منتدى جنتنا
موضوع بعنوان :رواية انتقام الحب
الكاتب :زهرة الصبار
تقف بطلة القصة تعدل هدومها ادام المراية استعدادا لبدء يوم جديد .أميرة بطلة القصة بتاعتنا وهى كمان الى هتحكى الحكاية بنفسها.
انا اميرة.اميرة السيد سعد احفظوا الاسم دا كويس بنت بسيطة من عيلة بسيطة جدا انا عندى 19 سنة فى سنة تانية كلية هندسة ساكنة فى بيت صغير اوى فى حارة فى السيدة زينب بس البيت الصغير ده رغم بساطته الا انى عرفت فيه يعنى ايه دفا وحنية وامان .
ابويا السيد سعد كان شغال سواق على عربية نقل الله يرحمه مات فى حادثة على الطريق وهو بيوصل بضاعة (عينيها بتدمع) كنت ساعتها فى خمسة ابتدائي هما ضحكوا عليا وقالولى انه مسافر بس انا قريت فى عينيهم الى خافوا يقولهولى انه خلاص مش راجع تانى وبالرغم انه مات وانا صغيرة الا ان كلامه لسه فى ودنى:
"يا أميرة يا بنتى انا سميتك اميرة ونفسي تفضلي طول عمرك اميرة.الاميرة يا بنتى مش بالفلوس والجاه الاميرة بعزة نفسها وعفتها وراسها الى علطول مرفوعة لفوق"
ومن ساعتها وانا بحاول انفذ كلامه ومسمحش لحد يهينى ابددا ولا يجى على كرامتى.
تخرج اميرة من اوضتها للصالة فبتلاقى عزة امها قاعدة على تربيزة الاكل وادامها الفطار.
اميرة بتكمل حكاية: ودى بقى س الحبايب امى اسمها عزة عندها 48 سنة وبالرغم ان ابويا لما مات كانت صغيرة لكنها رفضت تتجوز كل الى اتقدمولها عشان تربينى .امى ست طيبة اوى لكن مع طيبتها جدعة وبميت راجل لا وفى الحق متعرفش ابوها .اسيبكم بقى تسمعوا الحكاية براحتكم والحق افطر قبل ما حسن يجى.
استنوا انا نسيت اصلا اقولكم مين حسن .حسن دا بقى خطيبى وحب الطفولة والمراهقة والشباب مخطوبين من سنة تقريبا بس انا وهو بنحب بعض من زمااااااان .هو الى مربينى على ايده اصله جارنا فى نفس الشارع هو اكبر منى بسنتين وفى اخر سنة فى كلية تجارة شعبة ادارة اعمال. انا وهو فى الاول كنا بنتعامل على اننا اخوات كان بيخاف عليا وبيحبنى لكن لما كبرنا عرفنا ان الحب دا مكنش اخوة وواحدة وواحدة اتحول لحب كبير زى بتاع الافلام كده. وطبعا لما حاجة عزة عرفت كشرت عن انيابها وحمرت له عينيها فجه علطول على البيت خطبنى مش قولتلكم فى الحق متعرفش ابوها( بتغمز بعنيها) هسيبكم بقى مع حكايتى بس هرجعلكم تانى .
فصول رواية انتقام الحب الجزء الأول
قصة انتقام الحب ج1 بقلم أمنية الريحاني ف1 حسن يا ماما
أميرة: صباح الفل يا ست الكل
عزة: صباح الخير يا اميرة.تعالى يا بنتى كليلك لقمة قبل ما تنزلى
اميرة واقفة بتعمل ساندوتشات: مش هلحق والله يا ماما هعمل سندوتشين اكلهم فى الكلية زمان حسن هيعدى عليا عشان يوصلنى للجامعة
عزة:واحنا يا بنتى مش هنخلص من توصيل حسن ليكى كل يوم . كلام الناس كتير يا بنتى واحانا اسمنا اتنين ولايا
اميرة: تانى يا ماما هو انتى مش قلتى الكلام ده قبل كده وجه خطبنى رسمى ادام الناس كلها فين بقى المشكلة
عزة: حسرة على الدبلتين الى خطبك بيهم هى دى بقى اسمها خطوبة
اميرة تقبل امها: كلها كام شهر ويتخرج ويشتغل وكل حاجة تبقى تمام بس انتى اصبرى عليه شوية بس يا ماما وعشان خاطرى بلاش تفتحى ادامه الموضوع ده انتى عارفة حسن حساس اد ايه وانا مش عايزاه مضايق خصوصا وهو داخل على امتحانات
عزة: اه منك يا بنت عزة لما نشوف قلبك ده هيودينا لفين
اميرة: للمأذون يا وزة ان شاء الله بس انتى ادعيلى
عزة: ربنا يعملك الصالح يا بنتى
يقاطع كلامهم جرس الباب تجري اميرة تفتح الباب فتلاقيه حسن
حسن: صباح الفل يا اميرة
أميرة: صباح الخير يا حسن
حسن: ها جاهزة ولا هتأخرينى على المحاضرة
أميرة: عيب عليك لا طبعا جاهزة ومن بدرى كمان
أميرة تهمس لحسن: ادخل بس صبح ع حماتك لتقلب عليك
حسن بصوت منخفض: لا وانا اقدر الا الحاجة
حسن: صباح الفل يا وزة
عزة: صباح النور يا ابنى . أتلم يا واد ايه وزة دى
حسن: امال اقولك ايه يا جميل
عزة: قولى يا خالتى يا حماتى يا أم اميرة راعى سنى يا ابنى
حسن: سن ايه بس يا وزة طب شا ورى عقلك انتى بس وشوفى ايه ما جالك عشر عرسان مبقاش حسن
حسن: طب بطل يا واد يا بكاش وتعالى افطر
حسن: تسلمى يا حاجة متأخرين والله ولسه هوصل القمر الى جنبى دى لكليتها
أميرة: انا عملت حسابه معايا فى السندوتشات عشان منتأخرش
حسن يهمس لأميرة: تمام يا برنسيسة
ترفع أميرة صباعها أوك
حسن وصل أميرة لباب كليتها وواقفين بيتكلموا
حسن: هخلص محاضرات الساعة 2 واعدى عليكى اخدك
أميرة:ما تروح انت النهاردة وانا هحصلك
حسن: دا ليه ان شاء الله ما انتى محاضراتك اخرها الساعة 3 النهاردة
أميرة:تصدق انا غلطانة انى معرفاك جدول محاضراتى . عايزة اقعد مع صحابى فى الكلية شوية مش معقولة كل يوم اخلص محاضرات واروح علطول . انا ليا صحاب وببقى عايزة اقعد اتكلم معاهم شوية فى الكلية وانا كمان بزهق.
حسن: مكنتش اعرف انى وجودك معايا مزهقك وان صحابك اهم منى
أميرة: لا لا يا حسن متفهمنيش غلط انا مش قصدى انى زهقت منك انت.ممكن متزعلش منى
حسن بزعل: مش زعلان انتى حرة براحتك اقعدى مع صحابك زى ما انتى عايزة
أميرة: خلاص بقى يا حسن ميبقاش دمك تقيل خلص وعدى عليا
حسن: ما بلاش بدل ما تزهقى
أميرة: يووووووه مكنتش كلمة قولتها . عالعموم يا سيدى انا عمرى ما ازهق وانت معايا بالعكس انا بتمنى الزمن ساعتها يقف عشان متسبنيش وتروح
حسن: ايوا بقى اهو دا الكلام الى يفتح نفس الواحد ع الكلية والمحاضرات. بت يا أميرة
أميرة: نعم
حسن: بحبك وبعد الايام والساعات لحد ما نبقى مع بعض فى بيت واحد
أميرة مكسوفة: طب يالا بقى عشان متتاخرش على محاضرتك
حسن: ماشي يا قمرى سلام
اميرة: سلام
اميرة بتحضن الكتب بتاعتها وبتروح على المحاضرة بتدخل المدرج وبدور بعينيها على شخص معين لحد ما عينيها بتلاقيها وبتروح لحد عندها
أميرة: صباح الخير يا رحمة
رحمة: صباح الخير يا ميرو .أتأخرتى ليه يا بت
أميرة: مفيش مسافة السكة أهو
رحمة:مسافة السكة برضه ولا كنتى انتى وحسن بتحبوا فى بعض شوية على الصبح . ايه يا اختى مبتزهقوش من بعض
أميرة بترفع ايديها فى وش رحمة: الله اكبر من عينك يا شيخة دا احنا لسه متخانقين يا ساتر على قركم
رحمة بتضحك: طب يا أختى ركزى بقى عشان الدكتور دخل
بعد كام ساعة حسن نازل على سلم كليته واحمد صاحبه بيجري وراه
أحمد: حسن يا حسن انت يا ابنى استنى
حسن: عايز ايه؟
أحمد: ايه يا ابنى رايح فين ما تقعد معانا شوية مروح بدرى ليه كده
حسن:معلش يا احمد انت عارف انى لازم اعدى على اميرة الاول فى كليتها اروحها معايا ومش حابب اتأخر عليها
أحمد:طبعا ليك حق يا عم بقى تسيب حبيبة القلب وتقعد مع شوية الخناشير دول
حسن بيضحك: طب يالا يا خنشور غور من وشى دلوقتى. وابقى عدى عليا بليا ياض نذاكر سوا
أحمد: ماشى يا معلم
اميرة ورحمة بيخرجوا من المحاضرة
رحمة ماسكة دماغها: انا خلاص دماغى هتفرقع وحاسة ان المواد كلها دخلت فى بعض
أميرة: ما هو فعلا المواد كلها مرتبطة ببعض انتى بس ذاكرى اول بأول المحاضرة وانتى مش هتتلخبطى ومتنسيش تبقى تجيلى يوم الجمعة نذاكر سوا
رحمة:عايزة افهم اشمعنى انا الى كل مرة اجيلك ما تخلى عندك دم وتجيلى انتى مرة
أميرة:ما انتى عارفة يا رورو ان حسن مبيوافقش اروح اذاكر عند اى حد ولا اخرج من البيت من غيره
رحمة: يا سلام يا اختى عامل عليكى سى السيد من دلوقتى
اميرة تخبطها بالكتاب: سي سيد غصب عنك يا جزمة دى احلى حاجة فيه حمشنته وخوفه عليا
رحمة: طب يا اختى اشربى بقى. بقولك ايه البت ولاء واقفة هناك تعالى معايا اسألها على حاجة فى محاضرة امبارح
أميرة فى تردد: ما بلاش يا رحمة نادلها تقف معانا هنا احسن
رحمة: ليه يا أميرة
أميرة: ما انتى شايفاها واقفة فى جروب فى ولاد وانتى عارفة لو حسن شافنى ممكن ...
رحمة بغضب: فى ايه يا اميرة انتى فى جامعة يا ماما مش فى مدرسة ودول زمايلنا يعنى عادى نقف معاهم طالما واقفين محترمين وفى حدود الزمالة وطالما مبتعمليش حاجة غلط ملوش عندك حاجة وبعدين اعمليله حدود شوية دا خطيبك مش جوزك
أميرة: ايوا بس...
رحمة: ما بسش هتيجى معايا ولا اروح لوحدى
أميرة: جاية جاية وربنا يستر
بيروحوا الاتنين ناحية ولاء الى واقفة فى جروب فى ولدين وبنتين غيرها بتيجى أميرة ورحمة يقفوا معاهم
ولاء: ايه ده اميرة السيد بنفسها اتكرمت وجت تقف معانا
أميرة: بس يا بت أنتى انا بس مبحبش اسنكح بعد المحاضرات
بنت تانية: ايه اسنكح دى دا انتى قديمة اوى
ولد من الولدين: بس بقى منك ليها بطلوا رخامة على البنية لتحرم تقف معاكم تانى
كلهم ضحكوا على كلامه
اميرة: يالا بقى يا رحمة شوفى عايزة ايه من ولاء
رحمة: حاضر حاضر . بت يا ولاء بقولك ...
رحمة بتكلم ولاء واميرة واقفة بدور بعينيها حواليها وفجأة عينيها جت على حسن الى واقف ادامها ونظراته ليها نارية والغضب بيشع من عينيه .اميرة بلعت ريقها وقالت فى نفسها: شكل النهاردة مش هيعدى على خير
تاااابع اسفل