وعيطت لانها حست انهم بيبعدوها عنهم حست فى حاجة غريبه حتى علاقتها بزين علاقه غريبه فيها لغز مش فاهمه اى حاجة الغموض ماليهم وبعد تفكير قررت تبعت رساله لسارة ).
ليليان: سارة انتى مشيتى زعلانه من مراد وقولتيلى انا مش عاوزة اعرفكوا تانى وابعدوا عنى .. معرفش ليه جمعتنى بيه .. بس انا حاسه انك محتاجنى .. انا جنبك لو عوزتينى فى اى وقت انا موجودة .


والدة سارة: ياحبيبتى مالك بقا من وقت ما جيت وانتى مش بطلتى عياط .. وكمان ابوكى كلمنى وقالى انك كلمتيه وعاوزة تسافرى دبى ليه وحصل ايه .
سارة: مش عاوزة اتكلم خلينى فى حضنك وبس .
والدة سارة: طيب متتكلميش معايا .. مش انتى بتحبى ليليان صاحبتك اتصلى كلميها احكى قولى اللى جواكى .
سارة: تؤتؤ مش عاوزة اكلم حد ... انا بس ذكرى موت رضوى جت وانا مخنوقه ومحتاجة ابعد .
والدة سارة: ياروحى .. ربنا يرحمها .. الواحد زعلان عليها وعلى موتها وعلى موت عمك قطعوا بالواحد .. بس دا نصيبها ربنا مقدر كدة .. ياحبيبتى ياقلبى عيشى حياتك متفضليش عايشه فى ذكرى موتها كتير .

سارة: انا حاسه ان عاوزة ابعد .. وكمان بابا وحشنى .
والدة سارة: طيب ودراستك ؟!
سارة: مش مشكله السنادى ... عادى .
والدة سارة: طيب .. اللى انتى عاوزة هايحصل .. من حق انا مش قولتلك .
سارة: لا فى ايه ؟
والدة سارة: اسكتى قولى شوفت مين واقف تحت .
سارة: قولى يا ماما بقا على طول هو انا هاقعد افكر كتير .

والدة سارة: استاذ مراد ... الواد الحلو اللى كان خبط ماهى بالعربيه ... اللى كان عند خالتك واحنا عندها... وصلنا بالعربيه .
سارة قلب دق جامد: اه اه افتكرته... هو كان تحت ليه .
والدة سارة: مش عارفه لقيته واقف وساند على عربيته وانا شوفته روحت سلمت عليه والنبى الواد عسل كدا وقمر مشاء الله عليه.
سارة اتوترت: ايوا كان واقف ليه ؟
والدة سارة: قالى انه مستنى حد صاحبه .. وانا عزمت عليه يجى وهو رفض وقالى اسلم عليكى سلام كبير.
سارة: اممممممم هاقوم انام .
والدة سارة: قومى ياختى ... على فكرة انا زعلانه منك .

سارة: ليه ياست الكل انا عملت ايه .
والدة سارة: علشان هتسافرى وتمشى وتسيبنى لوحدى .
سارة بصدمه:هو انتى مش هاتيجى معايا .
والدة سارة: لا فى تصحيح الامتحانات وبهدله وممنوع الاجازات ... بس مش مشكله روحى وانا هاقعد عند خالتك.
سارة: ماما حبيبتى انا اسفه بس انا لازم ابعد .. حاسه انى مخنوقه ومش عارفه اتنفس .
والدة سارة: مش زعلانه ياقلب امك .. روحى غيرى جو .. انا هاقوم انام اصل صدعت ... تصبحى على خير.
سارة: وانتى من اهله .

( مامتها مشيت وهى فضلت تعيط كلامه مش راضى يروح من بالها وكمان البجح كان موجود تحت بيتها وبيبعتلها سلام وافتكرت تليفونها اللى كانت قفلته .. اتنهدت وفتحته لقت مسج ليليان وقرتها ..ومسج منه اترددت تفتحها بس قررت تفتح تشوف فيها ايه ).
مراد: كويس انك بعدتى عننا ... وهابقا مبسوط اكتر لو مشوفتش وشك بعد كدا .
( سارة فضلت تقرى فى المسج مرة وراها مرة وهى مش مصدقه بجاحته وصلتو لفين ).
سارة لنفسها: اه ياحيوووووان بقا مبسوط من اللى عملته فيا ... انتى بتعيبى على رضوى انها حبت غلط طب مانتى كمان حبيتى الشخص الغلط يا سارة ... لازم اخلص من حبك .
( قررت تبعت مسج لليليان وتودعها علشان هى مش تستاهل منها كدا ).

 

فى بيت الجارحى

زين: خلاص بقا بقالى ساعه بصالح فيكى وانتى حاطه وشك فى المخدة ... طب حطى وشك فى وشى حتى انا احسن من المخدة .
ليليان بتضحك بس مش عاوزة تبينله: ابعد عنى انا مخصماك .
زين: يادى النيله... خصام ايه بس ... انا مالى بيهم .
ليليان رفعت وشها وشعرها منكوش على وشها: لا مالك يا استاذ زين ... بص فى عينى وقولى ايه الحكايه بقا .
زين ضحك على منظرها وفضل يرتبلها فى شعرها: ياعنى عينك هاتخلينى اعترف ... طيب تعالى ابص .
ليليان: اهو .
زين بحنيه: بحبك .
ليليان تاهت فى نبرة صوته اللى بتعشقها: ها؟
زين بخفوت: بحبك .
ليليان: وانا كمان .
زين: انتى كمان ايه ؟

ليليان: بحبك .
زين قرب منها: طيب ماتجيبى بوسه .
ليليان اتكسفت منه: زين انت قليل الادب .
زين بصدمه: انا قليل الادب .. تعالى هنا والله لاخدها ماليش دعوة.
( ليليان فضلت تجرى وتضحك وهو بيجرى وراها وسمعت صوت تليفونها وقفت مرة واحدة) .
زين: مسكتك .
ليليان: هههههههه اوعى يا زين تليفونى بيرن فى مسج جتلى.
زين: ماليش فيه ...تعالى هنا .
ليليان: هههههههههههه اوعى بقا .. دى اكيد سارة .
زين وقف: هى سارة فتحت تليفونها .
ليليان: هو انت اتصلت عليها.

زين: اممممم وانا جاى فى الطريق .. اتصلت بس فونها مقفول .
ليليان: انا مجربتش اتصل بس انا باعتلها مسج وقولتلها انى جنبها لو عاوزة تحكيلى ... اكيد بعتت مسج ترد .
زين: طيب تعالى نشوف فى ايه .
ليليان: هههههه طيب اوعا .. انت ماسكنى زى ماتكون ماسك حرامى .
زين: ابدا والله ... علشان تهربى منى استحاله.
(ليليان ضحكت عليه وفتحت الرساله ).
سارة: انا اسفه ان كنت زعلتك .. انا مقصدتش... انا هاسافر يا ليليان ... محتاجة ابعد ... لما ارتاح هاتصل بيكى اطمن عليكى .
ليليان: دى هتسافر يا زين.

زين حاول يتحكم فى اعصابه: اممممم... متقلقيش مش هتسافر اكيد مراد مش هايسمحلها .
ليليان:طب اتصل عرفوا ممكن ميكونش عارف .
( زين فعلا اتصل بمراد كتير مرة وراة مرة وكل مرة زين كان بيشتمه فيها وفى الاخر مراد رد ).
زين: ايه يا زفت انت فين .
مراد بنوم: ايه. ياعم مطلع زرابينك عليا ليه .
زين: انت متخلف انا اتصلت كتير وحضرتك نايم فى العسل ...المهم مراتك مسافرة .
مراد: مراتى مين ؟
زين: مرررررررراد ركزز علشان انا على اخرى سارة مسافرة .
مراد: مسافرة فين ؟

(زين بعصبيه من برودة ودى كانت اول مرة ليليان تشوفه جزء من عصبيته)
زين بنرفزة: مرررررراد اتظبط ... هاتكون مسافرة فين اكيد دبى لابوها .
مراد ببرود: طيب كويس ..فى ستين داهيه.
(زين قفل التليفون فى وشه وكان متعصب جدا من غباء صاحبه ).
ليليان قربت منه بحذر: زين انت كويس
زين حاول يتحكم فى اعصابه وفشل: لا و روحى نامى... تصبحى على خير .

 

فى امريكا

عبد الرحمن: تعالى هنا ... امك هاتصحى على صوتنا .
ايمان بتجرى فى الاوضه: لا لا انا خايفه .
عبد الرحمن: خايفه من ايه يا خايبه ... وربنا دى حاجة حلوة اوى .
ايمان: لا بقولك لا يا عبد الرحمن.. ابعد عنى اصل اصوت واخلى ماما تصحى ...روح استر نفسك.
عبد الرحمن: مانتى كدة كدة ياروحى هاتصوتى ...تعالى بس .
ايمان: لا يا عبد الرحمن ..ابعد والنبى .. استر نفسك بقا انا مكسوفه ابصلك .
عبد الرحمن: استر ايه بس يا ايمى ... امال لو كملت وقلعت هاتعملى ايه .. تعالى بس يا ايمى دة عز الطلب .
ايمان: هههههههه انت قليل الادب .

عبد الرحمن: هههه ضحكت يبقا قلبها مال ... تعالى بقا ياروحى فرهدتينى وانا لسه معلمتش حاجة .
ايمان: عبد الرحمن انا بجد خايفه ... انت مش شايف نفسك عامل ازاى ونظراتك ليا عامله ازاى .
عبد الرحمن بحنيه: مالى عامل ازاى بقالى ساعه بجرى وراكى ... يا ايمى انا مستنى اللحظه دى بقالى ٢٠ سنه حرام بجد .. هو انت مبتحبنيش ولا ايه .
ايمان قربت منه بحذر: لا بحبك .. بس انا متوترة وبعدين انا...
عبد الرحمن شدها لحضنه: عمرك ما تخافى منى ... وبعدين خلاص بلاش دلوقتى نستنى يا ايمى .
ايمان: حبيبى يا بودى ربنا يخليك ليا يالا ننام بقا .
عبد الرحمن: ايه دا هو انتى صدقتى... انا بضحك عليكى ... تعالى ياحجه انا يا قاتل يا مقتول الليله دى .
ايمان: عاااااااا يا ما..
( عبد الرحمن قاطع كلامها بشفايفه ونسها هى كانت عاوزة تقول ايه شالها واخدها على السىرير وفضل يبوسها ويقولها قد ايه هو بيحبها ويطمنها ).
*نسيبهم بقا علشان كدة عيب *

 

فى بيت الجارحى

زين: اصحى بقا يا لى لى مش معقول دا كله نوم .
ليليان: اممممم سيبنى انام انا زعلانه منك.
زين: هو انتى بتزعلى منى كام مرة فى اليوم ... اصحى علشان عاوزك فى موضوع يخص سارة .
ليليان اتعدلت من نومتها:. ها عاوز ايه ... موضوع ايه دا .
زين كشر: والله ! علشان موضوع يخص سارة تقومى من النوم لكن ادلع فيكى علشان تقومى وتكلمينى عماله نفسك مقموصه.
ليليان: ههه تكشيرتك وحشه ... وبعدين انا ليا حق ازعل ... ينفع تكلمنى كدا امبارح وتقولى قومى نامى.
زين: حبيبى لما اكون مدايق او متعصب ابعدى عنى ... انا مبتحكمش فى نفسى .. وانتى اخر شخص مبحبش انه يشوفنى وانا متعصب .
ليليان: ليه يازين ... مش ممكن انا اهديك واروق بالك .

زين: انا اتعودت لما اكون متعصب اطلع غيظى فى حاجة وبطلعها فى الرياضه ... مش عاوز اطلعه عليكى .. انا عصبيتى وحشه وانا مبحبش انك تشوفيها .
ليليان: اممممم ماشى ... طيب بردوا صالحنى
(زين قرب منها ولسه هايبوسها هى بعدت عنه.)
ليليان: هو انت كل ما تصالحنى ... تصالحنى كدا ... مفيش تغير .
زين شدها وباسها: امممم انا بصالح كدا .. واوعى تبعدى عنى تانى .
ليليان بدلع واتعلقت فى رقبته: امممم مش هابعد .. مش هاتقولى. موضوع ايه يخص سارة .
زين اتاثر من حركاتها: طيب شيلى ايدك من شعرى وهاتكلم .
ليليان بعند: لا

(زين حاول يتحكم فى نفسه مش عاوز يندم ويتسرع بدء نفسه يعلى وهى مش حاسه هو قد ايه بيحاول يسيطر على نفسه وبتعاندة وبتزيد من حركاتها اللى بتجننه )
زين بتعب: ليليان ابعدى ... خلينى اقولك بقا .
ليليان باسته: ليه يا زين .
زين: ليليان
(ليليان بعدت عنه وهى مستغربه ليه هو كدا اكيد فى حاجة المفروض انها مراته ليه بيبعد عنها ليه فى حدود بينه وبينها ... بس بينتله انها كانت بتهزر ).
ليليان: ههههههههه اهو خلاص بعدت قول بقا فى ايه .
زين: بطلى ضحك.. قومى البسى علشان هانروح لسارة وفى الطريق هاقولك تعملى ايه .
ليليان: ماااااشى هاروح بسرعه واجاى.
( ليليان مشيت وزين اخيرا اخد نفسه واتنهد)
زين فى سرة: شكلك مش ناويه تجبيها لبر يا ليليان .

 

فى الشرقيه

يوسف: الو ها ؟ فى جديد .
: اه نزل من بيته مع واحدة شكلها مراته .
يوسف: شكلها ايه؟
: واحدة صغيرة كدة وحلوة انا صورتهم بالعافيه ..مش عارف اذا كان الصور هاتبقا واضحة ولا ايه ... حواليه كم حراسه فظيع.
يوسف: طب ابعت الصور وافضل راقبه وكل كبيرة وصغيرة بلغنى بيها.
: طيب ... سلام .
( يوسف فضل مستنى الصور واخيرا وصلت ..واتصدم من اللى شافه).
يوسف: ليليان !

 

فى الاسانسير

زين: فهمتى يا حبيبتى
ليليان: اه فهمت انت هاتدخل معايا ولا ايه .
زين: لا انا هاوصلك لغايه باب الشقه وانزل استناكوا .. متتاخريش ماشى .
(زين نزل تانى وليليان رنت الجرس ووالدة سارة فتحت .. لقت بنت جميله لا جميله دى قليل عليها وابتسامتها حلوة ).
ليليان: صباح الخير يا طنط ..انا اسفه ان جيت الصبح كدة .
والدة سارة: لا يا حبيبتى عادى ... انتى مين ؟.
ليليان استغربت انها مش تعرفها: انا ليليان صاحبه سارة
والدة سارة: اهلا ياحبيبتى اهلا ياقمر .. مشاء الله جميله اوى اتفضلى جوة ... هاصحيلك سارة.
( والدة سارة دخلت تصحيها .)

: بت يا سارة قومى .
سارة: سيبنى انام عندى طيارة بليل .
والدتها: ياخرابى منك قومى ليليان صاحبتك مستنياكى برة .
سارة اتفزعت: ايه ليليان جت
والدتها: اه ياختى جت ... ايه البت القمر دى مشاء الله عليها ربنا يحميها لشبابها وايه الرقه دى دى بسكوته .ياختى اتعلمى منها .
سارة: امشى يا ماما روحى شوفيها تشرب ايه ... لغايه ما اطلعلها .

فى شركه الجارحى
( نورة بتتكلم فى التليفون بصوت واطى )
نورة: ايوا يا باشا .
على: ايه الاخبار .. زين جه الشركه .
نورة: لا مجاش ... بس مراد بيه هنا ومطلع عنينا زعيق وشخط واخر بهدله .
على: هه‍هههههههههههه ايوا بقا شكلها ولعت .
نورة: هههههههههه دى والعه على الاخر ياعلى باشا.
: نوررررررة
( نورة اتخضت والتليفون وقع منها اتكسر).
نورة: مراد بيه

 

فى احد الكافيهات

سارة: خير يا زين بيه .
زين: اولا بلاش زين بيه. دى ... انا زى اخوكى .
سارة بتهكم: هو انت لو زى اخويا...هاتشك فيا .
زين: سارة انا مشكتش ثانيه فيكى ... بس انا كنت عاوز اجيب اخر مراد.
سارة عيونها دمعت: واهو جاب اخرة وضربنى واهانى وشك فى اخلاقى .
زين باحراج منها: عندك حق تزعلى وتعملى كل اللى نفسك فيه .
سارة: انا عملت ؟! انا عملت ايه... انا معملتش اى حاجة انا اخدت اهانتى وسكت ومشيت... حضرتك جايبنى هنا ليه ...انا اصلا مش عارفه ازاى وافقت ليليان ونزلت معاها.

زين ابتسم: ليليان ليها سحر خاص... انا اصريت عليها تطلع وتقنعك وتنزلك علشان اتكلم معاكى .
سارة: انا وافقت علشان مزعلهاش وعلشان ماما متشكش فى حاجة .
زين: طيب كويس ... المهم ندخل فى اللى عاوز اقوله علشان ليليان تقريبا هاتولع ... وفى الف سؤال وسؤال فى دماغها دلوقتى
(سارة ابتسمت على حبه لليليان وانه مش مكسوف يبين حبها قدام اى حد وبيفكر فيها دايما ).
زين: سارة انتى مش المفروض تسافرى .
سارة: ليه علشان ليليان .. انت اهو معاها ربنا يخليك ليها ... هى هاتزعل شويه بس بعد كدة هاتنسانى .
زين: لا مش علشانها ... علشان مراد .
سارة: مراد.. مراد مين دة ...دة واحد حقيير اذانى نفسيا وبدنيا .
زين: اهدى يا سارة واسمعينى للاخر... مراد دة صاحب عمرى انا ماليش حد غيرة اصلا .. مراد كان ظابط فى المخابرات وكان متجوز.
سارة: ايه هو متجوز ؟.

زين: اهدى. قولتلك واسمعينى ... اه هو كان متجوز بنت اسمها كاميليا اتعرف عليها لماا اتصاب فى مرة وهى كانت دكتورة فى المستشفى ... كاميليا كانت رقيقه وبسيطه اوى و كانت بتهتم بيه وهو اتعلق بيها واتجوزها .. اتجوزها سنه وماتت .. كان ماسك قضيه تهريب لناس فى الدوله وامروا بقتلها ... وفعلا اتقلت قدامه وفى بيتهم وهو مكنش قادر يعمل اى حاجة شافها وهى بتموت وكانت حامل منه.. هو كان مسافر فى مهمه وصوروها وهما بيقتولها وبعتوهاله وهو كان مش عارف يتصرف وماتت مراد ادمر وبقا واحد تانى ومسكتش الا لما صفاهم كلهم وانتقم منهم وبعدها ساب شغله .. بقا بيسكر ويعرف بنات واتغير ... مشيت معاه مشوار من بدايته وخليته يدخل باسهم معايا فى الشركه علشان اشغله وهو كان رافض وفى الاخر وافق وبقا بيجى الشركه تسليه... انا كنت صابر على اللى هو فيه وساكت واقول بكرة يقابل اللى يحبها وينسيه ذكرى وفاه كاميليا ويحب ويعشق لحد مانتى جيتى .

سارة بتعيط: لا متقولش انه بيحبنى ..دة تقريبا مبيكرهش حد قدى ... هو فيه حد بيحب بيأذى بالشكل دة
زين: لا هو بيحبك وانا متأكد من كدة وهو اعترفلى بكدة ... بس غبى عاوز يبعدك عن طريقه فاكر ان كدة الصح ... على فكرة مراد مشكش للحظه فيكى بس هو اختار يبعدك بغباء .
(سارة مصدومه انه طلع بيحبها زى ماهى بتحبه ... فضلت ساكته مش عارفه تنطق وتقول ايه ) .
زين: سارة متبعديش عنه ... صدقينى هو بيحبك وانتى بتحبيه ليه تبعدوا.
سارة: لا انا مبحبوش .

زين: عيب انا مش عيل ... انا فاهم كويس انتى قد بتحبيه بس بتكابرى او يمكن مكسوفه .
سارة: لا مش بكابر ... حضرتك كنت شايفنا عاملين ازاى .
زين بضحك: الدنيا اسهل من اللى انتو بتعملو فى نفسكوا ...والحب حاجة حلوة لما تيجى امسكوا فيها بايديكو .
سارة: هههه مش كل الناس زيك .
زين: لا احنا اللى بايدينا كل حاجة. بس بنكابر وبنضيع فرص من دهب علشان شويه غباء .

سارة: انا اسفه مش هاقدر اكمل وارجع اتعامل معاه عادى حتى لو كنت بحبه ... انت قولت انه عاوز يبعدنى واختار طريقه غلط والطريقه دى جرحتنى ومفكرش فيا ... هو لو كان بيحبنى كان اتمسك بيا بس هو اختار طريقو وانا لايمكن افرض نفسى على حد.
زين بتنهيدة وفى سرة: دا مراد مطلعش هو كمان غبى حتى اللى بيحبها غبيه زيه.
سارة: على فكرة ليليان جابت اخرها .. انا هاقوم امشى واسلم عليها طيارتى بليل ...اشوفك على خير .
( سارة سلمت على ليليان وهما الاتنين عيطوا وزين قعد يحاول يهدى فى ليليان ) .

 

فى عربيه زين

زين واخدها فى حضنه: اهدى بقا يا حبيبى ... انا حاولت اقنعها وهى رافضه اى كلام .
ليليان بتعيط: خلاص مبقاش ليا حد ولا اب ولا ام ولا اخ ولا اخت حتى صاحبتى سابتنى ومشيت .
زين: هشش اهدى يا قلبى ... علشان خاطرى اهدى ... انا جنبك انا جوزك وحبيبك وابوكى واخوكى وكل حياتك .
ليليان عيطت اكتر وخبت نفسها فى حضنه: اوعا تسيبنى يا زين .
زين: روح زين انتى .. انا عمرى ماقدر اسيبك ... ميبعدنيش عنك الا الموت .
( ليليان نامت فى حضنه من كتر ماهى عيطت واخدها وصلها البيت وشالها لغايه السرير ونيمها وفضل معاها يطمن عليها وبعدين سابها وراح الشركه ).

فى شركه الجارحى

مراد: اهلا ياعم الحبيب اخيرا جيت تعال شيل انا مش فاهم حاجة .. ايه القرف دة .
( زين قرب من مراد وهو ساكت ومرة واحدة ضربه فى وشه )
مراد: ايه دا يا زين انت اتجننت
زين بزعيق: انا ممكن اتجنن اكتر .. انت واحد قذر وتستاهل كل اللى بيجرالك ... اتبسط زمانها مشيت وسافرت وبعدت عنك وعن حبك المقرف زيك .
مراد بعصبيه: فى ستين داهيه ... وانت مالكش دعوة بيا.

( مراد خرج متعصب ولو كان حد وقف قدامه كان قتله).

فى الطيارة

المضيفه: لو سمحتى يا انسه ؟
سارة: نعم .
المضيفه: حضرتك المفروض تنزلى من الطيارة
سارة: نعم ؟! انا انزل ليه .
المضيفه: حضرتك دى تعليمات ... حضرتك ممنوعه من السفر .
سارة: انا ممنوعه من السفر .. ليه؟!

رواية عشق الزين لكاتبة زينب محمد الفصل التاسع عشر

فى الطيارة
المضيفه: لو سمحتى يا انسه ؟
سارة: نعم .
المضيفه: حضرتك المفروض تنزلى من الطيارة
سارة: نعم ؟! انا انزل ليه .
المضيفه: حضرتك دى تعليمات ... حضرتك ممنوعه من السفر .
سارة: انا ممنوعه من السفر .. ليه؟!

المضيفه: لو سمحتى المعلومات كلها تحت فى المطار ... فى مكتب الامن .
سارة: طيب بس على فكرة لو فيه لخبطه فى الاسماء والله منا ساكته وانتى اول واحدة هتتأذى فيها .
المضيفه: اتفضلى .. حضرتك
( سارة نزلت من الطيارة ولقت واحد ظابط مستنيها واخدها وراح على مكتب الامن الخاص بالمطار).
: باشا مدام سارة وصلت .
سارة داخله الاوضه: مدام سارة مين ... انا انس... مرراد.
مراد بابتسامه: ايه ياقلبى حد زعلك.
سارة: ها؟

مراد: خلاص انا متشكر جدا ...على تعاونكوا معايا.
مدير امن المطار: العفو ياباشا دة احنا لينا الشرف انك تطلب مننا طلب صغير زى دة.
(سارة فى الوقت دا فاقت من الصدمه ) .
سارة بعصبيه: انا ممكن افهم فى ايه... ازاى تمنعونى انى اسافر .
مراد: انا اللى منعتك .

سارة بنرفزة: اسمع انا مبكلمكش... انا بوجه كلامى لاستاذ اللى قاعد ومنعنى من السفر دون وجه حق .
( مراد شاور لظابط الامن انه يتكلم ) .
ظابط الامن: يامدام حضى...
سارة: انا مش مدددددددام ...
ظابط الامن: لا انتى مدام .. حرم مراد باشا الالفى .
سارة: لا ياراجل وانت بقا ادرى منى .
مراد فى الوقت دا قرب منها وهمس: طيب اسكتى احسن وربنا اطلع الورقه العرفى اللى انا مزورها انا مجنون واعملها مشيها حرم مراد الالفى .
سارة بعصبيه: انت مجنووووون انا هافضحك واسجنك.

ظابط الامن: تسجنى جوزك علشان عاوز يمنعك من السفر ... يامدام سارة حلوا مشاكلكو فى البيت احسن وبلاش كل مشكله تهربى وتسافرى السفر مش حل .
(سارة بعصبيه ومسكت فازة كانت هاتضربه بيها لولا مراد اللى مسكها وحاول يتحكم فيها ) .
سارة: طيب تصدق انا هاسجنك انت كمان... عاملى فيها اسامه منير وبتدينى نصايح !
مراد: اهدى بقا عيب كدة .
سارة: اوعا من وشى .. ماااااشى يا مراد ماااااشى
( سارة اخدت شنطها ومشيت والغيظ ماليها من مراد والظابط المغفل ومراد طلع يجرى وراها ).
مراد: اقفى بقا ... انا هاجرى وراكى .
سارة مرة واحدة وقفت وفى وسط صاله المطار وباعلى ما فى صوتها: اعاااااااااااااااااااااااااااااا ابعدددددددددد عننننننننننننى .
( الكل وقف يشوف مين المجنونه اللى بتصوت بالطريقه دى ومراد اتصدم من جنانها ) .
مراد: الله يخربيتك انتى طلعتى اجن منى.

 

فى الشرقيه

(يوسف قاعد مصدوم من الصور اللى بيشوفها معقوله دى ليليان... مرة فى حضنه ومرة ماسك ايديها ومرة بتضحكله ومرة بتعيط وهو بيبوسها ومرة شايلهااا وهى ماسكه فيه ... خلاص هايتجنن ).

عاصم: يوووووسف .. قاعد مسهم فى الزفت دة ليه .
يوسف: ها ؟ انت دخلت امتى .
عاصم: من زمان ياخوياااا انت بس اللى مش حاسس .
يوسف: مصيبه يابابا ... بص خد شوف.
عاصم: مصيبه ايه ... هات كدة .
( عاصم شاف الصور واتجنن والشر اتحكم فيه) .
عاصم: ايه المهزله دى ... نهار اسود .
يوسف: انت كنت صح لما قولت حسن وعبد الرحمن عارفين مكانها ... انا كنت غبى ... شوفت نايمه فى حضنه ازاى بنت ال... عامله محترمه وشريفه عليا .
عاصم: مصيبه ليكون متجوزها... يبقى كل حاجة ضاعت من ايدينا .

يوسف: والله لاقتلها واخلص منها .
عاصم: غلط طبعا اوعا تعمل كدة .
يوسف: لييييييه علشان ورثها ماهو هايجلنا لما تموت .
عاصم: غبببببببببى ولما تموت وهو يطلع متجوزها الفلوس هاتروحله .
يوسف بعصبيه: اماااااال انت عاوزنى اعمل ايه ... البت تمنع نفسها عنى وترتمى فى حضن غيرى.
عاصم: اهدى كدة وخلينا نفكر صح ... اولا حاجة حلوة اننا خلاص عرفنا هى فين .. ثانيا بقا الحاجة الوحشه ان الراجل دا مش سهل لازم نفكر ونلعبها صح.
يوسف: هاخدها منه .. ماليش فيه .

عاصم: نجيبها وبعدين اشبع بيها ... المهم خلى الواد اللى بيراقب يفضل يراقبها ويركز عليها ... هو ساكن فى فيلا.
يوسف: فهمته يعمل ايه طبعا من غير ماتقول .. لا ساكن فى برج على النيل بس كله حرس والمنطقه كلها متلغمه ...صعب اوى اللى بتفكر فيه ...ليليان لازم تكون لوحدها .. لازم .
عاصم: هاتكون ... وهانجيبها ومش هارحمها .

 

فى امريكا
تليفون عبد الرحمن بيرن

عبد الرحمن: الو
كريمه: ازيك يا حبيبى .
عبد الرحمن اتعدل من نومته: ازيك انتى يا امى. .. وحشتينى اوى .
كريمه: وانت كمان والله ياعبدة .. ها عروستك عامله ايه .. مبسوط منها .
عبد الرحمن: ههههههههههههههه اه مبسوط اوى ... شقيه انتى يا امى .
كريمه: هههه حبيبى يابنى بطمن عليك دة انت ابنى الوحيد .
عبد الرحمن: براحتك يا ست الكل .. قوليلى عامله ايه؟.
كريمه عيطت: تعبانه من غيرك يابنى وحيدة والدنيا فاضيه اوى .
عبد الرحمن بحنيه: يا امى منا قولتلك اخدك معايا وكدة ابقا مطمن .
كريمه: واسيب ابوك لمين .

عبد الرحمن: هو عرف ؟
كريمه: اه عرف يوم ما سافرت ... واتخانق مع عمك واظاهر قومه عليا وجه واتخانق معايا .
عبد الرحمن: اوعى يكون ضربك.
كريمه: لا يابنى من وقت ماهو تعب مبقاش يضربنى .
عبد الرحمن: بابا لو فكر يمسك قوليلى .
: هاتعمل ايه يابن امك .
عبد الرحمن: بابا ... احم ازيك ؟!

شاكر: ليك عين تسأل عن صحتى وانت خرجت عن طوعى .
عبد الرحمن: خرجت عن طوعك فين .. انا كل اللى انا عملته اتجوزت الانسانه اللى بحبها.
شاكر: وياترى مين الانسانه دى بنت حسن .
عبد الرحمن: ماله عم حسن ... راجل محترم .. مربي بنته احسن تربيه ... ماله عم حسن بتكرهه ليه ... علشان كان بيقف فى وشك انت وعمى لما بتيجو على جدتى وبيقف فى وشكو لما كنت بتضربوا ليليان .. ماله فى ايه .
شاكر: انت مش متربى .. هى كلمه طلق البت دى وانزل استنى بنت عمك ترجع انت احق بيها من يوسف كدة تبقا ابنى وحبيبى لو معملتش كدة يبقا تنسى ان ليك اب وام .

عبد الرحمن: انا اسف علشان هاقولك الكلام دة بس انا عمرى مهاطلق ايمان ولا هارجع .. ولا هاتجوز ليليان فى يوم من الايام .. وان كان دة عقابك يبقا انت اللى اخترت مش انا .. بس انا هايفضل ليا ام اسأل عليها واب اتمنى من ربنا انه يشيل الغشاوة من على عنيه .
( عبد الرحمن قفل مع ابوة واتنهد بحزن من ابوة اللى عمرة هايفضل كدة ماشى وراة الفلوس والطمع ).

 

فى بيت الجارحى

زين: ليليان انتى صحيتى .
ليليان: اه انا صحيت ومش لقيتك وسألت عليك قالوا انك روحت الشركه .. نمت تانى وعرفت انك هنا فى المكتب .
زين: طيب تعالى يا قلبى قربى واقفه بعيد ليه .
( ليليان قربت وقعدت جنبه على الكنبه وهو حضنها هى حست انها قعدت قبل كدة هنا مرة وافكار كتير بتجيلها ومش مركزة ).
زين: مالك ؟!

ليليان: هو احنا كنا بنقعد هنا قبل كدة المكان دة بالذات حسيت انى قعدت فيه .. افكار كتير فى دماغى ومش قادرة اركز .
زين: اه قعدتى هنا معايا كنت بذاكرلك .. كنتى بتقعدى فى حضنى زى دلوقتى واشرحلك .
ليليان: هههه وكنت بركز .
زين: امممم كنتى شاطرة وبتركزى .
ليليان بحزن: هى سارة كدة سافرت خلاص .
زين: تؤتؤ مسافرتش .
ليليان: ايه بجد ازاى ... احكى يا زين وساكت ومتقوليش.
زين: هههههه طيب اهدى هاحكيلك ..انا رروحت الشركه وضربت مراد
ليليان بصدمه: ايه ضربته !

زين: امممم وزعقتله وهو زعق ومشى زعلان... خفت عليه كلفت حد يمشى وراة واحد يشوف هو رايح فين ... وهو راح قعد شويه مع نفسه ... وبعد كدة راح على المطار ومنعها من السفر .
ليليان: طيب ليه من الاول اصلا دة كله يحصل .. ليه سمحلها تاخد خطوة زى دى .
زين: علشان هو عنيد جدا وهى عنيدة والعند اتحكم فيهم .
ليليان: اممممممم ياعنى هى زمانها معاه اكيد بيصالحها .
زين بضحك: ههههههههههههه اه اكيد .
ليليان: طيب تعال نروحلهم بيتهم بكرة نزورهم .
زين: امممم لى لى اكيد هما عاوزين يرتاحوا بلاش نرخم عليهم .
ليليان: لا لازم نروح ... انا عاوزها اشوفها ... ابقى اتصل بيهم وقولهم .
زين: ماشى يا حبيبتى .

ليليان: ها قولى عملت ايه فى الشركه ؟.
زين باستغراب: عملت ايه فى ايه !
ليليان: يومك كان ازاى ... لا استنى لو سمحت وقولى احنا علاقتنا ليه كدة انا حاسه فيها فتوور فيها حاجة غريبه ... انت تعرف ان ماما سارة مكنتش تعرفنى معنى كدة ان عمرى ماروحت بيتهم مثلا محضرتش فرحى ... انا محضرتش فرحهم ... انتو بتخبوا ايه .
زين: مبخبيش كل الحكايه ان فعلا علاقتنا فيها فتوور وبعاد عن بعض شويه .. ليليان هو ممكن متسأليش عن حاجة قبل فقدان الذاكرة ... الدكتورة نبهت عليا مفيش اى حاجة سلبيه اقولك عليها .. انا معنديش استعداد ان اخسرك.
ليليان: وتخسرنى ليه ... هى حياتى فيها ايه تخاف تحكهولى .. انا اعصابى تعبت منك يا زين .. وغموضك دا تعبنى جدا .. انا مش كل شويه هاقعد افكر الف سؤال فى دماغى وبردوا مبلاقيش اجابه .
( زين سكت ومردش ).
ليليان: تمام متردش .. انا هاقوم انام تصبح على خير .

( سارة وصلت البيت وبتضغط على الاسانسيرر علشان ينزل وبالفعل الاسانسير جه وهى ركبت ولسه بتقفل مراد دخل ).
سارة: انت جاى لغايه هنا . لو سمحت يا مراد امشى .
مراد: لا مش هامشى
سارة قربت منه والغيظ ماليها منه: انت عاوز ايه منى ... انت مش ضربتنى واهانتنى وزعقتلى وبعتلى رساله بتطلب فيها ان امشى واسيبك فى حالك... جاى ورايا ليه .
( مراد مرة واحدة قرب منها وباسها فى خدها اللى قبل كدة ضربها عليه وهى اتصدممت وحبست انفاسها ).

مراد همس ليها: متزعليش علشان ضربتك انا اول مرة امد ايدى على واحدة ... وكمان متزعليش على اهانتك .. بس انا كنت جاى وراكى علشان كدة .. تصبحى على خير .
( مراد فتح باب الاسانسير ومشى وهى فضلت مصدومه فترة حطت ايديها على خدها واخيرا عرفت تتنفس وضغطت على الدور اللى ساكنه فيها والاسانسير اتحرك بيها ووصلت شقتهم ).
سارة: الله يخربيتك يامراد هاتجننى.
سارة: مامااااا انتى فين .
والدة سارة: سارة ! انتى جيتى ؟ مسافرتيش .
سارة: امممم لا الصراحه قلبى واجعنى عليكى .. قولت ازاى يابت يا سارة تسيبى امك حبيبتك لوحدها وتسافرى . رجعت تانى .. وقولت حرام اضيع سنه دراسه كامله من عمرى علشان شويه خنقه .

والدة سارة: والله انك مجنونه ..وقولت لابوكى بلاش تسمع كلامها قالى لا البت مخنوقه ... هاتقولى ايه لابوكى بقا .
سارة بخبث: مانا مش هاقوله انتى اللى هاتقوليلو انك منعتينى اسافر خايفه تقعدى لوحدك وهو يسكت علشان خاطرك.
والدة سارة: بت يا سارة انتى مخبيه عنى حاجة .
سارة: انا فين دة .. بقولك رجعت علشانك ... تقوليلى مخبيه عنك حاجة .. اوعى ياماما خلينى انام .

 

فى بيت الجارحى

ليليان: زين اوعى انا مش بكلمك.
زين: حبيبتى اهدى بقا علشان انا زعلى وحش ... وبعدين انا مش عاوز منك حاجة انا عاوز اخدك فى حضنى وانام .
ليليان: بس انا مخصماك .
زين: عادى ... المهم انام انا متعودتش انك متنميش فى حضنى نااامى بقا.
ليليان: زين .
زين: عيونه.
ليليان حضنته هى كمان: انا بحبك اوى ... متزعلش منى
زين: وانا بعشقك ياررررروح زين ... وعمرى ما ازعل منك

 

عند سارة

سارة قاعدة على سريرها مصدومه من جنون مراد وعماله تقرى فى المسج )
(مراد: ردى عليا علشان انا مجنون وهالبس واجيلك ردى اخلصى ... عاوز اقولك حاجة مهمه).
سارة فى سرها: يخربيتك انا وقعت فيك ازاى .. باين عليه اهبل ... يالهوى بيرن تانى .. لا انا ارد احسن .

سارة: الو ... عاوز ايه ؟
مراد: بعد كدة لما اتصل بيكى ردى على طول ... علشان معملش حاجة تندمى عليها .
سارة: بطل تهديداتك دى ... وقول ايه هى الحاجة المهمه.
مراد: ارغى .
سارة: نعم ! انتى اللى ترغى مش انا .
مراد: تؤتؤ ارغى انتى فى اى حاجة .. انا مش عارف انام.
سارة بعصبيه مكتومه: والله انك بارد .. بقى دى الحاجة المهمه ... انا هاقفل سلام .
مراد: طيب اقفلى كدة ... وربنا هاجى واصحى امك وتبقى ليليه سودة بقا .
سارة بتنهيدة: عاوز ايه يا مراد .

مراد: احكيلى حدوته .
سارة: هو انت عندك طفوله متأخرة .
مراد: اه .. احكى بقى اى حاجة .
(سارة اتنهدت جامد وشتمته بصوت واطى ).
مراد: دة اخرك فى الشتايم دة انا عندى قاموس ممكن اقولهولك دلوقتى عادى .
سارة: اسكت هاحكيلك خلينى اخلص منك ومن زنك .
مراد: امممم احكى ..

سارة: كان يامكان كان فى زمان ولد شقى جدا وقليل الادب .
مراد: اه واسمه مراد صح.
سارة: ههه اه المهم مراد دة قليل الادب مبيسمعش كلام حد وسافل وبتاع مصايب وكان عايش لوحدة كان فى قطه جميله وهاديه ولذيذة وعسووله .
مراد: اه عرفتها القطه دى ... بس مش هاديه دى شرسه.
سارة: اسكت خلينى اكمل .. المهم القطه دى كانت بتروح تلعب معاه وهو كان رخم وبيقعد يدايقها ويضربها .
مراد: ماهو باسها وصالحها خلاص بقا .
سارة بتحذير: مرررررررررراد .
مراد: سكت .. كملى .

سارة: القطه بعد ماكانت هاديه وجميله بقت شرسه علشان تعرف تضربه وتخربشه ... جة فى يوم مراد الوحش قالها امشى ابعدى عنى انا عاوز اعيش لوحدى مش عاوزك .. هى قعدت تعيط وتقوله حرام عليك انا ماليش بيت عاوزة ابقا معاك ... هو قالها لا امشى انا مبسوط كدة ... القطه زعلت ومشيت حزينه وقعدت تعيط .
مراد: وهى بتعيط ليه .. هى بتحبه .
سارة: كانت .. بس خلاص قررت تمشى وتدور على حد تانى تلعب معاه وتحبه وتعيش حياتها.
مراد: طيب ومراد هاتسيبه لوحدة .
سارة: مش هو اللى قالها تمشى ... يتحمل بقى.
مراد: بس هو كان غبى يمكن قالها فى عز غضبه.
سارة: اوقات الانسان بيقول اللى جواة فى عز غضبه وبيبقا حقيقه .
مراد: لا بس هى المفروض تفضل جنبه وتستحمله لغايه مايعدى الفترة دى ويفتح قلبه .
سارة بخبث: يفتح قلبه لمين ؟
مراد: ههههه للقطه ههههههههه .

سارة ابتسمت: الحدوته خلصت .. روح نام بقا ومتاخدش على كدة كتير .
مراد: لا هاخد ... سلاموز
سارة: بيئه.
مراد: اصمالله عليكى ياختى ... باى
سارة ابتسمت: باى ... مراد ؟
مراد: امممممم
سارة: هو ليه مراد الصغير عاوز القطه تفضل جنبه اذا كان هو مبيحبهاش .
مراد: عمرة مايطلب منها انها تفضل جنبه وهو مبيحبهاش .
سارة: ياعنى هو بيحبها .
مراد: هى مين دى
سارة: القطه هههه
مراد: انتى شايفه ايه !
سارة: امممم شايفه انك تقوم تنام .. تصبح على خير .
مراد بخفوت: وانتى من اهلى.
( مراد قفل وسارة قعدت تنطط من الفرحه .. )
سارة لنفسها: لا بس اتقلى يا سارة ... اتقلى واركزى كدة

صباحا
فى بيت الجارحى

ليليان: انا مبسوطه انك مسافرتيش... كويس انك فكرتى صح.
سارة: حبيبتى يا ليليو .. مقدرتش ابعدك عنك والله.
ليليان بخبث: هههههه عنى بردوا ولا عن مراد .
سارة: عنكوا كلكو هههههههههههه بس بقى بتكثف .
ليليان: كويس انك جيتلى .. كنت عاوزة اقعد معاكى حتى قولت لزين نيجى ونزوركوا بس قالى مراد فى شغله استلمه انهاردة .
سارة: اه فعلا راح شغله .. تتعوض مرة تانيه .. انا لما عرفت انك عاوزنى جيت على طول.
ليليان: ربنا يخليكى ليا ياسارة.

سارة: ويخليكى ليا انتى كمان .. ها قوليلى مالك عينك فيها كلام كتير.
ليليان: دة حقيقى فعلا... سارة انا هاسألك تانى علاقتى بزين كانت عامله ازاى قبل ما افقد الذاكرة .
سارة: زى ما قولتلك اتنين متجوزين بيحبوا بعض .. فى ايه بقى .
ليليان: فى ان زين غريب غامض مبفهموش اوقات بفهم من نظراته انه عاوزنى ..وفى نفس اللحظه بيبعد تانى .. فى ان بيتحكم فى نفسه معايا بدرجه رهيبه ... فى ان دولابى مفيهوش اى لبس واحدة متجوزة ... فى ان علاقتنا اصلا متوحيش اننا متجوزين .. انا مبقتش فاهمه حاجة ..والغريب انى لما سألته قالى ان فعلا فيه فتور فى علاقتنا مفهمتش سألته ليه مردش وسكت .

سارة: بصى حكايه اللبس اللى فى دولابك دة علشان انتى لما جيتى مع عم حسن زين حبك واتجوزك بسرعه ومفيش وقت لسه بتاخدو فيه على بعض روحتى واقعه وفقدتى الذاكرة ..انتى تقدرى تقربى منك زين ... بس على فكرة هو كدة متغيريش متهايلى طبعه كدة كنتى بتحكى عنه انه متفهميش هو بيفكر فى ايه...امال هو غول المعمار ليه .. ياليليان ياحبيبتى كل اللى عاوزة اقولهولك ان زين شاب مشاء الله غنى موت ووسيم جدا وشغله مليان بنات حلوة وبنات رجال اعمال واكيد عنيهم عليه بس. الحق يقال انه شخص محترم مالوش فى السكه دى وعلى فكرة هو بيحبك جدا ليليان كفايه اوى انه مبيتكسفش انه يبين حبه ليكى بالعكس بيظهرة وهو مبسوط ... لازم تفكرى تجذبيه ناحيتك تانى .

‏ليليان: طيب ازاى انا حاسه انى ميح معرفش حاجة.
‏سارة بتفكير: هاقولك اعملى حاجة جديدة... مثلا انتى بتعرفى ترقصى .
‏ليليان: معرفش... مش فاكرة اذا كنت بعرف ولا لاه .
سارة: لا قومى ارقصى ... استغنى هاشغلك اغنيه.
( ليليان اتكسفت الاول وبعدين رقصت وكان رقصها جميل وسارة كانت مبهورة بيها ).
سارة: يابنت اللذينة ... انتى طلعتى رهيبه ..لا دا انا هاتعلم منك .
ليليان: طيب ادينى رقصت قولى هاعمل ايه ؟.
سارة: هاترقصى لزين .

ليليان: يانهار اسود ... لاااااا اهدى والنبى ارقص ايه دا انا بتكسف منه تقولى ارقص.
سارة: اه ترقصى وكمان تلبسى بدله رقص.
ليليان: يانهار اسود يا سارة البس ايه .
سارة: امال ترقصى بالبجامه بتاعت ميكى دى .. اسمعى كلامى .
ليليان: مفيش حل غير دة .
سارة: اه في هاتى ودنك وانا اقولك .
ليليان قربت منها: ها ؟ قولى ... اه يا قليله الادب لا الرقص احسن
سارة: مش قولتلك ... المهم لازم ننزل نشترى بدله حلوة كدة ..اتصلى على زين يالا .
ليليان: طيب اقوله ايه .
سارة: قوليله انا عاوزة انزل اشترى شويه حاجات من المول وسارة هاتكون معايا .
ليليان: ماااشى يارب يوافق .

 

فى شركه الجارحى

زين: تمام الاوراق دى وديها الحسابات .
سهيله: تمام يافندم .
زين: بلغى الناس اللى شغاله فى غرف التحكم بتاعت الكاميرات فى اجتماع بعد ساعه.
سهيله بتوتر: تمام يافندم .. بقيه الورق حضرتك تمضيه
(تليفون زين رن وكانت ليليان واتعمد يرد قدام سهيله)
زين: الوو.
ليليان: ايوا يا زين.
زين: ايه ياحبيبتى خير.

ليليان: كل خير .. انا كنت عاوزة اخرج مع سارة نروح المول نشترى شويه حاجات .
زين: لا
ليليان بصدمه: ايه لا على طول كدة يا زين .
زين: اممممم ... انا مش فاضى يا لى لى لما اروح نتكلم فى الموضوع دة .. سلام .
ليليان: سلام
( زين خلص ورفع وشه لقى سهيله مركزة معاه جدا بصلها بحدة وشاورلها تاخد الورق وتمشى ) .

زين لنفسه: مانشوف استاذ مراد فين .

مراد: الو يابرنس .
زين: برنس ايه يابنى ... ارتقى بقا .
مراد: انا وقح وعارف نفسى .. عاوز ايه .
زين: انت فين مجتش الشركه ليه ؟!
مراد: مش جاى ... ورايا مشوار .
زين: مشوار ايه ؟
مراد: هاقولك علشان الفضول هايموتك ... رايح المول اشتررى هديه لبنت اللواء معانا فى الجهاز .
زين: وانت مالك ببنت اللواء هو انت مش عاتق يخربيتك .

مراد: هه‍ههههه لا والله برئ بس راجل عزمنى واصر وبنته كانت معاه واصرت عليا فقولت اروح علشان الاحراج وانت عارف انا بؤحرج ههههه.
زين: هههههه انت هاتقولى .. على فكرة سارة عندى فى البيت.
مراد بضيق: امممم ومش قولتلى من بدرى ليه .
زين: حضرتك مبتردش عليا من الصبح. ..وكنت واقع فى مصيبه والصراحه هى اتصرفت .
مراد: مصيبه ايه ؟!.
زين: ليليان كانت راكبه دماغها وراسها والف سيف تيجى تزورك انت وسارة فى البيت .. واتصلت بيك مردتش اتصلت بيها واتفقت معاها انك رايح تستلم شغلك وهى هاتيجى هى وجت وزمانها معاها .
مراد: تصدق انك مش تمام ...فيها ايه ماكنتوا تيجوا عندى ونمثل ... هههههه انا حبيت التمثليه دى اوى .
زين: طيب خد خطوة وخليها جد وحقيقى.
مراد: مش وقته يا زين .. اسيبك انا سلام
زين: سلام

عند سارة وليليان

ليليان: قولتلك مش هايوافق .
سارة: يالهوى طب ادلعى اعملى اى حاجة تخليه يوافق.
ليليان: مش زين اللى كدة .
سارة: طيب والعمل ؟
ليليان: مش عارفه ... طب ماتفكرى فى حاجة بس تكون مؤدبه .
سارة قامت وقفت: لا انا هاروح انا المول واشتريها انا اعرف كام محل تحفه هناك .
ليليان: طيب مش هاتتكسفى ؟!
سارة: عادى .. المحلات دى مفيهاش رجاله .. وبعدين كلها بنات ... المهم اطلعى انتى اتظبطى كدة و روشنى كدة لغايه ما اجيلك مع انك مش محتاجه مشاء الله.
ليليان: ماااااشى

 

فى المول
( سارة ماشيه بتدور على محل تشترى منه واخيرا لقته وهى داخله مراد لمحها وشافها واستغرب هى بتعمل ايه مع ان زين قاله انها فى البيت عندة وداخله محل زى دة ليه راح وراها يقفشها ).

(سارة بتكلم ليليان على التليفون )
سارة بزهق: يوووووووة خلصى بقا يا ليليان انا زهقت .
ليليان بحيرة: منا معرفش يا سارة ... طب اقولك هو مفيش حاجة محترمه عن اللى انتى مصوراهم دول
سارة بصوت واطى: انت هاتستعبطى ياعنى بدل رقص عاوزهم يكونوا بايه بطرحه .
ليليان: طيب الحمرا ولا الاسود .
سارة: معرفش ... هو انا اللى هالبسهم.

ليليان: هو انت مش بتساعدينى ليه ..اعملى حاجة بدام انتى مخنوقه عليا كدة.
سارة: علشان قولتلك نتزفت وننزل ونقى مع بعض .
ليليان: طيب اعمل ايه في زين مرضيش واتكسفت اقوله ... انا اصلا مش عارفه هالبسها ازاى .
سارة: لا انتى هاتلبسى ابوها ... ركزى بس معايا انا شايفه الحمرا تحفه .. شخلعه على الاخر ههههههههه.
: امممم هى حلوة اوى بس هاتبقا احلى لو نقيتى لون غير الاحمر .
سارة اتصدمت ولفت لقت مراد واقف. وراها ومبتسم وبيغمزلها .
مراد: خدى الاسود يا سوسو هاتبقا جامدة ... وانا هاتبسط مووووت